#MeToo komt naar Metaverse: "Daar was ik, virtueel betast"

Vorige week opende Meta (het overkoepelende bedrijf dat voorheen bekend stond als Facebook) de toegang tot zijn virtual-reality social media-platform, Horizon Worlds. Vroege beschrijvingen van het platform maken het leuk en gezond, en trekken vergelijkingen met Minecraft. In Horizon Worlds kunnen maximaal 20 avatars tegelijk samenkomen om de virtuele ruimte te verkennen, rond te hangen en te bouwen.

Maar niet alles was warm en wazig. Volgens Meta meldde een bètatester op 26 november iets zeer verontrustends: ze was betast door een vreemdeling op Horizon Worlds. Op 1 december onthulde Meta dat ze haar ervaring had gepost in de bètatestgroep van Horizon Worlds op Facebook.

Uit Meta's interne beoordeling van het incident bleek dat de bètatester een tool met de naam "Safe Zone" had moeten gebruiken die deel uitmaakt van een reeks veiligheidsfuncties die in Horizon Worlds zijn ingebouwd. Safe Zone is een beschermende bubbel die gebruikers kunnen activeren wanneer ze zich bedreigd voelen. Daarbinnen kan niemand ze aanraken, met ze praten of op welke manier dan ook communiceren totdat ze aangeven dat ze willen dat de veilige zone wordt opgeheven.

Vivek Sharma, de vice-president van Horizon, noemde het tastincident 'absoluut ongelukkig'. The Verge vertellen, "Dat is nog steeds goede feedback voor ons, want ik wil [de blokkeerfunctie] triviaal gemakkelijk en vindbaar maken."

Het is niet de eerste keer dat een gebruiker in VR wordt betast, en het zal helaas ook niet de laatste zijn. Maar het incident laat zien dat totdat bedrijven weten hoe ze deelnemers kunnen beschermen, de metaverse nooit een veilige plek kan zijn.

“Daar was ik, virtueel betast”

Toen Aaron Stanton hoorde over het incident in Meta, werd hij vervoerd naar oktober 2016. Dat was toen een gamer, Jordan Belamire, een open brief op Medium beschrijft betast worden in Quivr, een spel dat Stanton mede heeft ontworpen waarin spelers, uitgerust met pijl en boog, zombies neerschieten.

In de brief beschreef Belamire het invoeren van een multiplayer-modus, waar alle personages precies hetzelfde waren, behalve hun stemmen. “Tussen een golf van zombies en demonen om neer te schieten, hing ik naast BigBro442, wachtend op onze volgende aanval. Plotseling keek de onstoffelijke helm van BigBro442 me recht aan. Zijn zwevende hand naderde mijn lichaam en hij begon virtueel over mijn borst te wrijven. 'Stoppen!' Ik huilde... Dit spoorde hem aan, en zelfs toen ik me van hem afwendde, joeg hij me in het rond en maakte grijpende en knijpende bewegingen bij mijn borst. Aangemoedigd duwde hij zelfs zijn hand naar mijn virtuele kruis en begon te wrijven.

"Daar was ik, virtueel betast in een besneeuwd fort terwijl mijn zwager en echtgenoot toekeken."

Stanton en zijn medeoprichter, Jonathan Schenker, reageerden onmiddellijk met een: verontschuldiging en een in-game fix. Avatars zouden hun armen kunnen strekken in een V-gebaar, dat eventuele overtreders automatisch zou wegduwen.

Stanton, die vandaag het VR Institute for Health and Exercise leidt, zegt dat Quivr geen gegevens over die functie heeft bijgehouden, "en ik denk ook niet dat het veel werd gebruikt." Maar Stanton denkt vaak aan Belamire en vraagt ​​zich af of hij in 2016 meer had kunnen doen om het incident dat zich een paar weken geleden in Horizon Worlds voordeed, te voorkomen. "Er is hier nog zoveel te doen", zegt hij. "Niemand zou ooit moeten vluchten voor een VR-ervaring om te ontsnappen aan het gevoel van machteloosheid."

VR seksuele intimidatie is seksuele intimidatie, punt uit!

Een recente beoordelen van de gebeurtenissen rond Belamire's ervaring, gepubliceerd in het tijdschrift voor de Digital Games Research Association, bleek dat "veel online reacties op dit incident de ervaring van Belamire afwijzen en soms beledigend en vrouwonvriendelijk waren ... lezers vanuit alle perspectieven worstelden met het begrijpen van deze daad gezien de virtuele en speelse context waarin het gebeurde.” Belamire verdween uit het zicht en ik kon haar niet online vinden.

Een constant onderwerp van discussie op prikborden na Belamire's Medium-artikel was of wat ze had meegemaakt al dan niet was? werkelijk betasten als haar lichaam niet fysiek werd aangeraakt.

"Ik denk dat mensen in gedachten moeten houden dat seksuele intimidatie nooit iets fysieks hoeft te zijn", zegt Jesse Fox, universitair hoofddocent aan de Ohio State University die onderzoek doet naar de sociale implicaties van virtual reality. “Het kan verbaal zijn, en ja, het kan ook een virtuele ervaring zijn.

Katherine Cross, die onderzoek doet naar online intimidatie aan de Universiteit van Washington, zegt dat wanneer virtual reality meeslepend en echt is, giftig gedrag dat zich in die omgeving voordoet, ook echt is. "Uiteindelijk is de aard van virtual reality-ruimten zodanig dat ze zijn ontworpen om de gebruiker te laten denken dat ze fysiek in een bepaalde ruimte zijn, dat elke lichamelijke actie plaatsvindt in een 3D-omgeving", zegt ze. . "Het is een deel van de reden waarom emotionele reacties sterker kunnen zijn in die ruimte, en waarom VR hetzelfde interne zenuwstelsel en psychologische reacties triggert."

Dat was het geval in het geval van de vrouw die werd betast op Horizon Worlds. Volgens The Verge luidde haar bericht: "Seksuele intimidatie is geen grap op het gewone internet, maar in VR zijn voegt een extra laag toe die het evenement intenser maakt. Niet alleen werd ik gisteravond betast, maar er waren andere mensen daar die dit gedrag ondersteunden, waardoor ik me geïsoleerd voelde in de Plaza [de centrale ontmoetingsruimte van de virtuele omgeving].'

Aanranding en intimidatie in virtuele werelden is niet nieuw, en het is evenmin realistisch om een ​​wereld te verwachten waarin deze problemen volledig zullen verdwijnen. Zolang er mensen zijn die zich achter hun computerschermen verschuilen om morele verantwoordelijkheid te ontlopen, zullen ze blijven voorkomen.

Lees hier het hele verhaal ...