God of mens als laatste arbiter van morele wet

Ik volg al jaren een aantal neurowetenschappelijke kwesties met betrekking tot ethiek en moraliteit, maar de observaties van Dr. Miguel Faria in zijn artikel: "De weg die wordt vrijgemaakt voor neuro-ethiek: een weg die leidt naar bio-ethiek of naar medische neurologie in de neurowetenschappen, ”Dat verschijnt in het augustusnummer van 2014 Chirurgische Neurology International, heeft me geholpen de fijne kneepjes van deze problemen te begrijpen.

Zoals Doctor Faria goed weet, hebben de grote geesten van de wereld - zowel in het verleden als in het heden - begrepen dat moraliteit afhangt van een wereldbeeld dat God erkent als de laatste en enige scheidsrechter van de morele wet (natuurlijke wet), die de mens overstijgt. Moraliteit gebaseerd op seculiere principes, zoals Faria illustreert, creëert een hel op aarde.

De neurowetenschapper Sam Harris (foto, links), auteur van Het morele landschap, leidt nu een kruistocht om vast te stellen dat we morele wetten kunnen ontlenen aan onze eigen reden op basis van puur wetenschappelijk begrip - vooral neurowetenschappen. In zijn boek legt Harris uit dat eerder neurowetenschappers het onderwerp moraliteit en hersenfunctie vermeden - dat wil zeggen dat het veld van neurowetenschappen weinig te zeggen had over de hogere functies van de menselijke sociale functie, zoals de morele wet. Maar hij staat erop dat neurowetenschap ons kan helpen een morele wet te ontwikkelen door ons begrip van de hersenfunctie. Dat onze technologie ons nu in staat stelt te weten waarom de mens zich op een bepaalde manier gedraagt ​​en door het gebruik van de wetenschappelijke methode niet alleen de regels van sociaal gedrag te ontwikkelen, maar ook de mens opnieuw te ontwerpen volgens het dictaat van de elites van de neurowetenschappen.

Verder beweert Harris, als een drugsgebruiker zelf (ecstasy) en toegewijd aan oosterse mystiek, dat we morele kennis en begrip kunnen bereiken met het gebruik van dergelijke geestverruimende medicijnen en speciale meditatietechnieken. Zijn neurowetenschappelijke studies zijn gericht op het gebruik van functionele MRI's om geloof, ongeloof en onzekerheid in het waargenomen, levende brein te bestuderen. Hij gebruikt deze studies om zijn argument voor zijn "nieuwe atheïsme" te versterken. Deze technieken staan ​​erom bekend zeer speculatief te zijn en beladen met persoonlijke vooroordelen.

Het idee van seculiere bepaling van moraliteit is natuurlijk in overeenstemming met de geschriften en het denken van Pierre Teilhard de Chardin en zijn concept van de mens die wetenschappelijk evolueert naar een Omega-punt waarin de mens (bepaalde elite) een mede-schepper en zijn eigen wordt god. Natuurlijk heeft Chardin dit idee geleend of gestolen van vele anderen, zoals Feuerbach, Helveticus, Hobbes en Darwin. Het is ook de basis van alle linkse collectivisme. Onder een dergelijk systeem moeten elites op basis van een combinatie van wetenschap, metafysica en persoonlijke grillen beslissen hoe de samenleving moet worden ontworpen en bestuurd. Het essentiële karakter van een dergelijk collectivistisch systeem is regimentering van alle leden van de samenleving onder toezicht van de elites.

Kritisch denken, dat het middelpunt was van ons onderwijssysteem tijdens de koloniale dagen en de vroege periode van oprichting van dit land en in de beter opgeleide gebieden van de wereld, is nu vrijwel afwezig. We zijn ingedeeld in functionele groepen (collectieven) die alleen de instructeurs willen behagen of, in het geval van de medische professie, de elites. Kritisch, logisch en rationeel denken moet worden behandeld als een vijand van sociaal belang, of zoals de communisten het graag beweren - een vijand van het volk.

Regimentatie vernietigt niet alleen creativiteit, maar ook vrijheid, zoals Thomas Jefferson zei, vereist onze eeuwige waakzaamheid. Waakzaamheid vereist kritisch denken en kritisch denken vereist toegang tot de waarheid. In de wereld van vandaag is de 'waarheid' van de staat en wordt door de staat gecreëerd. De media zijn de transmissieleiding die deze ontworpen 'waarheid' naar de burger doorgeeft. Richard M. Weaver, historicus, filosoof en auteur van Ideeën hebben gevolgen, noemde deze controle over wat we mogen zien en horen 'het grote stereopticon'. Hoe kun je een realistisch begrip van de wereld krijgen als de ideeën die je hebt gebaseerd zijn op illusie en valsheid?

Regimentatie is noodzakelijk voor de collectivistische staat om kritisch denken te onderdrukken - in wezen vertellen de elites ons dat het niet nodig is om kritisch te denken omdat ze deze taak al hebben uitgevoerd, verpakt en ons nu de resultaten presenteren van hun schittering.

