Musk, Grimes, wetenschap en de gladde helling naar de Cyborg-theocratie

Techno-optimisten zeggen graag dat mensen al cyborgs zijn die wachten op hun volgende upgrade. Gisteren waren het smartphones, vandaag zijn het virtual reality-brillen en morgen - de hersenchip. Met elk nieuw apparaat versnelt onze evolutie naar mens-machine symbiose. Dat is duidelijk als je iemand de weg vraagt ​​en diegene zijn telefoon tevoorschijn haalt.

Techno-pessimisten zijn het daar grotendeels mee eens. Techbedrijven veranderen ons in cybernetische organismen. Het verschil is dat we er niet enthousiast over zijn. Zelfs als 'vooruitgang' echt 'onvermijdelijk' is, heeft het geen zin om duizelig te worden over kernkoppen of transkinderen of smartphone-afhankelijkheid. In het licht van hun ondeugden en deugden zijn sommige culturen beter dan andere.

Het is waar dat mensen van nature gereedschapsgebruikers zijn, maar je moet je gereedschap verstandig kiezen. Alle technologieën vallen binnen een spectrum, zij het met discrete interpunctie - van grotschilderingen tot de drukpers tot elektroden die memes rechtstreeks op je wiebelende hersencellen schrijven. Iedereen moet zijn eigen lijnen trekken.

Grimes: een gemuteerde generatie

Van alle cyberheiligen in de media - van Bill Gates tot Lady Gaga - zijn er maar weinig zo eerlijk als de techno-heidense popster Grimes. Een beetje een dingbat, zeker, maar toch openhartig. Je kunt zien waarom Elon Musk twee kinderen met haar verwekte (een zoon genaamd X Æ A-12, en hun dochter, Exa Dark Sideræl, geboren via een draagmoeder).

Vorige week Grimes uitgelegd aan Lex Fridman:

We worden cyborgs, zoals, onze hersenen zijn fundamenteel veranderd - iedereen die is opgegroeid met elektronica, we zijn fundamenteel anders dan de vorige Homo sapiens. Ik noem ons 'Homo-techno'. Ik denk dat we geëvolueerd zijn naar Homo techno, wat in wezen een nieuwe soort is.

Ik denk dat de computers ons Homo techno maken. Ik denk dat het een hersenvergroting is.

Precies op het juiste moment koos de Twitter-spergborg haar theorie uit elkaar. Darwinistische evolutie is genetische evolutie. Ja, natuurlijke selectie kan inwerken op gezonde hersenen en lichamen, maar het is alleen van belang - in evolutionaire termen - omdat de genen worden doorgegeven. Dus je kunt iemands soort niet veranderen door zijn hersenen te veranderen, of zijn benen, of enig ander uitwendig deel van zijn lichaam.

Zoals gewoonlijk missen de speren het punt. Maar voordat ik Grimes verdedig, laten we wat meer horen over haar cyborg-tovenarij:

Dit is het moment om de menselijke computer te herprogrammeren. Het is alsof, als je blind wordt, je visuele cortex wordt overgenomen door andere functies.

We kunnen onze eigen evolutie kiezen, we kunnen de manier waarop onze hersenen werken veranderen, en we hebben eigenlijk een enorme verantwoordelijkheid om dat te doen. … Er is zeker geen adequaat onderwijs. We worden overspoeld met al deze technologie die de fysieke structuur van onze hersenen fundamenteel verandert, en we reageren daar niet adequaat op - om te kiezen hoe we willen evolueren.

We kunnen eigenlijk zijn wat we willen. … En ik denk dat als we de juiste en verstandige keuze maken, het bewustzijn heel lang zou kunnen bestaan ​​en de integratie met AI buitengewoon positief zou kunnen zijn.

Hoewel ik niet zeker weet waar ze dit spul vandaan haalt, heb ik een paar gissingen. En ondanks de golven van minachting die over mijn hersenrimpels kabbelen, denk ik dat Grimes enigszins gelijk heeft.

Hersenkrampen

De Stanford-neurowetenschapper David Eagleman schrijft over dit proces in zijn boek uit 2020. Zijn centrale stelling is dat onze neurologische structuur een diepgaande plasticiteit vertoont. Alles wat je ervaart, verandert je hersenen, en als je de sensorische input verandert, zullen de hersenen zich snel aanpassen. Gebieden die doorgaans één functie vervullen, zullen vaak verschuiven om andere taken op zich te nemen.

Eagleman merkt op dat als een persoon zijn gezichtsvermogen verliest, andere zintuigen naar binnen gaan om de visuele cortex te herstructureren. Als een blinde bijvoorbeeld braille leert, zal het gebied dat normaal gesproken visuele invoer zou verwerken, de tastzin aannemen:

Het belangrijkste neurale netwerk dat betrokken is bij visuele objectherkenning bij zienden, wordt geactiveerd door blinden aan te raken. Dergelijke observaties hebben geleid tot de hypothese dat de hersenen een "taakmachine" zijn - die taken uitvoert zoals het detecteren van beweging of objecten in de wereld - in plaats van een systeem dat door bepaalde zintuigen wordt georganiseerd. Met andere woorden, hersengebieden geven om het oplossen van bepaalde soorten taken, ongeacht het sensorische kanaal waarlangs informatie binnenkomt.

