Het heeft de grootte van een rijstkorrel, maar kan de sleutel zijn tot veel aspecten van je leven.
Een kleine microchip onder de huid kan de noodzaak om sleutels, creditcards en treinkaartjes te dragen vervangen.
Dat klinkt misschien voor sommigen als een Orwelliaanse nachtmerrie, maar in Zweden is het een welkome realiteit voor een groeiend aantal dat gemak verkiest boven zorgen over mogelijke schendingen van persoonsgegevens.
De kleine implantaten werden in 2015 voor het eerst gebruikt in Zweden - aanvankelijk vertrouwelijk - en in verschillende andere landen.
Zweden zijn nog steeds zeer actief in microchipping, met een schaars debat over kwesties rondom het gebruik ervan, in een land dat dol is op nieuwe technologie en waar het delen van persoonlijke informatie wordt opgehouden als een teken van een transparante samenleving.
Achtentwintig jaar oude Ulrika Celsing is een van 3,000 Zweden die een microchip in haar hand heeft geïnjecteerd om een nieuwe manier van leven uit te proberen.
Om haar werkplek, het mediabureau Mindshare, te betreden, zwaait ze simpelweg met haar hand op een klein doosje en voert een code in voordat de deuren opengaan.
"Het was leuk om iets nieuws te proberen en te zien waarvoor je het in de toekomst zou kunnen gebruiken om het leven gemakkelijker te maken", vertelde ze aan AFP.
In het afgelopen jaar is de chip veranderd in een soort elektronische handtas en heeft ze zelfs haar sportschoolkaart vervangen, zei ze.
Als ze dat wilde, kon ze het ook gebruiken om treinkaartjes te boeken.
De Zweedse nationale spoorwegmaatschappij SJ heeft in een jaar tijd meer dan 130 gebruikers gewonnen voor de reserveringsservice voor microchips.
Dirigenten scannen de handen van passagiers nadat ze online tickets hebben geboekt en registreren deze op hun chip.
Informatie-uitwisseling
Zweden heeft een trackrecord op het gebied van het delen van persoonlijke informatie, wat mogelijk heeft bijgedragen aan de acceptatie van de microchip onder de 10 miljoen inwoners van het Scandinavische land.
Burgers accepteren al lang het delen van hun persoonlijke gegevens, geregistreerd door het socialezekerheidsstelsel, met andere bestuursorganen, terwijl mensen elkaars salarissen kunnen achterhalen door een kort telefoontje naar de belastingdienst.
De implantaten maken gebruik van Near Field Communication (NFC) -technologie, ook gebruikt in creditcards, en zijn "passief", wat betekent dat ze gegevens bevatten die door andere apparaten kunnen worden gelezen, maar zelf geen informatie kunnen lezen.
Hoewel nog steeds klein, hebben ze de capaciteit om treinkaartjes, toegangscodes en toegang tot bepaalde automaten en printers te houden, zeggen promotors.