Hoe Metaverse Tech de werkelijkheid wil herdefiniëren

Het woord 'metaverse' wordt bijna onontkoombaar, vooral voor degenen die technologie en games-gerelateerde krantenkoppen lezen.

De laatste tijd maakt Facebook veel lawaai over overgang van een socialmediabedrijf naar een metavers bedrijf. Ondertussen hebben andere bedrijven aanzienlijk kapitaal opgehaald, zoals: Epic Games haalt $1 miljard binnen — naar vergelijkbare ambities (Epic verklaarde eerder dit jaar zelfs in de rechtbank dat Fortnite is geen spel, het is een metaverse).

Jon Radoff, CEO van Beamable en voorheen mobiele ontwikkelaar Disruptor Beam, heeft geprobeerd in kaart te brengen de bedrijven die ofwel interesse hebben getoond in de metaverse, of op zijn minst kunnen worden beargumenteerd, zijn ermee verbonden, wat op zijn zachtst gezegd omvangrijk is.

Nu de term alleen al na deze eerste alinea's al dreigt overmatig te worden gebruikt, is het tijd om je af te vragen waarom zoveel grote bedrijven in meerdere sectoren zo zwaar investeren in een concept dat sommigen misschien afschrijven als sciencefiction.

Indie-ontwikkelaar Rami Ismail vat het ons heel mooi samen: “Het idee om een ​​alternatieve wereld te creëren waarin iedereen jouw valuta moet gebruiken, volgens jouw regels moet spelen en iedereen zijn merken wil promoten, is echt aantrekkelijk voor rijke mensen. Ik bedoel, ik denk dat we het toch over Fortnite hebben."

Maar deze functie zou te kort zijn als we gewoon de reden "Omdat geld" achter de opkomst van de metaverse zouden accepteren. Laten we dus dieper ingaan op wat deze bedrijven eigenlijk proberen te bereiken, en waarom gameontwikkelaars zichzelf in de voorhoede van deze inspanningen zien.

Novaquark, de ontwikkelaar achter door de gebruiker gegenereerde MMO Dual Universe, is zo toegewijd aan het concept dat het zichzelf zelfs een metavers bedrijf noemt. Algemeen directeur Sébastien Bisch beschrijft de metaverse op vrijwel dezelfde manier als de meeste mensen het zien: een enkele, aanhoudende virtuele omgeving die door iedereen op de planeet wordt gedeeld. De go-to popcultuurreferenties zijn The Matrix of Ready Player One's Oasis als je een afkorting wilt voor hoe dat eruit zou kunnen zien.

"Wij geloven dat de metaverse de plaats zal zijn waar alle vormen van entertainment en media uiteindelijk samenkomen, een toegangspoort waar ze kunnen worden geconsumeerd", legt Bisch uit. "We geloven ook dat de metaverse een inherent sociale plek zal zijn waar sociale media en online discussiegroepen uiteindelijk ook kunnen migreren."

Eerder dit jaar heeft het in de VS gevestigde HiDef heeft $ 9 miljoen opgehaald voor zijn eigen metaverse-project. Oprichter en chief creative officer Jace Hall schetst een beeld van de metaverse van iets virtueel dat interageert met de realiteit, in plaats van het te vervangen - een platform dat het onderscheid tussen online en offline elimineert.

“Bijvoorbeeld of je tijd hebt besteed aan het werken bij een McDonald's in-game in een virtueel winkelcentrum of bij McDonald's verderop in de straat van je huis, doet er niet toe, omdat het geld/de waarde die je hebt verdiend precies hetzelfde is. Letterlijk exact dezelfde valuta”, zegt hij. “Geef het offline door. Besteed het online. Bestel een pizza online, deze wordt offline bezorgd. Bestel een pizza offline, laat hem online bezorgen.

“De werkelijkheid is de metaverse, de metaverse is de werkelijkheid. Hetzelfde. Het is maar net op welke locatie wil je je tijd doorbrengen en op welk moment? Gevolgen van actie zowel online als offline zijn vergelijkbaar, zo niet identiek (buiten fysiek). Alles heeft een raakvlak met alles.”

Herman Narula, CEO van technologiebedrijf Improbable, houdt vol dat de metaverse een meer "vaag concept" is, in plaats daarvan suggereert hij dat het een term is geworden voor meer geavanceerde virtuele werelden die een veel groter aantal mensen met elkaar verbinden.

"Een sterk verbonden omgeving met veel interactieve spelers en complexe simulaties die rijke ervaringen creëren, iets meer dan een game, maar minder dan de echte wereld", zegt hij. "De metaverse is voor virtuele werelden zoals een website voor internet is."

Hij geeft toe dat de analogie stuk gaat omdat niet alle concepten gemakkelijk tussen verschillende virtuele werelden kunnen stromen. Het voorbeeld dat hij geeft is of een speler in een virtuele wereld van Harry Potter Master Chief zou willen ontmoeten. In plaats daarvan suggereert hij dat er, in tegenstelling tot het unieke internet dat we hebben, veel metaverses zouden zijn waaruit mensen kunnen kiezen.

Maar we hebben al meerdere virtuele werelden. Elke MMORPG, battle royale, shared world shooter of creatiegame zoals Minecraft en Roblox kan mensen in staat stellen om samen een digitale omgeving te verkennen, dus wat verheft de metaverse boven wat er momenteel bestaat?

Bisch merkt op dat videogames meestal een beperkt soort virtuele ervaring bieden, een die zich richt op vaste mechanica zoals schieten of autorijden. Hij voegt eraan toe dat zelfs de grootste videogames met het grootste publiek die spelers niet echt met elkaar verbinden in een uniforme ervaring - het verspreidt ze over servers.

"Neem de concerten die plaatsvinden in Fortnite", zegt hij. “Ja, deze waren voor iedereen hetzelfde, maar twee vrienden die ze bijwoonden op verschillende servers waren technisch niet in staat om ze tegelijkertijd te delen, op dezelfde virtuele plek.

"Zeer weinig games hebben geprobeerd een uniforme, aanhoudende spelwereld voor alle spelers voor te stellen, en toen ze dat deden, was de schaalbaarheid extreem beperkt met een limiet voor het aantal spelers dat in hetzelfde gebied kon spelen."

Tot nu toe lijkt er een gebrek aan consensus te zijn over wat de metaverse eigenlijk zou kunnen zijn, maar investeerders lijken het erover eens te zijn dat er veel geld in zit. Narula vergelijkt het met de vormende stadia van internet en de eerste reacties van de dotcom-boominvesteerders en eerste consumentenevangelisten.

Lees hier het hele verhaal ...