TN Opmerking: de missieverklaringen van honderden ngo's worden opnieuw afgestemd op de recentelijk opgestelde Sustainable Development Goals (SDG's), die van kracht worden op 1 januari 2016. Dit zal een enorme impact hebben bij het verspreiden van het 'evangelie' van duurzame ontwikkeling doorheen de wereld.
Met 17-doelen en 169-doelen, maar hoe passen niet-gouvernementele organisaties (NGO's) erin? Zie het humanitaire systeem van weleer. Vaak over het voorzien in basisbehoeften: voedsel, water, sanitaire voorzieningen, onderdak, gezondheidszorg en kleding.
In de ogen van begunstigden klinkt dit heel goed. Als gevolg van noodsituaties worden ontheemde mensen wanhopig om zich opnieuw te vestigen. En toegang hebben tot basisbehoeften om te proberen deze te herstellen naar wat was. Maar dit is niet wat we verlangen. Hulp moet duurzaam zijn. Daarom moet na het stabiliseren van de humanitaire situatie ontwikkelingshulp binnenkomen.
Zodat begunstigden de kans krijgen om deel te nemen aan activiteiten zoals geld-voor-werk of voedsel-voor-werk benadering van humanitaire programmering. Elk stuk munt moet worden verdiend, zelfs in een humanitaire situatie.
Het is een betere manier om de duurzaamheid van hulp te stimuleren. Hand-outs zijn geen duurzame aanpak. Dus hulporganisaties en maatschappelijke organisaties die nog steeds de 'alleen hulp'-aanpak hanteren, moeten deze nu afsluiten om de begunstigden duurzamere hulp te bieden. Dit is een vereiste als er geen hulpimpact tussen de mazen mag blijven.
De Millennium Development Goals maakten plaats voor SDG's. En de wereld moedigt hulporganisaties aan om te kijken naar strategieën die duurzame hulp mogelijk maken.
Het betekent projecten zoals; startkapitaal, programma's voor vaardighedenontwikkeling; niet-schoolgaande kinderen, weeskinderen en kwetsbare kinderen, kansarme kinderen die kunnen excelleren in de klas maar niet in staat zijn vanwege financiële problemen, zouden de humanitaire programmering moeten domineren.
De komende jaren zullen zeer uitdagend zijn, maar vol kansen voor humanitaire beoefenaars, vooral in moeilijk bereikbare gebieden over de hele wereld. Ondanks deze uitdagingen verwachten miljoenen potentiële begunstigden steun. Het is dus belangrijk om hulp effectiever en efficiënter te leveren. Dus NGO's die nog moeten overstappen, moeten een pauze nemen en nadenken over de huidige manier waarop ze zaken doen.
Enkele vragen kunnen de overgang naar duurzame hulp versnellen. Leuk vinden; welke aanpak voor hulpverlening werkt? En wat niet? Welke processen moeten worden verbeterd? Hoe mogelijk is het om te proberen duurzaamheid snel in het hulpsysteem te brengen?
Deze helpen om te controleren of de hulp niet wijd en dun verspreid is. Bovendien kunnen baselines op basisbehoeften veel helpen. Het helpt bij het plannen en voorzien van hulp. En het verlaagt de kosten van humanitaire respons aanzienlijk.
Ngo's hebben nu een beter platform om hun bijdragen voelbaar te maken. Hun fase is nu ingesteld voor verbeterde samenwerking met overheidsstructuren op dorpsniveau. Vraag de overheid naar de behoeftekloof. En kanaliseer geld in activiteiten met topprioriteit. NGO's kunnen ook bijdragen aan een rampenfonds. Dit verhoogt het vermogen van de overheid om voorbereid te zijn op rampen.
Dit elimineert reageren na een ramp. De voordelen van een dergelijke samenwerking zijn: ten eerste stelt het een betere grip op humanitaire situaties vast.
wpDiscuz