Het Internet of Things (IoT) zal tot leven komen met de implementatie van 5G draadloze communicatie, en alles wat 'slim' is, zal ermee worden verbonden. De technocraten die dit allemaal hebben bedacht, maken zich weinig zorgen over de veiligheid, dus hacken wordt een taartwandeling voor boosdoeners. ⁃ TN-editor
Water, wind en zonne-energie (WWS) heeft het potentieel om afnemende en vervuilende fossiele brandstoffen, aardolie, steenkool en andere traditionele energiebronnen te vervangen op een manier die het verloop van de toekomst van onze planeet kan veranderen.
Duurzame energie zorgt nu al voor positieve veranderingen over de hele wereld, ook al zijn we nog steeds bezig met het opschalen van WWS en het beschikbaar maken van natuurlijk gegenereerde energie via modernere netwerken, in de ontwikkelde en ontwikkelingslanden.
De uitdaging van schaal wordt aangepakt door Internet of Things (IoT) en Industrial Internet of Things (IIoT) door steeds grotere systemen te instrueren, waaronder windparken, waterparken, hydro-elektrische dammen en meer.
De IoT en IIoT, gecombineerd met de analyse- en controlesystemen die sensoren en andere apparatuur verbinden en beheren, helpen schone stroom te benutten, maar beheren die stroom ook door veranderingen in de vraag door bijvoorbeeld energie van een zonnecentrale te kunnen opslaan en verzenden, zelfs bij langdurig bewolkt weer.
Het mooie van IoT en IIoT zit in de mix: bijvoorbeeld met slimme apparaten in huis, kunnen individuen hun eigen stroomverbruik begrijpen en beheren om hun energiekosten te verlagen en bij te dragen aan een duurzamere planeet.
Diezelfde consumenten kunnen hun energieleveranciers of leveranciers van hun apparaten toestaan om op afstand het energieverbruik te beheren.
De energieleveranciers kunnen dit op grote schaal doen, met tienduizenden huizen, en hele gemeenschappen helpen duurzame energie te besparen, waardoor de vraag- en aanbodcycli die nodig zijn voor piekmomenten worden verbeterd, terwijl tegelijkertijd duurzame verbeteringen worden gecreëerd die mogelijk worden gemaakt wanneer we de omschakeling op een systematische manier van afhankelijkheid van traditionele naar duurzame energie.
Dit werkt ook van bovenaf, wanneer nutsbedrijven en gemeenten samenwerken om nieuwe energiebronnen te bouwen voor bedrijven en consumenten, waarbij nieuwe bedrijfsmodellen worden gebruikt (bijvoorbeeld het delen van inkomsten tussen het nutsbedrijf en de overheid, met privé- publieke partnerschappen die ontstaan als onderdeel van niet alleen "smart city" maar "smart region" -initiatieven).
Komend van de grond af, of van grotere, gefinancierde initiatieven, is dit allemaal goed - maar missen we iets terwijl we ons deze nieuwe ideale wereld voorstellen?
Beveiligingsexperts denken van wel en we beginnen steeds meer te publiceren over de beveiligingsrisico's van niet alleen traditionele nucleaire, elektrische en waterkrachtcentrales, en het nauw verwante energie- en communicatienetwerk, maar met duurzame energie, vooral op de dag komt dat we daar net zoveel sensoren op toepassen als we toepassen op bestaande, verouderende infrastructuur.
Met instrumenten voor duurzame energiesystemen zijn er nu tienduizenden sensoren en gateways aan de rand van IoT / IIoT-netwerken, waar een enorme hoeveelheid gegevens wordt verzameld en geanalyseerd, inclusief elektriciteitsbelasting, windenergievolume op basis van mesweerstand, zonnepaneel temperaturen en posities, en meer. Er is het potentieel om elk onderdeel dat wordt geëlektrificeerd waar te nemen, te meten, te bewaken en te regelen.
Deze gegevens worden ook geüpload via netwerken naar clouds voor de verwerking van alles wat niet lokaal wordt berekend, en dit alles begint toe te voegen aan een groeiend aanvalsoppervlak dat cybercriminelen kunnen gebruiken voor het hacken van systemen (zowel planten als huizen en bedrijven) om te verzamelen informatie, om denial of service-aanvallen te starten, een ransomware-aanval te initiëren, en meer.
“Het is al tientallen jaren bekend dat de US Power-infrastructuur belangrijke zwakke punten bevat in zowel fysieke als cyberveiligheidsmaatregelen. Bovendien moet het hardware-ontwerp van primaire controlecentra en kritieke componenten grondig worden herzien door ontwerpingenieurs die functies hebben ingebouwd die de bekende zwakke plekken in cyberveiligheid aanpakken. Om fysieke beveiligingszwaktes in de VS aan te pakken, moet een norm worden vastgesteld met een systeem om de fysieke beveiliging van kritieke infrastructuur zowel te begeleiden als ter verantwoording te roepen. Ondanks oproepen tot actie van de wetenschappelijke gemeenschap, analisten en zelfs congresleden is er weinig vooruitgang geboekt. De behoefte aan upgrades is van cruciaal belang geworden voor onze nationale verdediging vanwege bedreigingen door een reeks aanvallen: fysieke, cyber, elektromagnetische pols, gerichte energiewapens en bepaalde zware weersomstandigheden kunnen allemaal grote schade aanrichten. "
wpDiscuz