Habitat III draait helemaal om Social Engineering, en dat betekent Technocracy: "Een groot deel van Habitat III was gericht op de toepassing van nieuwe technologieën en het verzamelen van big data, vooral in deze gevestigde stedelijke centra." ⁃ TN Editor
Meer dan de helft van de wereld woont in steden, en een groot deel van Habitat III was gericht op het gebruik van datanetwerken voor betere stedelijke planning en ontwikkeling. Dit laat echter veel vragen onbeantwoord.
De New Urban Agenda werd officieel aangenomen in Quito, Ecuador tijdens de laatste plenaire vergadering van de Habitat III conferentie.
De agenda geeft een 20-jaar "routekaart" om duurzame stedelijke ontwikkeling wereldwijd te begeleiden.
De tekst van de nieuwe stedelijke agenda zelf werd ruim vóór Habitat III op de Algemene Vergadering van de VN goedgekeurd september, tijdens een buitengewone informele onderhandelingssessie die duurde meer dan 30 uur.
De conferentie zag ook aankondigingen van nieuwe bronnen van internationale ontwikkelingshulp voor landen om miljoenen mensen wereldwijd betere toegang tot huisvesting en onderdak te bieden.
De 2030-agenda is opgebouwd rond een reeks duurzame ontwikkelingsdoelen (SDG's). Het meest relevant voor de nieuwe stedelijke agenda is SDG 11, dat bedoeld is om "steden en menselijke nederzettingen inclusief, veilig, veerkrachtig en duurzaam te maken". De nieuwe stedelijke agenda is dat echter wel geweest bekritiseerd voor het ontbreken van directe links naar de doelen uiteengezet in Doel 11.
In tegenstelling tot hun voorgangers de Millennium Development Goalszijn de SDG's in gelijke mate van toepassing op alle VN-lidstaten.
Hoewel het grootste deel van de snelle stedelijke groei in de wereld in het Zuiden ligt, zijn er uitdagingen in de steden van Europa, Noord-Amerika, Australië, Nieuw-Zeeland en Oost-Azië. In deze regio's upgraden van bestaande infrastructuur en vermijden 'carbon lock-in”- waar oude, koolstofintensieve structuren het gebruik van koolstofarme alternatieven verhinderen - zullen aanzienlijke transformatieve inspanningen vereisen.
Een groot deel van Habitat III was gericht op de toepassing van nieuwe technologieën en het verzamelen van big data, met name in deze gevestigde stedelijke centra. Onder de paraplu van smart steden, het gebruik van open datanetwerken voor betere stadsplanning zorgde voor een optimistische, op technologie gebaseerde toekomst voor steden. Vragen over de veiligheid, ethiek en het toezicht op grootschalige informatievergaring blijven echter grotendeels bestaan onbeantwoord.
