Radicale Green New Deal-supporters hebben geen tijd verspild in hun poging om de wetgevingsagenda in de Tweede Kamer over te nemen. Het is geradicaliseerde duurzame ontwikkeling en extremer dan alles wat eerder in het Congres werd gezien. ⁃ TN Editor
ONTWERPTEKST VOOR VOORGESTELD ADDENDUM AAN HUISREGELS VOOR 116TH CONGRES VAN DE VERENIGDE STATEN
SEC. [_____]. COMITÉS, COMMISSIES EN HUISKANTOREN.
(a) Oprichting van het Select-comité voor een groene nieuwe deal.—
(1) VESTIGING; SAMENSTELLING.-
(A) OPRICHTING. - Hierbij wordt een Beperkt Comité voor een Green New Deal opgericht (hierna in deze sectie het "beperkt comité" genoemd).
(B) SAMENSTELLING. - De beperkte commissie zal bestaan uit 15 leden benoemd door de Spreker, van wie er 6 kunnen worden benoemd op voordracht van de Minderheidsleider. De voorzitter wijst een lid van de beperkte commissie als voorzitter aan. Een vacature in het lidmaatschap van de beperkte commissie wordt op dezelfde wijze vervuld als de oorspronkelijke benoeming.
(2) JURISDICTIE; FUNCTIES.—
(A) WETGEVENDE JURISDICTIE. -
(i) Het beperkte comité heeft de bevoegdheid om een gedetailleerd nationaal, industrieel, economisch mobilisatieplan te ontwikkelen (hierna in dit gedeelte het "Plan voor een Green New Deal" of het "Plan" genoemd) voor de overgang van de Verenigde Staten economie om de uitstoot van broeikasgassen neutraal te maken en broeikasgassen uit de atmosfeer en oceanen aanzienlijk te onttrekken en economische en ecologische rechtvaardigheid en gelijkheid te bevorderen. Ter ondersteuning van het voorgaande zal het Plan: (a) worden opgesteld in overleg met experts en leiders van bedrijven, arbeidskrachten, nationale en lokale overheden, tribale naties, academische wereld en breed representatieve maatschappelijke groeperingen en gemeenschappen; (b) worden aangestuurd door de federale overheid, in samenwerking, co-creatie en partnerschap met bedrijven, werknemers, nationale en lokale overheden, tribale naties, onderzoeksinstellingen en maatschappelijke organisaties en gemeenschappen; (c) worden uitgevoerd niet langer dan 10 jaar vanaf de start van de uitvoering van een dergelijk Plan; (d) kansen bieden voor werk met een hoog inkomen, ondernemerschap en coöperatief en publiek eigendom; en (e) bovendien reageren op en in overeenstemming zijn met de doelstellingen en richtlijnen met betrekking tot sociale, economische, raciale, regionale en gendergerelateerde gerechtigheid en gelijkheid zoals uiteengezet in paragraaf (6).
(ii) Naast het opstellen van het Plan zoals uiteengezet in paragraaf (2) (A) (i), stelt het beperkte comité ontwerpwetgeving op voor de vaststelling van het Plan (hierna in deze sectie de "ontwerpwetgeving" genoemd) ), in overeenstemming met deze sectie. Dergelijke ontwerpwetgeving kan gelijktijdig met de ontwikkeling van het plan worden opgesteld, of zoals het beperkte comité anders passend acht, op voorwaarde dat dergelijke definitieve ontwerpwetgeving wordt voltooid in overeenstemming met de timing in paragraaf (5) (B) (ii). ).
(iii) Het beperkte comité heeft geen wetgevende jurisdictie en is niet bevoegd wetgevende actie te ondernemen met betrekking tot een wetsontwerp of resolutie, op voorwaarde dat het voorgaande geen invloed heeft op het vermogen van het beperkte comité om ontwerpwetgeving op te stellen in overeenstemming met paragraaf (2) (A ) (i) en (2) (A) (ii).
