Censuur is een sleutelelement in elke oorlog/revolutie en technocraten over de hele wereld manipuleren regeringen om hun gekozen verhaal wettelijk vast te leggen en af te dwingen. De oppositie het zwijgen opleggen is het doel. ⁃ TN-editor
Critici werpen tegen dat de vage taal van het wetsvoorstel zou kunnen worden gebruikt om de steeds progressievere Ierse regering af te dwingen en critici van impopulair regeringsbeleid met geweld de mond te snoeren.
De wetgeving, de Criminal Justice (Aanzetten tot Geweld of Haat en Haatmisdrijven) Act, onderstreept een kloof tussen de leiders van Ierland en veel van zijn inwoners. Het wetsvoorstel baant zich een weg door het parlement en werd vorige maand goedgekeurd in de Dáil Éireann, de lagere kamer van Ierland, met 110 tegen 14 stemmen.
Maar Ierse burgers uitten tijdens een raadplegingsfase in 2019 overweldigend hun bezorgdheid dat het voorstel een onnodige uitbreiding was van de bestaande wet op haatmisdrijven in het land. Drieënzeventig procent van de respondenten was het niet eens met de mogelijkheid van het wetsvoorstel om de vrijheid van meningsuiting aan te tasten en vroeg zich af wat als "haatdragende taal" wordt aangemerkt, met name de vraag wie die definitie bedenkt. Minder dan 25% van de ondervraagden keurde de wetgeving goed.
Om deze kloof te onderstrepen, merken critici van het wetsvoorstel op dat er minder dan 50 zaken zijn aangespannen sinds de Wet op het verbod van aanzetten tot haat in 1989 in wet werd ondertekend. Een voorstander van de voorgestelde wet, voormalig minister van Justitie Helen McEntee, heeft diezelfde statistiek aangehaald als bewijs van het "ineffectieve" karakter van de bestaande wet.
De aanhoudende controverse opent een venster op hoe snel Ierland, dat abortus pas in 2018 legaliseerde, afwijkt van zijn lange religieuze tradities in een tijd waarin leiders in andere Europese landen en de Verenigde Staten proberen wetten te creëren die niet alleen daden, maar ook gedachten bestraffen. .
In de afgelopen 30 jaar is de Ierse natie steeds progressiever geworden. In 2015 legaliseerde het Smaragdgroene Eiland het homohuwelijk, slechts twee jaar nadat de progressieve voorhoede van Frankrijk hetzelfde deed. Datzelfde jaar stond Ierland in de top 10 van meest LHBT-vriendelijke landen ter wereld, en de huidige taoiseach (Iers woord voor premier) Leo Varadkar is openlijk homo. De voorgestelde wet zou de reikwijdte van de wet van 1989 uitbreiden door geslacht, geslacht, afkomst en handicap toe te voegen aan de lijst van beschermde categorieën, die al ras, huidskleur, nationaliteit, religie (inclusief "de afwezigheid van een religieuze overtuiging of overtuiging"), nationale of etnische afkomst, afkomst, geslacht, geslachtskenmerken, seksuele geaardheid of handicap.
Het wetsvoorstel behandelt niet alleen de openbare presentatie of verspreiding van materiaal dat als hatelijk wordt beschouwd, maar ook het privé voorbereiden of zelfs opslaan van materiaal dat als hatelijk wordt beschouwd, zoals memes op je telefoon of boeken op je plank. Personen die op grond van dergelijke aanklachten zijn veroordeeld, kunnen boetes tot € 5,000 (ongeveer $ 5,400) en een gevangenisstraf van zes maanden tot twee jaar krijgen. Bovendien, zoals McEntee opmerkte, zal een veroordeling "het mogelijk maken dat het label 'haatcrimineel' een dader volgt in de rechtbank, in garda [politie] doorlichting, enzovoort ... "
Paul Murphy, een lid van de linkse People Before Profit-Solidarity-coalitie, waarschuwde zelfs dat het wetsvoorstel "het creëren van een gedachtenmisdaad" wettelijk zal vastleggen. De conservatieve voorzitter van de Ierse Vrijheidspartij, Michael Leahy, vertelde RealClearInvestigations dat het wetsvoorstel "de meest verreikende en invasieve aanval vertegenwoordigt op burgerlijke en religieuze vrijheid die sinds de Tweede Wereldoorlog in een westerse democratie is uitgevoerd".