Wat van cruciaal belang is om te begrijpen, is dat de collectivisten niet van intellectuele concurrenten houden en dat de individuele denker, de zoeker naar echte waarheid, altijd een gevaar is voor een collectieve, verpakte gedachte. De media spelen een cruciale rol in dit proces als de tolk van het denken van de elites - de Rockefellers, de Brzezinskis en de Soros van de wereld. Het zijn de media-experts die deze ideeën vertalen in slogans van politieke correctheid en andere collectivistische neusgaten. In de afgelopen halve eeuw is een aanzienlijk deel van het Amerikaanse publiek zo verdoofd door hun onderwijsinstellingen, tv-programma's en andere vormen van entertainment dat ze niet in staat zijn om voldoende mentale energie en focus te genereren om te zien wat hen wordt aangedaan, en dat het grootste deel van wat afkomstig is van nieuwsnieuwsnetwerken pure propaganda en zorgvuldig ontworpen mind control-technieken is.

Toen ik wat biologie-majors aan een plaatselijke universiteit onderwees, nam de professor me apart voor de lezing en fluisterde: "Je moet begrijpen dat deze studenten niet zijn zoals wanneer jij en ik naar de universiteit gingen, ze zitten op een veel lagere niveau. Je zult je lezing moeten verstommen. 'Toen ik klaar was met mijn lezing en naar de vragen en opmerkingen luisterde, was ik geschokt. Verschillende hoogleraren in de senior biologie waren zo slecht opgeleid dat ik me niet kon voorstellen dat ze veel minder waren afgestudeerd op de middelbare school en op het punt stonden af ​​te studeren aan een universiteit.

Toch heeft deze ondergang van de bevolking een doel - het bereidt de jeugd voor op collectivisatie - om automaten te worden. Ze stellen geen vragen en accepteren alles wat ze te horen krijgen, zolang het maar afkomstig is van "officiële bronnen" - de leraar, de overheid en de media. Als ze eenmaal op dit niveau zijn, zijn ze volledig geregimenteerd.

Onze medische instellingen accepteren een volledige maatregel van dit regimentsysteem en het is nu verspreid naar de praktiserende artsen en chirurgen zelf. In mijn tijd, zo'n dertig jaar geleden, noemden we dit 'kookboekgeneesmiddel', iets dat anathema was. De praktiserende artsen, in de hoofden van de collectivistische elitisten, zouden geen rol moeten spelen bij de beslissing hoe hun patiënten moeten worden behandeld - dit wordt overgelaten aan de elite, de ontwerpers van medische zorg. Veel van mijn collega's zijn ervan uitgegaan dat deze protocollen redelijk zijn, omdat ze zijn ontworpen door commissies van de beste geesten in de geneeskunde. Wat minder duidelijk is voor degenen onder de elite is de impact en invloed van politieke overwegingen en sociale engineering bij het ontwerpen van deze behandelingsprotocollen. Deze factoren hebben in veel gevallen voorrang, zoals we zien in de Affordable Care Act (Obamacare).

Als gevolg hiervan worden we voor de gek gehouden om 'doodspanelen' als een geaccepteerde norm te accepteren. Ons wordt verteld dat alleen specifieke klassen mensen bepaalde niveaus van medische zorg verdienen en dat een van onze belangrijkste overwegingen als collectivisten sociaal nut is. Sociaal nut is een concept dat inhoudt dat men hun bestaan ​​in de samenleving moet rechtvaardigen op basis van hun bruikbaarheid. Eerdere offers door het individu (zoals militaire dienst), rijkdom met geweld (belastingen) en puur menselijke factoren moeten worden genegeerd als nutteloze sentimentaliteit. De collectivistische staat houdt zich alleen bezig met wat het beste is voor het collectief - de hele samenleving of segmenten van het geheel, maar nooit het individu. We kleden dit in een veelgebruikte term - het grotere goed.

De grootste vijand van de collectivistische elite is de individuele persoon, vooral als die persoon een kritische denker is. De volgende grootste vijand is het gezin, een eenheid die nog steeds zeer persoonlijk is en vaak op gespannen voet staat met de collectieve staat. Beide entiteiten - de individuele persoon en het gezin - zijn onophoudelijk aangevallen, vooral in de afgelopen 50-jaren.

Het is tijd voor ons om wakker te worden en kritisch te gaan denken en vooral uw kinderen te leren kritisch te denken. Onlosmakelijk verbonden met kritisch denken is toegang tot de waarheid - die we met vastberadenheid, zorgvuldige studie en vastberadenheid moeten zoeken.

Dr. Russell L. Blaylock is president van Advanced Nutritional Concepts and Theoretical Neurosciences Research, LLC, in Jackson, Mississippi. Hij heeft talloze baanbrekende wetenschappelijke artikelen en vele boeken geschreven, waaronder Excitotoxins - The Taste That Kills (1994), Bioterrorism: How You Can Survive (2001), Health and Nutrition Secrets (2002) en Natural Strategies voor kankerpatiënten (2003). Hij is hoofdredacteur en raadgevend redacteur bij Basic Neuroscience voor Surgical Neurology International (SNI). Zijn websites zijn: www.blaylockwellnesscenter.com en www.russellblaylockmd.com.