(B) ONDERZOEKSBEVOEGDHEID. - Ter bevordering van het mandaat uiteengezet in paragraaf (2) (A), zal de beperkte commissie de bevoegdheid hebben om onderzoek te doen, te bestuderen, bevindingen te doen, deskundigen en leiders bijeen te roepen uit de industrie, de academische wereld, lokale gemeenschappen, arbeid, financiën, technologie en elke andere industrie of groep die de beperkte commissie beschouwt als een relevante hulpbron. De beperkte commissie kan, naar eigen goeddunken en zoals haar leden passend achten, openbare hoorzittingen houden in verband met elk aspect van haar onderzoeksfuncties.
(3) PROCEDURE.-
(A) Behalve zoals gespecificeerd in paragraaf (2) heeft het beperkte comité de bevoegdheden en verantwoordelijkheden van en is het onderworpen aan dezelfde beperkingen en beperkingen als een permanent comité van het Huis, en wordt het beschouwd als een comité van de Huis voor alle doeleinden van wet of regel.
(B) (i) Regels [te bevestigen door verwijzing naar algemeen Huisregelspakket] (Organisatie van Commissies) en [te bevestigen door verwijzing naar algemeen Huisregelspakket] (Procedures van Commissies en Onvoltooide Zaken) zijn van toepassing op de geselecteerde commissie is niet in strijd met deze resolutie.
(ii) Dienstverlening aan de beperkte commissie telt niet mee voor de beperkingen op commissie- of subcommissieservice in artikel [te bevestigen door verwijzing naar algemeen pakket huisregels] (organisatie van commissies).
(4) FINANCIERING. - Om de beperkte commissie in staat te stellen de doeleinden van deze sectie uit te voeren -
(A) Het beperkte comité kan gebruik maken van de diensten van het personeel van het Huis en kan, naar eigen goeddunken en naar eigen goeddunken, de diensten van externe adviseurs of deskundigen gebruiken ter ondersteuning van zijn mandaat;
(B) De beperkte commissie komt in aanmerking voor tussentijdse financiering op grond van clausule [te bevestigen aan de hand van het algemene pakket huisregels] van de regel [te bevestigen door verwijzing naar het algemene pakket huisregels] (tussentijdse financiering - organisatie van commissies); en
(C) Zonder het voorgaande te beperken, kan de beperkte commissie, op elk moment en van tijd tot tijd tijdens haar mandaat, bij de Kamer een aanvullend, specifiek budget aanvragen om haar mandaat uit te voeren.
(5) TUSSENTIJDSE RAPPORTAGE; INDIENING VAN HET PLAN VOOR EEN GROENE NIEUWE DEAL; INDIENING VAN ONTWERPWETGEVING-
(A) De beperkte commissie kan de resultaten van haar onderzoeken en studies van tijd tot tijd rapporteren aan de Kamer of elke Huiscommissie die zij passend acht, samen met dergelijke gedetailleerde bevindingen en tussentijdse aanbevelingen of voorgesteld Plan of ontwerpwetgeving (of een deel daarvan) als het kan raadzaam worden geacht.
(B) (i) De beperkte commissie voltooit het plan voor een groene nieuwe deal uiterlijk op januari 1, 2020.
(ii) Het beperkte comité voltooit de definitieve ontwerpwetgeving uiterlijk op de datum die 90 kalenderdagen is nadat het beperkte comité het Plan heeft voltooid in overeenstemming met paragraaf (5) (B) (i) en, in elke evenement, uiterlijk in maart 1, 2020.
(iii) Het beperkte comité ziet erop toe en zorgt ervoor dat het Plan en de ontwerpwetgeving die is opgesteld in overeenstemming met deze paragraaf, na voltooiing in overeenstemming met de paragrafen (5) (B) (i) en (ii), ter beschikking worden gesteld aan de algemeen publiek in algemeen toegankelijke formaten (inclusief, zonder beperking, via ten minste één speciale website en een gedrukte publicatie) uiterlijk op 30 kalenderdagen volgend op de respectieve voltooiingsdata vermeld in paragrafen (5) (B) (i ) en (ii).