Om een huiszoekingsbevel te krijgen, is alles wat nodig is een eed van een politieagent die voor een rechter is afgelegd dat er "redelijke gronden zijn om te vermoeden dat er op een bepaalde plaats bewijs is van of verband houdt met" haatspraak. De politie is gemachtigd om elke telefoon of laptop in beslag te nemen en wachtwoorden en coderingssleutels te eisen. Het niet overhandigen van een telefoon, laptop, wachtwoord of coderingssleutel resulteert in een boete van € 5,000 en maximaal een jaar gevangenisstraf.
Het wetsvoorstel bevat verder een sectie met strengere straffen voor misdaden waarvan wordt vastgesteld dat ze 'verergerd zijn door haat'. Standaardmisdaden zullen dan hogere straffen met zich meebrengen als een rechter of jury bepaalt dat de beschuldigde "haat" koesterde jegens het vermeende slachtoffer vanwege een beschermd kenmerk, zelfs als die haat niet de motiverende factor achter de misdaad was. In gevallen waarin een misdrijf wordt "verergerd door haat", wordt de rechtbank bevolen "een straf op te leggen die hoger is dan die welke zou zijn opgelegd zonder een dergelijke factor".
Wat is haat?
Toen het Ierse volk in 2019 brieven mocht indienen als reactie op het wetsvoorstel, voerde bijna driekwart van de respondenten aan dat haatzaaiende uitlatingen alleen geloofwaardige bedreigingen of aanzetten tot geweld mogen omvatten, volgens een analyse gepubliceerd door Grip Media.
Sommige respondenten beweerden dat verdere haatzaaiende wetten een Orwelliaans antwoord waren dat alleen paste in totalitaire regimes. Een respondent schreef: “Waarom kunnen politici het niet goed genoeg met rust laten? '1984' van George Orwell is geen handleiding. Het was een waarschuwing. … Het lijkt mij dat dit wetsvoorstel wordt geschreven om bepaalde minderheidsgroepen vrij spel te geven ten koste van de meerderheid.”
Ondanks de overweldigende meerderheid van de negatieve reacties tijdens de openbare raadpleging en het lage aantal vervolgingen wegens haatzaaiende uitlatingen, noemde het Ierse ministerie van Justitie het grote aantal reacties op zich voldoende reden om door te gaan met de wetgeving.
Een van de fundamentele vragen rond de nieuwe wetgeving is wat eigenlijk wordt geclassificeerd als haatdragende taal. De prominente rechtsgeleerde Gerard Casey, emeritus hoogleraar aan het University College Dublin, heeft scherpe kritiek geuit op de cirkelvormige definitie van haat in het wetsvoorstel, door te zeggen dat "het duidelijk faalt, want geen coherente poging om een term 'X' te definiëren kan X in de voorgestelde definitie opnemen." Onder verwijzing naar de tekst van het wetsvoorstel zelf vervolgde hij:
“Ons is verteld, '“haat” betekent haat tegen een persoon of een groep personen in de staat of elders vanwege hun beschermde kenmerken of een van die kenmerken.' Als dit bedoeld is als een definitie, dan schiet het volkomen tekort. Maar zo niet, waar is dan een definitie van haat te vinden in het wetsvoorstel?”
Hoewel de voorgestelde wet in behandeling is, heeft de Ierse nationale politie in 2019 een "diversiteits- en integratiestrategie" geïntroduceerd die de vage definitie van haat omarmde. In het basisdocument van het programma wordt een haatincident uitgelegd als elk "incident dat door een persoon wordt gezien als ... gemotiveerd door vijandigheid of vooroordelen". Dat wil zeggen, haatincidenten zijn alle incidenten waarbij een individu zich gehaat voelt, volgens de nieuwe politiedefinitie.