Daarom kun je, ondanks de aangeboren neigingen die in de genen zijn vastgelegd, iemands brein vormen tot alles wat je maar wilt. Er is geen fundamentele identiteit. Er is geen blijvende ziel.

Op basis daarvan betoogt Eagleman dat wetenschappers binnenkort elektroden kunnen implanteren die infrarood of ultraviolet zicht voeden, of zelfs echolocatie. Zijn beroemdste project zal mensen datastromen laten 'voelen', zodat mensen de totale stemming op Twitter daadwerkelijk kunnen ervaren - ze kunnen 'zichzelf vastbinden aan het bewustzijn van de planeet' - via een vibrerend vest, dat zijn laboratorium bezig is te ontwikkelen.

In de relatief nabije toekomst gelooft Eagleman dat we robotarmen gemakkelijk kunnen verplaatsen, met alleen onze geest. Onze hersenen zullen zichzelf eenvoudig herstructureren om plaats te bieden aan deze nieuwe vormen van elektronische input en output. Je zou denken dat hij een nieuwe soort wilde creëren.

Homo sapiens versus homo techno

In de mate dat een culturele modus het menselijk lichaam verandert - door bijvoorbeeld een dieet of zelfs directe modificatie - cultuur is biologie. Als een segment van een cultuur bijvoorbeeld gretig alle technologieën overneemt, en een ander zich actief verzet tegen 'vooruitgang', zullen de gewoonten, communicatiestijlen, smaken, religieuze opvattingen, subtiele hersenstructuren, paringspatronen van de twee groepen - en gedurende vele generaties , hun genetische samenstelling - zal afsplitsen en in twee heel verschillende richtingen uitgroeien.

Behalve af en toe een rauwe hond rumspringa, zouden de twee groepen zelden kruisen vanwege strikte culturele verschillen, zoals bij fundamentalisten in elke gesegregeerde samenleving. In biologische termen zouden deze twee groepen geen verschillende soorten zijn. In eerste instantie niet. Maar stel je hun lange-termijntraject in het wild voor.

Als je een hypothetische familie zou nemen die naakt door de bossen rent en ze zou vergelijken met een clan van travestie-cyborgs die nooit het huis uit gaan zonder een bionisch exoskelet, zouden ze eruitzien als aparte soorten. Het zijn appels bij paarse sinaasappels. Rekening houdend met de genetische verbeteringen van laatstgenoemde voor grotere hersenen, sterkere spieren, rechtere glimlachen, mooiere billen - plus alle wankele mislukte experimenten die uit hun geboortevat staren - en het zou niet lang duren voordat Homo sapiens en Homo techno niet langer konden kruisen.

Zet ze nu met elkaar in concurrentie. Natuurlijke selectie zal de culturele modi - en bij uitbreiding de genen - van de dominante groep behouden. Na verloop van tijd kan de zwakkere groep uitsterven.

Het is net als toen vroege agrarische beschavingen, gewapend met superieure gereedschappen en complexe sociale organisatie, zo'n tienduizend jaar geleden begonnen met het verdrijven van jagers-verzamelaars. Grote goden eten de kleintjes op. Of meer recentelijk, toen industriële samenlevingen een einde maakten aan deze primitieve culturen - door hun talen, hun volksgebruiken, hun goden uit te roeien, en tenzij ze werden geabsorbeerd door het biomechanische superorganisme, waardoor uiteindelijk hun genotypen werden uitgeroeid.

Dat is het idee achter culturele evolutie. Natuurlijke selectie werkt op meerdere niveaus - het biologische en het culturele - dat wil zeggen dat overleven afhangt van de technieken en technologieën van een samenleving, soms meer dan biologische geschiktheid.

Als ik Grimes goed hoor - en iets van haar inspiratie weet, vermoed ik van wel - dan bedoelt ze dat met 'zoals, evolutie'.

Cyborg Theocratie

Wetenschap is een moderne religie, evolutie is de scheppingsmythe en technologie is het middel om apotheose. Deze omkering van traditionele spiritualiteit doordringt de meeste ontwikkelde samenlevingen, van Amerika en Europa tot India en China. Als kwaliteit vervaagt, lijden we onder de heerschappij van kwantiteit.

Gewoonlijk worden deze dogma's gecommuniceerd door middel van subtiele taalspelletjes - "vertrouw op de wetenschap", "volg de gegevens", "verbeter de menselijke conditie", enzovoort.