(6) TOEPASSINGSGEBIED VAN HET PLAN VOOR EEN GROENE NIEUWE DEAL EN DE ONTWERPWETGEVING.—
(A) Het plan voor een groene nieuwe deal (en de ontwerpwetgeving) zal worden ontwikkeld met als doel de volgende resultaten te bereiken binnen het doelvenster van 10 jaar vanaf de start van de uitvoering van het plan:
Uitbreiding van bestaande hernieuwbare energiebronnen en inzet van nieuwe productiecapaciteit met als doel te voldoen aan 100% van de nationale vraag naar energie via hernieuwbare bronnen;
het bouwen van een nationaal, energiezuinig, "slim" netwerk;
het upgraden van elk woon- en industrieel gebouw voor ultramoderne energie-efficiëntie, comfort en veiligheid;
het elimineren van broeikasgasemissies door de productie-, landbouw- en andere industrieën, onder meer door te investeren in lokale landbouw in gemeenschappen in het hele land;
eliminatie van broeikasgasemissies van, reparatie en verbetering van transport- en andere infrastructuur, en verbetering van de waterinfrastructuur om universele toegang tot schoon water te waarborgen;
financiering van massale investeringen in de opname van broeikasgassen;
van "groene" technologie, industrie, expertise, producten en diensten een belangrijke export van de Verenigde Staten maken, met als doel de onbetwiste internationale leider te worden in het helpen van andere landen bij de overgang naar volledig broeikasgasneutrale economieën en een wereldwijde Green New Deal tot stand te brengen.
(B) Het Plan voor een Green New Deal (en de ontwerpwetgeving) zal erkennen dat een nationale, industriële, economische mobilisatie van deze omvang en schaal een historische kans is om armoede in de Verenigde Staten virtueel uit te bannen en om welvaart, rijkdom en economische zekerheid beschikbaar voor iedereen die aan de transformatie deelneemt. Ter bevordering van het voorgaande zal het Plan (en de ontwerpwetgeving):
alle leden van onze samenleving, in alle regio's en alle gemeenschappen, de mogelijkheid, training en opleiding bieden om een volledige en gelijkwaardige deelnemer aan de transitie te zijn, inclusief door middel van een banengarantieprogramma om iedereen die een baan wil te verzekeren van een loonkost;
diversifiëren van lokale en regionale economieën, met een bijzondere focus op gemeenschappen waar de fossiele brandstofindustrie een aanzienlijke controle over de arbeidsmarkt heeft, om ervoor te zorgen dat werknemers over de nodige instrumenten, kansen en economische hulp beschikken om te slagen tijdens de energietransitie;
vereisen een krachtige handhaving van arbeid, veiligheid op de werkplek en loonnormen die de rechten van werknemers erkennen om zich te organiseren en te verenigen zonder dwang, intimidatie en pesterijen, en het creëren van zinvolle, kwaliteitsvolle, loopbaanarbeid;
zorgen voor een 'rechtvaardige transitie' voor alle werknemers, gemeenschappen met lage inkomens, gekleurde gemeenschappen, inheemse gemeenschappen, plattelands- en stedelijke gemeenschappen en de gemeenschappen in de frontlinie die het meest worden getroffen door klimaatverandering, vervuiling en andere milieuschade, onder meer door ervoor te zorgen dat lokale de overgang wordt geleid vanuit het gemeenschapsniveau en door prioriteit te geven aan oplossingen die een einde maken aan de schade die eerstelijnsgemeenschappen door klimaatverandering en milieuvervuiling ondervinden;
soevereine rechten en landrechten van tribale naties beschermen en handhaven;
matig diepgewortelde raciale, regionale en gendergerelateerde ongelijkheden in inkomen en vermogen verzachten (inclusief, zonder beperking, ervoor te zorgen dat federale en andere investeringen billijk worden verdeeld over historisch verarmde, lage inkomens, geïndustrialiseerde of andere gemarginaliseerde gemeenschappen op een manier die welvaart opbouwt en eigendom op gemeenschapsniveau);
aanvullende maatregelen omvatten, zoals basisinkomenprogramma's, universele gezondheidszorgprogramma's en andere, zoals het beperkte comité geschikt acht om economische zekerheid, flexibiliteit van de arbeidsmarkt en ondernemerschap te bevorderen; en
betrek de nationale en lokale vakbonden ten diepste om een leidende rol te spelen in het proces van jobtraining en de inzet van werknemers.
