Hoe roodlichtcamera's onze rechtsstaat ondermijnen

Snelheid- en roodlichtcamera's zijn de vloek van veel automobilisten. Een modern idee mogelijk gemaakt door technologie, ze zijn geïnstalleerd in tenminste 24 staten. Hoewel deze camera's een voordeel zijn voor regeringen in het hele land, is hun intrusie in het dagelijks leven verontrustend en is hun grondwettigheid twijfelachtig.

In het bijzonder kan het gebruik van deze camera's het zesde amendement schenden. De Confrontatieclausule verleent criminele beklaagden het recht om geconfronteerd te worden met de getuigen tegen hen. Aangezien het een camera is en geen persoon die getuige is geweest van het misdrijf, kunnen dergelijke overtredingen over het algemeen niet als een misdrijf worden beschouwd. Het ticket wordt afgegeven aan de eigenaar van het voertuig, niet aan de persoon die het bestuurt, waardoor een gebrek aan zekerheid bestaat over de identiteit van de dader.

Daarom is het 'ticket' op de meeste plaatsen niets meer dan een civielrechtelijke boete, die tot handhaving leidt en verzameling moeilijk. Tot op heden hebben regeringen dit probleem vermeden door betaling van de boete te eisen voordat automobilisten hun rijbewijs of automatische registratie kunnen verlengen. Hoewel er in het algemeen beroepsprocedures zijn, geven ze meestal geen chauffeurs een dag in de rechtbank. Met andere woorden, wat gebeurde er met onschuld totdat schuldig werd bevonden?

Er zijn verschillende bedrijven met winstoogmerk die de camera's installeren en bedienen, waarvan sommige in buitenlandse handen zijn. In een typische regeling zal een camerabedrijf een contract sluiten met een lokale overheid om de kapitaalkosten van het installeren van de camera's te betalen in ruil voor een deel van de inkomsten die via boetes worden gegenereerd. Kortom, overheden krijgen een nieuwe inkomstenstroom zonder operationele kosten en de camerabedrijven maken een nette winst.

De bedrijven en overheidsfunctionarissen beweren dat meer veiligheid het gevolg zal zijn van minder ongevallen en dat de verhoogde overheidsinkomsten de lokale gemeenschappen ten goede zullen komen.

ONDERZOEK naar bevestigen die claims hebben gemengde resultaten opgeleverd. Studies betaald door de camerabedrijven of overheden laten meestal minder ongevallen zien. Onafhankelijke studies en studies die door tegenstanders worden gefinancierd, vertonen meestal geen winst en soms slechtere resultaten.

Er zijn meer aanwijzingen dat een grotere openbare veiligheid daadwerkelijk afhangt de timingvan gele en rode lichten. Langer geel en er is aangetoond dat alle rode tijden ongevallen aanzienlijk verminderen. Soms verlagen lokale overheden de timing van geel licht om meer roodlichtlopers te vangen, een gevolg van de perverse financiële prikkels die overheidsfunctionarissen en camerabedrijven verleiden. Studies tonen ook aan dat automobilisten vaker op de remmen trappen op door camera's afgedwongen kruispunten, waardoor aanrijdingen van achteren toenemen.

Het is niet verwonderlijk dat deze camera's erg onpopulair zijn. Sinds 1991 zijn er 42-verkiezingen geweest om snelheids- of roodlichtcamera's of beide aan te nemen of te verbieden. In alle op twee na, stemmers hebben tegengewerkt de camera's met een gemiddelde marge van 63 procent.

Peiling over het probleem kan echter verschillende resultaten opleveren. Een recent Publieke opiniestrategieën peiling van 800 waarschijnlijke landelijke kiezers vonden 69 procent van de respondenten sterk of enigszins ondersteuning voor roodlichtcamera's, terwijl 29 procent enigszins of sterk tegen is. Interessant is dat 47 procent van diezelfde respondenten dachten dat de meeste van hun buren tegen de camera's waren.

Een mogelijke verklaring is dat, als nationale enquête, de meeste respondenten niet in een plaats wonen met camera's met rood licht, omdat minder dan de helft van de staten dit toestaat en niet alle rechtsgebieden in die staten hebben. Daarom hebben velen ze nog nooit meegemaakt. Vertrouwdheid leidt tot minachting.

Lees hier het hele verhaal ...