Volgens deze definitie is het aantal meldingen aan de politie van haatmisdrijven en haatincidenten de afgelopen twee jaar omhooggeschoten, van 24 meldingen in 2021 naar 97 in 2022. Ierland is niet de enige wetshandhavingsinstantie die onafhankelijk van de wetgeving. In het Verenigd Koninkrijk bestempelde het antiterrorismeprogramma Prevent van de overheid bijvoorbeeld klassieke Britse fictiewerken (waaronder JRR Tolkiens 'The Lord of the Rings' en John Miltons 'Paradise Lost)' als extreemrechts materiaal. Prevent was oorspronkelijk belast met het beoordelen van dreigingen van islamitisch-extremistische terroristische organisaties en kreeg kritiek omdat slechts 22% van zijn focus op islamitische dreigingen bleef.
In de Verenigde Staten vertrouwt de FBI op het linkse Southern Poverty Law Center, dat 'christelijke identiteit' en 'radicaal traditioneel katholicisme' classificeert als bedreigingen die vergelijkbaar zijn met de Ku Klux Klan en neonazi's. Die lijst had tot gevolg dat het veldkantoor van de FBI in Richmond een plan implementeerde om Amerikaanse katholieken te bespioneren die de pre-Vaticaan II-vorm van de mis bijwonen – een plan dat, volgens zowel katholieken die naar de mis gaan als de subcommissie voor de bewapening van de federale regering van het Huis van Afgevaardigden, regering, werd daadwerkelijk in actie gebracht. Op advies van de partijdige SPLC bestempelde de FBI een hele reeks Amerikaanse katholieken als 'raciaal of etnisch gemotiveerde gewelddadige extremisten'.
Wat is geslacht?
In het licht van de opkomst van transgenderisme is de kwestie van het geslacht in de wetgeving inzake haatzaaiende uitlatingen een bijzonder controversieel onderwerp geworden.
De tekst van het wetsvoorstel definieert gender als "het geslacht van een persoon of het geslacht dat een persoon uitdrukt als het voorkeursgeslacht van de persoon of waarmee de persoon zich identificeert en omvat transgender en een ander geslacht dan dat van mannelijk en vrouwelijk."
Opnieuw trok professor Casey de terminologie van het wetsvoorstel in twijfel: “Ons wordt niet verteld wat geslacht is; wat transgender is; wat een ander geslacht dan mannelijk of vrouwelijk zou kunnen zijn of hoeveel van hen er zouden kunnen zijn; en hoe elk van de drie vermelde geslachtsitems van elkaar verschillen of zich tot elkaar verhouden.
De Ierse senator Michael McDowell uitte ook zijn zorgen over de definitie van gender in het wetsvoorstel en schreef een brief aan de minister van Justitie waarin hij om opheldering vroeg over een deel van de dubbelzinnige of vage terminologie van het wetsvoorstel. Hij vroeg: "Is transgender een geslacht in de zin van de Ierse wet?" Hij merkte ook op dat de Ierse Gender Recognition Act uit 2015, die het voor individuen mogelijk maakt om legaal van geslacht te veranderen, een binaire man/vrouw-structuur volgt, schijnbaar in tegenspraak met de opname in de nieuwe wetgeving van "een ander geslacht dan dat van mannelijk en vrouwelijk".
Casey waarschuwt dat de vage terminologie van de wetgeving zal worden gebruikt om afwijkende meningen het zwijgen op te leggen, en merkt op: "Transfobie, als haatzaaiende misdaad, voorkomt kritiek op transgenderistische ideologie."
De regering heeft, samen met veel van de nationale media, de "transgenderistische ideologie" gepromoot. Eerder dit jaar promootte kinderminister Roderic O'Gorman lessen over transgenderisme in klaslokalen op basisscholen. Varadkar steunde het voorstel van O'Gorman, net als president Michael Higgins. In 2020 leidde O'Gorman ook een poging om minderjarigen transgenderoperaties te laten ondergaan zonder toestemming van de ouders.
