Het leger heeft herhaaldelijk gevaarlijke biowarfare-experimenten op Amerikanen uitgevoerd

Op 20 september 1950 gebruikte een US Navy-schip net voor de kust van San Francisco een gigantische slang om een ​​wolk microben in de lucht en in de beroemde mist van de stad te spuiten. Het leger was aan het testenhoe een biologische wapenaanval de 800,000-inwoners van de stad zou beïnvloeden.

De mensen in San Francisco hadden geen idee.

De marine zette de tests zeven dagen voort, mogelijk ten minste één dood veroorzaken. Het was een van de eerste grootschalige biologische wapenproeven die zouden worden uitgevoerd in het kader van een "testprogramma voor bacteriologische oorlogsvoering" dat twintig jaar duurde, van 20 tot 1949. Het doel was "om het gebruik van biologische wapens tegen de Verenigde Staten en hun bondgenoten en om wraak te nemen als de afschrikking mislukt, " legde de regering later uit. "Fundamenteel voor de ontwikkeling van een afschrikstrategie was de behoefte aan een grondige studie en analyse van onze kwetsbaarheid voor openlijke en geheime aanvallen."

Van de 239 bekende tests in dat programma viel San Francisco om twee redenen op, volgens Dr. Leonard Cole, die de aflevering documenteerde in zijn boek "Clouds of Secrecy: The Army Germ Warfare Tests Over Bevolkte Gebieden. '

Cole, nu de directeur van het Terror Medicine and Security Program aan de Rutgers New Jersey Medical School, vertelt Business Insider dat dit incident 'opmerkelijk was: ten eerste omdat het erg vroeg in het programma was ... maar ook vanwege het buitengewone toeval dat plaatsvond in het Stanford Hospital, beginnend dagen nadat de tests van het leger hadden plaatsgevonden. "

Ziekenhuispersoneel was zo geschrokken van het uiterlijk van een patiënt die besmet was met een bacterie, Serratia marcescens, die nooit in het ziekenhuis was gevonden en zeldzaam was in het gebied, dat zepubliceerde een artikel erover in een medisch tijdschrift. De patiënt, Edward Nevin, stierf nadat de infectie zich naar zijn hart had verspreid.

S. marcescens was een van de twee soorten bacteriën die het marineschip over de baai had gespoten.

Pas in de jaren zeventig leerden Amerikanen, zoals Cole in het boek schreef, 'dat ze decennia lang als proefdier hadden gediend voor instanties van hun regering'.

San Francisco was niet het eerste of het laatste experiment met burgers die geen geïnformeerde toestemming hadden gegeven.

Andere betrokken experimentengeestverruimende medicijnen testen over nietsvermoedende burgers. In een schokkend, bekend incident, overheidsonderzoekers bestudeerde de effecten van syfilis op zwarte Amerikanen zonder de mannen te informeren dat ze de ziekte hadden - werd hen verteld dat ze 'slecht bloed' hadden. Onderzoekers stopten de behandeling nadat deze beschikbaar kwam, zodat ze de ziekte konden blijven bestuderen, ondanks de verwoestende en levensbedreigende gevolgen voor de mannen en hun families.

Maar het was de test van de kiemoorlogvoering waarop Cole zich concentreerde.

"Al deze andere tests waren verschrikkelijk, maar telden hooguit honderden mensen", zegt hij. "Maar als je praat over het blootstellen van miljoenen mensen aan mogelijke schade door bepaalde chemicaliën of biologische agentia te verspreiden, dan is het kwantitatieve effect daarvan gewoon ongelooflijk."

"Elk van de [biologische en chemische] middelen die het leger gebruikte, was aangevochten" door medische rapporten, zegt hij, ondanks de bewering van het leger tijdens openbare hoorzittingen dat ze "onschadelijke simulanten" van biologische wapens hadden geselecteerd.

"Ze worden nu allemaal als ziekteverwekkers beschouwd", zegt Cole.

Lees hier het hele verhaal ...