(C) In het Plan voor een Green New Deal (en de ontwerpwetgeving) wordt erkend dat innovatieve publieke en andere financieringsstructuren een cruciale component zijn bij het bereiken en bevorderen van de doelstellingen en richtlijnen met betrekking tot sociale, economische, raciale, regionale en gendergerelateerde rechtvaardigheid en gelijkheid en coöperatieve en publieke eigendom uiteengezet in de paragrafen (2) (A) (i) en (6) (B). Het Plan (en de ontwerpwetgeving) zal er dienovereenkomstig voor zorgen dat het grootste deel van de financiering van het Plan zal worden gerealiseerd door de federale overheid, met behulp van een combinatie van de Federal Reserve, een nieuwe openbare bank of een systeem van regionale en gespecialiseerde openbare banken, openbare durfkapitaalfondsen en andere vehikels of structuren die de beperkte commissie passend acht, om ervoor te zorgen dat rente en andere investeringsopbrengsten die worden gegenereerd uit overheidsinvesteringen die in verband met het plan zijn gedaan, worden teruggestort naar de schatkist, waardoor de belastingbetaler wordt verminderd en meer investering.
VEELGESTELDE VRAGEN
Waarom hebben we een enorm Green New Deal-investeringsprogramma nodig? Waarom kunnen we niet alleen vertrouwen op voorschriften en belastingen, zoals een CO2-belasting of een eventueel verbod op fossiele brandstoffen?
Regelgeving en belastingen kunnen inderdaad bepaald gedrag veranderen. Het is zeker mogelijk om te beargumenteren dat, als we enkele decennia geleden gerichte regelgeving hadden ingevoerd en de koolstofbelasting en soortgelijke belastingen geleidelijk hadden verhoogd, de economie zich nu had kunnen transformeren. Maar of dat waar is of niet, dat hebben we niet gedaan, en nu is de tijd op.
Gezien de omvang van de huidige uitdaging, zullen de instrumenten van regulering en belastingheffing, afzonderlijk gebruikt, niet voldoende zijn om de transformatie die we moeten zien snel en soepel te volbrengen.
Simpel gezegd, we hoeven niet alleen maar te stoppen met sommige dingen die we doen (zoals het gebruik van fossiele brandstoffen voor energiebehoeften); we moeten ook nieuwe dingen gaan doen (zoals het reviseren van hele industrieën of het achteraf aanpassen van alle gebouwen om energie-efficiënt te zijn). Beginnen met het doen van nieuwe dingen vereist enige investering vooraf. Op dezelfde manier als een bedrijf dat probeert te veranderen hoe het zaken doet, moet het vandaag mogelijk grote kapitaalinvesteringen doen om toekomstige voordelen te behalen (bijvoorbeeld om een nieuwe fabriek te bouwen om de productie te verhogen of om nieuwe hardware en software volledig te kopen moderniseren van zijn IT-systeem), een land dat probeert te veranderen hoe zijn economie werkt, zal vandaag grote investeringen moeten doen om van start te gaan en nieuwe projecten en sectoren te ontwikkelen om de nieuwe economie aan te drijven.
De ontwerpresolutie bevat een (niet-uitputtende) lijst van verschillende grote projecten die snel moeten worden voltooid. Deze omvatten het upgraden van vrijwel elk huis en gebouw voor energie-efficiëntie, het bouwen van een 100% broeikasgasneutraal systeem voor energieopwekking, het koolstofarm maken van industrie en landbouw en meer. Deze projecten vereisen allemaal investeringen.
We zeggen niet dat er geen plaats is voor regelgeving en belastingen (en dit zullen belangrijke hulpmiddelen blijven); we zeggen dat we enkele nieuwe tools aan de toolkit moeten toevoegen.
Waarom zou de overheid een grote rol spelen bij het stimuleren van en het doen van benodigde investeringen? Waarom stimuleert u niet alleen de particuliere sector om te investeren, bijvoorbeeld door middel van fiscale subsidies en dergelijke?
Twee hoofdredenen: (1) schaal en (2) tijd.
Eerste - schaal. Het vereiste investeringsniveau zal enorm zijn. Zelfs als alle miljardairs en bedrijven samen zouden komen en bereid zouden zijn om alle beschikbare middelen in deze investering te steken, zou de totale waarde van de investeringen die ze konden doen niet voldoende zijn. Het plan van '$ 1 biljoen over 10 jaar' voor investeringen in de groene economie, dat door sommige beleidsmakers naar voren is gebracht, is door klimaatexperts bijvoorbeeld bekritiseerd als een volstrekt ontoereikend investeringsniveau - $ 1 biljoen is de volledige marktkapitalisatie van Amazon, een van de grootste bedrijven aller tijden (en qua marktomvang ver voor op zijn naaste concurrenten).
Tweede keer. De vereiste investeringssnelheid zal enorm zijn. Zelfs als alle miljardairs en bedrijven de vereiste investeringen zouden kunnen doen, zouden ze niet in staat zijn om een gecoördineerd antwoord te geven in het korte tijdsbestek dat nodig is om grote nieuwe projecten en grote nieuwe sectoren een vliegende start te geven.
De tijdshorizon is op een andere manier van belang: particuliere bedrijven zijn van nature huiverig voor het doen van enorme investeringen in onbewezen onderzoek en technologieën; de overheid heeft echter de tijdshorizon om geduldig te kunnen investeren in nieuwe technologie en R&D, zonder per se een commerciële uitkomst of toepassing voor ogen te hebben op het moment dat de investering wordt gedaan. Belangrijke voorbeelden van overheidsinvesteringen in 'nieuwe' technologie die vervolgens een hausse in het privégedeelte veroorzaakten, zijn onder meer DARPA-projecten, de oprichting van internet - en, misschien wel het meest recent, de investering van de overheid in Tesla.
We hebben ook gezien dat alleen het stimuleren van de particuliere sector niet werkt - de belastingvoordelen en subsidies voor wind- en zonne-energieprojecten zijn bijvoorbeeld een waardevolle stimulans geweest voor de groei van de Amerikaanse industrie voor hernieuwbare energie, maar zelfs met dergelijke subsidies voor investeringsbevordering, het huidige niveau van dergelijke projecten is simpelweg niet toereikend om zo snel als nodig over te gaan naar een volledig broeikasgasneutrale economie.
Nogmaals, we zeggen niet dat er geen rol is weggelegd voor investeringen in de particuliere sector; we zeggen alleen dat het vereiste investeringsniveau elke actor nodig heeft om in te zetten en dat de overheid het best geplaatst is om de belangrijkste motor te zijn.
Hoe betaalt de overheid deze investeringen?
Velen zullen zeggen: "Massale overheidsinvesteringen! Hoe kunnen we hier in hemelsnaam voor betalen? ”Het antwoord is: op dezelfde manier als we betaalden voor de bailout van de 2008-bank en uitgebreide kwantitatieve versoepelingsprogramma's, op dezelfde manier als voor de Tweede Wereldoorlog en vele andere oorlogen. De Federal Reserve kan krediet verstrekken om deze projecten en investeringen aan te drijven, nieuwe openbare banken kunnen worden opgericht (zoals in de Tweede Wereldoorlog) om krediet te verstrekken en een combinatie van verschillende belastinginstrumenten (inclusief belastingen op koolstof en andere emissies en progressieve vermogensbelastingen) kan worden gebruikt .
Naast traditionele schuldinstrumenten is er ook ruimte voor de overheid om een gelijkwaardige rol in projecten op zich te nemen, zoals verschillende overheids- en aan de overheid gelieerde instellingen dat al doen.
Waarom hebben we een beperkte commissie nodig? We hebben al commissies met jurisdictie over het onderwerp, bijvoorbeeld energie en handel, natuurlijke hulpbronnen en wetenschap, ruimte en technologie. Alleen een nieuwe commissie oprichten lijkt niet nodig.
Dit is een groot probleem met veel onderdelen. Het feit dat meerdere commissies jurisdictie hebben over delen van het probleem, betekent dat het moeilijk is voor een van die bestaande commissies om een alomvattend en coherent plan te genereren dat daadwerkelijk zal werken om de Amerikaanse economie te transformeren om broeikasgasneutraal te worden in de tijd die we nog hebben .
Het ontbreken van een volledig 360 ° beeld van en aanpak van de kwestie (en alleen de bevoegdheid hebben over een deel van de kwestie) betekent dat permanente comitéoplossingen stuk voor stuk gezien de omvang en reikwijdte van het probleem zouden zijn. Een democratisch bestuur en congres in 2020 zullen niet de tijd hebben om al die oplossingen uit te zoeken en te combineren in het korte venster dat ze zullen moeten aangrijpen.
Bepaalde commissies hebben, in de eigen woorden van de Congressional Research Services, de specifieke functie van het 'onderzoeken' van nieuwe kwesties die niet duidelijk passen binnen de bestaande rechtsgebieden van de vaste commissies of die grenzen overschrijden van de jurisdictie. "(zien: https://www.senate.gov/CRSpubs/312b4df4-9797-41bf-b623-a8087cc91d74.pdf)
De uitdagingen waaraan het Select-comité voor een groene nieuwe deal moet voldoen, passen precies in deze ruimte.
Dit hoeft geen nul-somvoorstel tussen commissies te zijn. Net zoals Markey-Waxman een samenwerkingsverband was tussen het hoofd van het Select Committee en het vaste Energy & Commerce-comité, kan dit ook een samenwerkingsverband zijn. Meer is meer. Een beperkte commissie zorgt voor constante aandacht voor klimaatverandering, aangezien de vaste commissie zich met dat en vele andere zaken van de dag bezighoudt, zoals bosbranden in Californië, infrastructuur, schoon water, enz.
Waarom zouden we niet tevreden zijn met dezelfde benadering die de vorige beperkte commissie gebruikte (dwz de beperkte commissie voor energie-onafhankelijkheid en opwarming van de aarde)? Waarom hebben we een nieuwe aanpak nodig?
De vorige beperkte commissie had geen mandaat om een plan te ontwikkelen voor de transformatie van onze economie naar CO2-neutraal. Er werden hoofdzakelijk hoorzittingen gehouden om aandacht te vragen voor het probleem van de klimaatverandering. Dat was al te weinig te laat in 2007-11 toen de commissie actief was.
De 'enige autoriteit' die het wel had, was 'onderzoek doen, onderzoeken, bevindingen doen en aanbevelingen ontwikkelen voor beleid, strategieën, technologieën en andere innovaties, bedoeld om de afhankelijkheid van de Verenigde Staten van buitenlandse energiebronnen te verminderen en substantiële en permanente vermindering van emissies en andere activiteiten die bijdragen aan klimaatverandering en opwarming van de aarde. "
Volgens hun website "houden ze zich bezig met toezicht en educatieve activiteiten door middel van hoorzittingen, rapporten, briefings en andere middelen die bedoeld zijn om het belang te benadrukken van het aannemen van beleid dat onze afhankelijkheid van buitenlandse olie en onze uitstoot van vervuiling door de opwarming van de aarde vermindert."
Er is dus al een beperkte commissie geweest die het onderzoek heeft gedaan om te benadrukken dat het belangrijk was om actie te ondernemen voor deze kwestie - het is nu tijd om over te gaan van onderzoeken en rapporteren naar actie.
De oude beperkte commissie had ook (zelfs binnen haar beperkte onderzoeksmandaat) de beperking dat ze zich concentreerde op strategieën om buitenlandse energieafhankelijkheid te verminderen en emissies te verminderen - in plaats van klimaatkwesties te behandelen als de geïntegreerde sociale, economische en wetenschappelijke uitdaging die ze is.
Waarom moet deze nieuwe beperkte commissie ontwerpwetgeving voorbereiden? Is onderzoek, hoorzittingen, briefings en rapportage niet voldoende?
De oude beperkte commissie kreeg alleen de opdracht om onderzoek te doen en rapporten op te stellen die andere mensen en huiscommissies konden lezen en ernaar konden handelen.
Het idee was dat (volgens de oude website van de geselecteerde commissies) "elk lid van de Selectcommissie deel uitmaakt van wetgevende commissies die wetgeving en amendementen verwerken die van invloed zijn op energieonafhankelijkheid en opwarming van de aarde in andere commissies" en vermoedelijk dat die leden het werk zouden doen van de beperkte commissie en komen met wetgeving in hun eigen commissies.
Deze aanpak had echter geen grote impact in verhouding tot de omvang van het probleem waarmee we worden geconfronteerd. Het enige stuk wetgeving dat uiteindelijk uit de oude selecte commissies kwam, is de American Clean Energy and Security Act of 2009 (ACES) https://www.markey.senate.gov/GlobalWarming/legislation/index.html) was een cap-and-trade-factuur die volstrekt onvoldoende was voor de omvang van het probleem.
Het Huis had de kans (van 2007 tot 2010) om een versie uit te proberen van een beperkte commissie die een kwestie onderzocht en vervolgens de voorbereiding van wetgeving doorgaf aan andere commissies - het resultaat van dat proces wekt geen enkel vertrouwen dat hetzelfde proces zou moeten opnieuw worden gevolgd als we een plan willen opstellen om de omvang van het probleem waarmee we worden geconfronteerd, aan te pakken.
De nieuwe beperkte commissie zal ook onderzoeksbevoegdheid blijven hebben, dus het nieuwe voorstel neemt niets weg van het oude - het voegt dingen toe om de beperkte commissie effectiever te maken.
Wat is een voorbeeld van een select comité met mogelijkheden om wetgeving voor te bereiden? Lijkt het nieuwe Select Committee For A Green New Deal op die lijst?
Recente voorbeelden voor geselecteerde commissies in het Huis zijn: Ad Hoc Select-commissie op het buitenste continentale plat (94th-95th Congresses), Ad Hoc Select-commissie Energie (95th Congress), Select-commissie voor binnenlandse veiligheid (107th Congress) en Select-commissie over binnenlandse veiligheid (108e congres).
De Congressional Research Service merkt op (bij de bespreking van deze vier recente selecte commissies met wetgevende jurisdictie) dat “De belangrijkste verklaring die werd geboden bij het instellen van elk van de vier selecte commissies met wetgevende autoriteit was dat hun oprichting problemen met de jurisdictie had opgelost. De voorstanders gaven in elk geval aan dat meerdere commissies aanspraak maakten op jurisdictie over een onderwerp en dat het Huis niet in staat zou zijn om wetgeving op te stellen, of op zijn minst efficiënt te reguleren, bij afwezigheid van een beperkte commissie. ”(Zie: https://www.everycrsreport.com/reports/R40233.html#_Toc228679963)
Het voorgestelde onderwerp en mandaat voor het Select Committee For A Green New Deal past volledig in deze algemene beschrijving voor een select comité met de mogelijkheid en het mandaat om wetgeving voor te bereiden.
Neemt deze beperkte commissie de bevoegdheid van de andere (permanente of permanente) commissies niet weg die jurisdictie hebben over ten minste een deel van de kwestie?
Alle relevante vaste commissies zullen input kunnen geven aan en hun wensen kenbaar kunnen maken aan de selecte commissie tijdens het opstellen van zowel het plan als de ontwerpwetgeving, en vervolgens in een toekomstig congres, als het gaat om knutselen en passeren de definitieve wetgeving, dat het Congres een beslissing kan nemen over het beste mechanisme om die definitieve wetgeving in stemming te brengen en door te nemen.
Het toestaan van het selecte comité om wetgeving op te stellen neemt geen enkele jurisdictie weg van de huidige vaste commissies, het is volledig additief.
De wetgeving die door de beperkte commissie is ontwikkeld, zou nog steeds moeten worden doorverwezen en de permanente Kamercommissies moeten passeren die bevoegd zijn voor delen van het onderwerp.
Bijvoorbeeld, de wetgeving opgesteld door het Select Committee on Homeland Security moest door de permanente landbouwcommissies gaan; kredieten; Gewapende diensten; Energie en handel; Financiële diensten; Hervorming van de overheid; Intelligentie (permanent selecteren); Internationale relaties; Rechterlijke macht; Wetenschap; Vervoer en infrastructuur; Manieren en middelen (zie: https://www.congress.gov/bill/107th-congress/house-bill/5005/committees)
Het voordeel van een selecte commissie zou in dit geval ook zijn dat er één forum zou zijn dat als quarterback zou kunnen werken bij het doornemen en oplossen van eventuele opmerkingen of kwesties die door de andere Kamercommissies naar voren zijn gebracht, wat het opstellen van dit proces zou stroomlijnen wetgeving.
Maar een select comité bestaat alleen voor de congreszitting die het heeft gecreëerd! Dus zelfs als dit selecte comité wetgeving voorbereidt, zal het waarschijnlijk in deze sessie niet worden aangenomen door een Republikeinse Senaat en Witte Huis, dus waarom is het nu belangrijk om een select comité te hebben?
Het voorgestelde nieuwe selectiecomité zou in twee fasen werken (wat niet noodzakelijkerwijs sequentieel hoeft te zijn):
Ten eerste zouden ze het algemene plan voor een Green New Deal opstellen - ze zouden een jaar de tijd hebben om het plan bij elkaar te krijgen, en het plan zou op 1 januari 2020 voltooid moeten zijn. Het plan zelf zou de vorm kunnen hebben van een rapport of verschillende rapporten.
Ten tweede zouden ze ook de ontwerpwetgeving opstellen die het plan daadwerkelijk uitvoert - ze zouden gelijktijdig met het plan aan de ontwerpwetgeving kunnen werken (nadat ze een eerste schets van het lopende plan hebben gekregen) en zouden de ontwerpwetgeving binnen 90 dagen moeten afronden van het voltooien van het plan (dwz uiterlijk 1 maart 2020)
De beperkte commissie moet het plan en de ontwerpwetgeving ook binnen 30 dagen voor het voltooien van elk onderdeel openbaar maken
Het plan en de ontwerpwetgeving zullen niet in het geheim worden ontwikkeld - ze moeten specifiek worden ontwikkeld met breed en breed overleg en input en de beperkte commissie kan op elk moment ontwerpen of delen van hun werk delen met de andere huiscommissies en van tijd tot tijd, dus hun werk zal in de open lucht worden uitgevoerd, met veel mogelijkheden om onderweg input te geven.
Het idee is dat tussen (a) het ontwikkelen van het plan en de ontwerpwetgeving (en waar nodig openbare hoorzittingen en briefings houden), (b) het plan dat in Jan 2020 uitkomt en (c) de ontwerpwetgeving die in maart uitkomt 2020, de relevante permanente Kamercommissies, Kamerleden, experts en het publiek zullen tijd hebben om de ontwerpwetgeving tussen maart 2020 en het einde van het 116-congres aan te gaan, te bespreken en te herzien, zodat er aan het einde van deze congresperiode een alomvattend plan en wetgevende wetgeving allemaal opgesteld zodra het nieuwe (Democratische) Congres in januari 2021 bijeenkomt.
Wat is er mis met de andere voorgestelde wetgeving inzake klimaatverandering? Kunnen we niet gewoon een van de andere klimaatrekeningen passeren die in het verleden zijn ingevoerd? Waarom een hele nieuwe voorbereiden?
De kortste en meest accurate reactie is dat (1) geen van hen de mate erkent waarin klimaat en andere sociale en economische kwesties nauw met elkaar verbonden zijn en (2) zelfs als het klimaat als een op zichzelf staand probleem wordt beschouwd, geen van hen is geschaald tot de omvang van het probleem.
Van de andere voorgestelde wetgeving kan de OFF-wet een goed uitgangspunt zijn
wpDiscuz