Global Elite: Regionalisme is het enige pad naar een nieuwe wereldorde

Het globalistische plan van de Deep State voor wat insiders de 'Nieuwe Wereldorde' noemen - in feite een door hen bestuurde wereldregering - begint met het onderdompelen van de soevereiniteit van natiestaten in regionale 'orden'. Deze worden beter begrepen als regionale regeringen gebouwd het gebruik van "vrijhandel" -overeenkomsten als basis, met de Europese Unie als belangrijkste voorbeeld. Hoe weten we dat dit het plan is? Omdat top Deep State-globalisten dit publiekelijk en herhaaldelijk hebben gezegd, en omdat dat precies de strategie is die openlijk wordt gevolgd.

Over de hele wereld worden pseudo-'vrijhandel'-overeenkomsten en andere regelingen voor het vernietigen van soevereiniteit gebruikt om meer en meer macht over te dragen aan transnationale bureaucratieën en rechtbanken. En uiteindelijk zullen deze regionale orden worden verweven in een overlappend lappendeken van multilaterale regimes op weg naar het creëren van een echt mondiale autoriteit, misschien onder de Verenigde Naties of een minder discrediet toekomstig mondiaal orgaan. Althans, dat is het globalistische plan. Maar het begint grote scheuren te vertonen te midden van historische publieke weerslag.

Al in 1950 hadden globalisten openlijk hun agenda voor een wereldwijde regering onder de Verenigde Naties onthuld. In zijn boek Oorlog of vrede, bijvoorbeeld mede-oprichter van Council on Foreign Relations van de wereldwijde overheid, heeft het duidelijk omschreven. "De Verenigde Naties vertegenwoordigen geen laatste fase in de ontwikkeling van de wereldorde, maar slechts een primitieve fase," schreef Dulles. "Daarom is het zijn primaire taak om de voorwaarden te creëren die een meer ontwikkelde organisatie mogelijk maken." In hetzelfde boek voerde Dulles verder aan dat het bestaande VN-handvest sterk genoeg was om te dienen als basis voor een wereldregering. "Ik heb nog nooit een voorstel gezien voor collectieve veiligheid met 'tanden' erin, of voor" wereldregering "of voor" wereldfederatie ", die noch door de Verenigde Naties noch onder het Handvest van de Verenigde Naties kon worden uitgevoerd," hij zei.

Helaas voor globalisten was de mensheid echter nog niet klaar om haar soevereiniteit over te geven aan een almachtige wereldregering. Aldus regionalisering. In een 1962-rapport met de kop 'Een wereld die effectief wordt bestuurd door de Verenigde Naties', betoogde het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, CFR-lid en vaste officier van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken Lincoln Bloomfield, betoogde dat een mondiale regering via regionalisme tot stand kon worden gebracht. In het plan stelde hij voor dat "steeds grotere eenheden evolueren via douane-unies, confederatie, regionalisme, enz., Totdat uiteindelijk de grotere eenheden zich verenigen onder een wereldwijde paraplu." Klinkt u bekend? Dat is natuurlijk precies de strategie die is gebruikt, waarbij vooral wordt vertrouwd op "vrijhandel" - naast oorlog voeren en oorlog bedreigen, andere belangrijke tactieken die in het Bloomfield-rapport worden benadrukt.

Tegen 1974, bijna een kwart eeuw nadat CFR-oprichter Dulles zijn beruchte boek schreef, het mondstuk van de globalistische organisatie, het tijdschrift genaamd Buitenlandse Zaken, telegrafeerde zijn strategie van globalisme via incrementalisme naar globalistische insiders en nuttige idioten overal. “Kortom, het 'huis van de wereldorde' zal van onderaf moeten worden gebouwd in plaats van van bovenaf”, schreef voormalig plaatsvervangend assistent-staatssecretaris Richard N. Gardner in april van 1974. "Een eind lopen rond de nationale soevereiniteit, het stuk voor stuk uithollen, zal veel meer bereiken dan de ouderwetse frontale aanval."

