Leidt digitale technologie ons naar een nieuwe donkere eeuw?

Koning Valdemar IV van Denemarken voert een belasting op brand naar de stad Visby in 1361. Schilderij van Carl Gustaf Hellqvist 1851-1890.
Deel dit verhaal!
Zonder het technocratie te noemen, ziet de auteur terecht de toekomst van "een shell-democratie die wordt bestuurd door slimme machines en een nieuwe elite van progressieve maar autoritaire technocraten." ⁃ TN-editor

Recent nieuws over de duistere kant van hightech - inclusief online fraudemanipulatie van sociale media van verkiezingen en het gebruik van cyberbewakingsinstrumenten om mensenrechtenactivisten aan te vallen - hebben velen van ons geschokt uit onze optimistische opvatting dat technologie volledig een goede kracht is. Hier in Israël, een recente huivering verslag in Ha'aretz over de cybersurveillance-industrie onthulde dat enkele van de beste en slimste jonge afgestudeerden van het land van de prestigieuze 8200 IDF-inlichtingeneenheid, ambtenaren in autoritaire landen hebben geholpen om homoseksuelen en dissidenten te richten via hacking en digitale surveillance.

The Times of Israel vroeg Jamie Bartlett, directeur van het Center for the Analysis of Social Media Demo's denktank, en een van 's werelds meest vooraanstaande experts op het gebied van maatschappelijke verandering veroorzaakt door digitale technologie, hoe rekening te houden met steeds donkerdere fenomenen die verband houden met hightech en waarom technologische vooruitgang en autoritarisme vooruit lijken te marcheren.

In zijn 2018-boek 'The People vs. Tech, hoe internet democratie vermoordt,"Bartlett betoogt dat digitale technologie in feite onverenigbaar kan zijn met democratie.

"In de komende paar jaar zal technologie de democratie en de sociale orde zoals we die nu kennen, vernietigen, of zal de politiek haar autoriteit over de digitale wereld drukken", schrijft hij in de inleiding van zijn boek. "Het wordt steeds duidelijker dat technologie momenteel deze strijd wint en een verzwakte en verzwakte tegenstander verplettert."

Door technologie zegt Bartlett dat hij verwijst naar "de digitale technologieën die verband houden met Silicon Valley - sociale mediaplatforms, big data, mobiele technologie en kunstmatige intelligentie - die in toenemende mate het economische, politieke en sociale leven domineren."

In het boek beschrijft Bartlett zes pijlers die democratie laten werken en hoe hij denkt dat technologie ze allemaal ondermijnt. De eerste pijler zijn actieve, onafhankelijke burgers, die worden ondermijnd door het advertentiemodel van internet, dat enorme hoeveelheden gegevens over ons verzamelt en ons verslaafd houdt aan onze apparaten. Het tweede probleem is de verdeelde tribale politiek online die een gedeelde democratische cultuur ondermijnt. Vrije en eerlijke verkiezingen, gelijkheid, concurrerende economieën en soevereiniteit worden allemaal ook ondermijnd door technologische trends, schrijft hij.

Bartlett sprak vanuit zijn huis in Londen met The Times of Israel om uit te leggen waarom dit zo is.

The Times of Israel: Het lijkt alsof je denken het afgelopen jaar is geëvolueerd. In het verleden zei je dingen als: "Aan de ene kant zijn er gevaren in de technologie, maar aan de andere kant moeten we geen Luddites worden." Maar dit boek klinkt veel verontrustender.

Jamie Bartlett: Ja, ik zou zeggen dat ik nog steeds niet denk dat we alle machines of zoiets kapot moeten maken. Maar ik denk dat het eerlijk is om te zeggen dat ik het afgelopen jaar pessimistischer ben geworden.

Wat heeft jouw pessimisme veroorzaakt?

Het is een combinatie van verhalen die steeds maar uitkomen. Het is als een meedogenloos bombardement. Eerst, het is automatisering en de middenklasse, dan daalt de media-omzet, dan is het Russische bemoeienis met verkiezingen, dan zijn het haatmisdaden, dan is het Cambridge Analytica. Het is verhaal na verhaal, en na een bepaalde tijd begin je te denken - zijn dit slechts geïsoleerde verhalen of is er eigenlijk iets groters aan de hand?

Ik deed een tijdje geleden een tv-serie voor de BBC genaamd "Secrets of Silicon Valley." Ik interviewde een stel technologen in Silicon Valley en ze praatten vaak op dezelfde manier, ze zeiden dingen als: "We hebben dramatische technologische veranderingen komt eraan. Geen twijfel daarover. Maar weet je, we hebben ze eerder gehad, zoals de industriële revolutie, en daarna waren we beter af. "

Ik heb geschiedenis gestudeerd en veel gelezen over de industriële revolutie. Iedereen die veel over de industriële revolutie heeft gelezen, weet dat hoewel het na honderd jaar misschien beter is geworden, het de eerste 30-jaren rampzalig was voor bijna iedereen.

Maar als het uiteindelijk allemaal lukt, is technologische verstoring dan misschien de moeite waard?

Nou, op de lange termijn zijn we toch allemaal dood? Ja, over honderd jaar zullen de dingen mogelijk zoveel beter zijn en zullen we gezonder zijn en langer leven. Maar als je kijkt naar de honderd jaar na de uitvinding van de drukpers, ja, we zijn allemaal veel beter af vandaag, maar niet voordat miljoenen mensen werden gedood. Ik denk alleen dat er op de korte termijn veel leed kan zijn, ook al is het op de lange termijn goed. We moeten ons nog steeds zorgen maken over de korte termijn.

Denk je dat dit is waar we naartoe zouden kunnen gaan, een nieuw donker tijdperk ingaan?

Ik denk dat er een mogelijkheid is dat we vanaf het midden van 1950 toevallig een periode van bijna ongekende stabiliteit, welvaartsvorming, economische groei en individuele rechten voor bepaalde groepen in westerse liberale democratieën hebben doorgemaakt.

Ik ben er niet zeker van dat we zullen terugkeren naar een herhaling van de 1930's, of een terugkeer naar fascisme en communisme - omdat ze misschien producten van hun tijd zijn geweest. Ik weet zeker dat de bedreigingen voor de democratie nu nieuw zijn en een specifieke weerspiegeling van onze technologie. Daarom zeg ik dat ik me een beetje zorgen maak over techno-dystopisch autoritarisme - een shell-democratie gerund door slimme machines en een nieuwe elite van progressieve maar autoritaire technocraten.

Mensen vragen vaak wie van de Britse dystopische auteur het meest vooruitziend was, George Orwell of Aldous Huxley. Orwell beschreef een zeer gewelddadige bewakingsstaat en de wereld van Huxley was zachtaardig.

“We zijn allemaal gedrogeerd. We zijn allemaal relaxed. Niemand denkt na. Iedereen heeft het gewoon naar zijn zin - maar we zijn ook niet echt vrij en we geven de voorkeur aan beveiliging en veiligheid en gemak boven elke vorm van betekenisvolle vrijheden. ”

Lees hier het hele verhaal ...

Inschrijven
Melden van
gast

0 Heb je vragen? Stel ze hier.
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties