Oorlogsgerichte technocraten binnen DARPA hebben één antwoord voor het vernietigen van de vijand: autonome machines. Toen DARPA Sea-Hunter voor het eerst uitbracht, waren er toezeggingen dat het alleen voor bewaking was en niet om te doden. De flip-flop werd verwacht. ⁃ TN Editor
De grootste marine ter wereld heeft de afgelopen jaren het gevoel gehad dat het onder controle werd gebracht.
China en Rusland zwaar hebben geïnvesteerd in anti-toegangstechnologieën die erop gericht zijn de belangrijkste krachtprojectiemiddelen - vliegdekschepen - in gevaar te brengen. Nu bereiden de Amerikaanse marine en de hogere rangen van het leger zich voor om de controle over het bord terug te nemen, en dat is hetop zoek naar onbemande technologieën helpen.
De Amerikaanse vloot heeft de afgelopen jaren getracht het script om te draaien naar acteurs zoals China. De vloot wilde de rol van simpelweg verdedigen van de luchtvaartmaatschappij overnemen naar het offensief.
Het doel was om zich over een breed gebied te verspreiden om Chinese inlichtingen- en verkenningsactiva te belasten en daardoor een zekere mate van zeecontrole uit te oefenen op plaatsen zoals de Zuid- en Oost-Chinese zeeën die China wil ontkennen met langeafstandsschepen, een steeds groeiende vloot.
Aanvankelijk was het de bedoeling om grote strijders aan de oppervlakte toe te voegen om de zware verplichtingen van de marine voor vredestijd aan te houden, terwijl voldoende vuurkracht behouden bleef om zichzelf te verdedigen en macht te projecteren in een anti-toegangsomgeving.
Maar dat is aan het veranderen.
De marine is van plan om dit jaar de eerste paar stappen te zetten in een duidelijk andere toekomst, die, als het zover komt, zal opstijgen hoe de vloot sinds de Koude Oorlog heeft gevochten. En het begint allemaal met iets dat contra-intuïtief lijkt: het lijkt kleiner te worden.
“Tegenwoordig heb ik een vereiste voor 104 grote oppervlakte-strijders bij de beoordeling van de krachtstructuur; Ik heb 52 kleine oppervlakte-strijders, 'zei Surface Warfare Director Rear Adm. Ronald Boxall. “Dat is een beetje ondersteboven. Moet ik hier pushen en meer kleine platforms hebben? Ik denk dat de toekomstige vlootarchitectuurstudie 'ja' heeft geïntimideerd en onze oorlogsgames laten zien dat daar waarde in zit. '
Enter: de opkomst van de machines.
De paradigmaverschuiving brengt de vloot weg van platforms zoals de vernietigers van de Arleigh Burke-klasse - enorme, dicht opeengepakte schepen boordevol capaciteiten, wapens en sensoren, maar enorm duur om te bouwen, onderhouden en upgraden.
"Het is een mentaliteitsverandering die zegt dat je, in plaats van zoveel dingen op het schip te zetten voor zoveel geld als ik, op een andere manier begint te denken," zei Boxall in een interview in december. “Je begint te zeggen: 'Hoe klein kan mijn platform zijn om alles te krijgen wat ik nodig heb om erop te staan?'
“We willen dat alles slechts zo groot is als het moet zijn. Je maakt het kleiner en beter verspreidbaar, gezien alle dollars ongeveer gelijk zijn. En als ik naar de kracht kijk, denk ik: 'Waar kunnen we onbemand gebruiken zodat ik het naar een kleiner platform kan duwen?' ”
De marine maakt zich klaar om erachter te komen.
In de OPNAV N96-winkel van Boxall bereiden ambtenaren een informatieverzoek van de industrie voor voor twee nieuwe klassen bemande of optioneel bemande oorlogsschepen: een medium sensorplatform langs de lijnen van de Sea Hunter van het Defense Advanced Research Projects Agency, en een grote onbemande oppervlakte-strijder die sensoren en wapens kan dragen - een onbemand schip op een schaal dat nog nooit is geprobeerd.
De RFI is de eerste stap in het proces om een programma te maken voor het ontwerpen en bouwen van de schepen.
Het idee
De onbemande oppervlakte-strijders maken deel uit van een algemene vlootstructuur die is goedgekeurd door de Joint Staff, zei Boxall, en omvat zowel de Fregat van de volgende generatie van de marine en groot oppervlak strijder dat zal uiteindelijk zowel de kruisers als de vernietigers vervangen.
In dit construct zullen de bemande strijders fungeren als commando en controle voor de onbemande sensoren en schieters, waardoor mensen stevig in de lus blijven.
Voor de middelgrote onbemande oppervlakte-strijder, kijkt de vloot naar een voorwaarts sensorplatform dat kan worden verbonden met bemande oppervlakte-strijders die de gegevens kunnen verwerken en verwerken.
“Moeten we een sensor naar voren brengen op een medium onbemand platform [om luchtdoelen te detecteren]? Moeten we kijken naar [anti-onderzeeër oorlogvoering] met de sensoren voor de kracht of op een voorscherm? Dat is het soort dingen waar we naar kijken als je over onbemand medium spreekt - meestal heb je het over sensoren en deze op sommige manieren communiceren, 'zei Boxall. "Sensing, communicatie en misschien een beetje commando en controle."
Met betrekking tot de grote onbemande oppervlakte-strijder onderzoeken Boxall en zijn team wat er nodig is om een grote sensor zoals een solid-state phased array radar aan boord te krijgen, samen met raketten om er een no-bs moordenaar van te maken.