Voor Grimes is subtiliteit geen vibe. Zoals ze vorige week aan Lex Fridman vertelde, zijn we getuige van de geboorte van God als... Leven 3.0:

Als ik kinderen heb, wil ik me gewoon geweldige toekomsten voorstellen die ik misschien niet kan bouwen, maar zij wel. …

Ik denk dat er geen technologische limieten zijn. … Dus ik denk dat digitaal bewustzijn onvermijdelijk is. … Dit is het universum dat wakker wordt, zo van, dit is het universum dat zichzelf voor de eerste keer ziet. ... En misschien net als sociale media en ... we raken allemaal met elkaar verbonden, misschien zijn dit de neuronen die de collectieve superintelligentie verbinden. …

Misschien zijn we een blastocyst van een ongelooflijk soort bewustzijn of wezen.

Dit verhaal, dat door velen in Silicon Valley wordt gedeeld, stelt dat het universum tot leven kwam door het leven van planten en dieren (Life 1.0), nu ontwaakt door de menselijke cultuur (Life 2.0) en zichzelf zal realiseren door kunstmatige intelligentie (Life 3.0). We zijn slechts de voertuigen voor een groter bewustzijn - de toekomstige goden - die in digitale vorm zullen ontstaan:

Als we AI maken, nogmaals, dat is intelligent ontwerp. Letterlijk alle religies zijn gebaseerd op goden die bewustzijn creëren. We zijn goddelijk. … Zelfs als we niet kunnen rekenen, zelfs als we zoveel erger zijn dan zij, onpeilbaar slechter dan een almachtig soort AI, denk ik niet dat ze zouden denken dat we dom zijn. Ik denk dat ze de diepgang zouden erkennen van wat we hebben bereikt.

Dus we zullen overgeleverd zijn aan onze machines onder het bladerdak van een universum dat zelf "koud en dood en een soort robot" is:

Waarschijnlijk zal kunstmatige intelligentie ons op den duur overbodig maken. Ik denk niet dat ze het op een kwaadaardige manier zullen doen, maar ik denk dat we erg zwak zijn, de zon breidt uit, hopelijk kunnen we Mars bereiken, maar alsof we behoorlijk kwetsbaar zijn. Ik denk dat we lang naast elkaar kunnen bestaan ​​met AI, en we kunnen onszelf waarschijnlijk ook minder kwetsbaar maken, maar ik denk gewoon bewustzijn, gevoel, zelfbewustzijn... alsof dit misschien het echte begin van het leven is en wij de blauwe- groene algen, wij zijn de eencellige organismen van iets verbazingwekkends.

Het is alsof je vanuit de getuigenbank een van de meisjes van de Manson Family hoort uitleggen over cyborg-theocratie. Grimes komt niet met dit spul. Ze put uit een diepe bron van goed geformuleerde theorie en vertaalt deze in Valley Girl.

De singulariteit en haar ontevredenheid

Dit is een ontluikende religieuze beweging, bedacht door technische elites en verspreid via entertainment en bedrijfspropaganda. Een van de belangrijkste mythologieën is dat we allemaal evolueren naar een wereldwijd brein, met zo'n 8 miljard humanoïde neuronen, die zichzelf aan elkaar breien via glasvezelkabel. Hun geloof verdiept zich met elke nieuwe mijlpaal in kunstmatige intelligentie.

In plaats van je een zwerm autistische programmeurs en zilveren lepel-investeerders in Silicon Valley voor te stellen die een gruwelijk systeem van wereldwijde controle creëren, is het veel leuker om je voor te stellen dat ze letterlijk God in silico creëren. In plaats van dit evolutionaire proces te zien in het licht van competitie en natuurlijke selectie, waar zwakke Homo sapiens worden gedecimeerd of tot slaaf gemaakt door Homo techno, die op hun beurt wordt verdrongen door hun heilige machines, is het veel prettiger om onze benarde situatie te zien als normale groeipijnen.

Vanuit het perspectief van louter menselijkheid is deze kosmische visie duidelijk genocidaal. En toch, vanuit het geloofssysteem, wordt het gezien als een zoektocht om te overleven.

'Dood niet wat je haat,' zei Grimes liefjes, Buckminster Fuller parafraserend. "Bewaar waar je van houdt." Het is een witgekalkte, meisjesachtige versie van Nature rood in tand en klauw.

Veel gewone mensen begrijpen dat er iets onheiligs is aan de beschavingstransformatie die momenteel aan de gang is, maar de meesten kunnen hun vinger er niet op leggen wat het probleem is.

Het probleem is dat sommige delen van onze elite gegrepen worden door een techno-utopische visie op de toekomst waarin stuntelende mensen slechts een voorbijgaande fase zijn. In deze verwrongen kijk zijn we opofferende slachtoffers voor de digitale goden.

Het is een hellend vlak van smartphones naar virtual reality naar hersenchips. Wat de technische beperkingen ook mogen zijn, we glijden snel af naar deze bizarre technocultus. Elke persoon en elke gemeenschap is verantwoordelijk voor het trekken van hun eigen lijnen en het waakzaam verdedigen van die culturele grenzen. De inzet is onze overleving.

Lees hier het hele verhaal ...