Afgezien daarvan zijn christenen die zich op religieuze gronden verzetten tegen de principes van de transgenderbeweging ook het slachtoffer geworden van claims van haat en onverdraagzaamheid. Vorig jaar heeft de katholieke priester Fr. Seán Sheehy hield een preek waarin hij zijn parochianen herinnerde aan de lang gekoesterde leerstellingen van de katholieke kerk over homoseksualiteit, transgenderisme en abortus. Hoewel hij katholieke theologie predikte in een katholieke kerk, werd Sheehy door de nationale media bestempeld als een hatelijke onverdraagzaamheid. De directeur van de National LGBT Federation, Adam Long, zei dat Sheehy's homilie "weerzinwekkend" was, en voegde eraan toe: "Het verhullen van die zeer aanstootgevende opmerkingen in welke vorm dan ook, of het nu religieus of anderszins is, maakt het niet acceptabeler." Zelfs de toenmalige vice-premier Varadkar gaf commentaar op de homilie en zei dat hij zich uitgekozen voelde door Sheehy's opmerkingen over homoseksualiteit.
De door de overheid beheerde omroep RTÉ eiste publiekelijk dat Sheehy zijn excuses aanbood voor zijn prediking. De priester antwoordde: “Mijn antwoord is eigenlijk dat ik de leer van de Schriften en de kerk geef over homoseksuele seksuele relaties: dat ze zondig zijn en dat is alles. … Waarom zou ik me verontschuldigen voor de waarheid?”
Ook vorig jaar werd onderwijzeres Enoch Burke gevangen gezet nadat hij weigerde een student met hun/haar voornaamwoorden te noemen, daarbij verwijzend naar zijn christelijk geloof. Hij werd vastgehouden wegens minachting van de rechtbank en werd in eenzame opsluiting geplaatst in de Mountjoy-gevangenis in Dublin, waar hij bijna vier maanden werd vastgehouden. Slechts enkele dagen geleden oordeelde het Hooggerechtshof van Ierland dat de werkgever van Burke gelijk had door hem te schorsen wegens het hooghouden van zijn christelijke overtuigingen.
Brussel, 'Waar vrije naties heengaan om te sterven'
Tot nu toe heeft geen van de grote religieuze instellingen in Ierland een officiële openbare verklaring afgelegd over de wetgeving, hoewel zowel de Ierse katholieke bisschoppenconferentie als de Ierse Presbyterian Church tegen RealClear hebben gezegd dat ze "de situatie in het oog houden" en "dit specifieke stukje van Ierland in de gaten houden". wetgeving zorgvuldig.”
De tekst van het wetsvoorstel Strafrecht (aanzetten tot geweld of haat en haatmisdrijven) verduidelijkt expliciet dat het is afgeleid van een richtlijn van de Europese Unie uit 2008 om strengere wetten inzake haatzaaiende taal te implementeren. In die richtlijn staat: "Het is noodzakelijk om in de Europese Unie een gemeenschappelijke strafrechtelijke benadering van dit fenomeen [haatdragende taal] te definiëren om ervoor te zorgen dat hetzelfde gedrag in alle lidstaten strafbaar wordt gesteld."
De oprichter en president van de Ierse Vrijheidspartij, Hermann Kelly, legde in een interview uit: “Het is duidelijk uit de Ierse wet … dat de anti-vrijheid van meningsuiting afkomstig is uit Brussel – de one-size-fits-all hoofdstad van Europa waar vrije naties sterven. ”
[…] Lees meer: Ierland staat op de rand van criminalisering van spraak, gedachtemisdaden […]
Dit is gewoon ziekmakend. Het fascisme steekt overal zijn lelijke kop op. Deze mensen kruipen uit het door maden geteisterde houtwerk.
[…] Bron: technocracy.news […]