Kortom, globalisten erkenden de realiteit dat mensen niet bereid waren de controle over hun eigen naties en hun eigen lot in één keer op te geven. In plaats daarvan zou het plan langzaam, stil en bedrieglijk moeten worden uitgevoerd. En dus werd de soevereiniteit stuk voor stuk uitgehold met behulp van hulpmiddelen zoals 'vrijhandel', internationale overeenkomsten, regionale militaire allianties zoals de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) en meer. Centraal in het complot stonden overtuigende naties en volkeren om soevereiniteit niet over te geven aan een of andere in afwachting van de regering, maar aan regionale organisaties.

Overweeg voormalig Nationaal Veiligheidsadviseur Zbigniew Brzezinski, een oud CFR-lid en een van de sleutelfiguren achter de trilaterale commissie van globalistische mastermind David Rockefeller. In 1995 sprak Brzezinski tijdens het "State of the World Forum" van de voormalige Sovjet-dictator Mikhail Gorbachev, bijgewoond door senior redacteur William F. Jasper van het nieuwe tijdschrift, het plan duidelijk uit, misschien in de veronderstelling dat hij alleen met collega-globalisten en vrienden sprak. "We kunnen niet in één snelle stap in de wereldregering springen", zei hij. "Kort gezegd, de voorwaarde voor uiteindelijke globalisering - echte globalisering - is progressieve regionalisering, omdat we daardoor op weg zijn naar grotere, stabielere, meer coöperatieve eenheden."

Ook in 1995 heeft de door de VN gecreëerde "Commission on Global Governance" - ja, het werd echt de "Commission on Global Governance" genoemd - precies dezelfde strategie geschetst in haar rapport "Our Global Neighborhood". "De VN moeten zichzelf uitrusten voor een tijd waarin het regionalisme wereldwijd ascendant wordt en het proces vóór die tijd ondersteunen", schreven de globalisten in de VN-commissie, voorafschaduwend de strategie die op het punt stond te oversturen. "Regionale samenwerking en integratie moeten worden gezien als een belangrijk en integraal onderdeel van een evenwichtig systeem van mondiaal bestuur."

Regionale overheden overal

Deze regionalisering en 'integratie' als een springplank naar globalisering van politieke en economische macht is precies wat er wereldwijd gebeurt. Hier zijn enkele van de meer prominente voorbeelden - het is op geen enkele manier een uitputtende lijst:

• Europeese Unie: De EU is verreweg het meest ontwikkelde supranationale regime ter wereld, waarbij voormalig Sovjet-dictator Mikhail Gorbatsjov het tijdens een 2000-bezoek aan Groot-Brittannië goedkeurt als "de nieuwe Europese Sovjet". Oorspronkelijk begon het als een 'kolen- en staalovereenkomst' tussen zes landen na de Tweede Wereldoorlog. Met belangrijke steun van Deep State-instellingen zoals Bilderberg, de CFR, de Central Intelligence Agency (CIA) en meer, nam het geleidelijk meer en meer macht op onder het mom van 'vrije handel'. In de loop van de decennia veranderde het in de Europese Economische Gemeenschap, de Europese Gemeenschap en ten slotte de Europese Unie. Tegen 2012, toenmalig EU-voorzitter José Manuel Barroso, een voormalige Maoïstische revolutionair, pochte van de machinaties waar de New American al tientallen jaren voor waarschuwde, een complot dat globalisten over het algemeen hadden ontkend toen de EU zich vormde. "We zullen moeten verhuizen naar een federatie," zei hij. "Dit is onze politieke horizon." Vandaag heeft de EU een gemeenschappelijke munteenheid, een wetshandhavingsinstantie, een proto-continentaal leger en nog veel meer. Brussel, waar het monster zijn hoofdkantoor heeft, heeft meer macht gestolen dan zelfs de Amerikaanse federale overheid in sommige gebieden van de Amerikaanse staten heeft overgenomen, en beweert de bevoegdheid te hebben om de nationale begrotingen van de gekozen parlementen van de lidstaten te veto uiten. Ondanks het feit dat burgers in vrijwel elke bocht in referenda worden tegengewerkt, werkt de EU er nog steeds aan om "dieper" te worden door meer macht te gebruiken en "breder" door meer en meer leden toe te voegen. Het is ook bezig om zijn globalistische model van totale gecentraliseerde macht naar andere delen van de wereld te exporteren.

• Afrikaanse Unie: De AU is een van de meer geavanceerde regionale vakbonden die de nationale soevereiniteit vernietigen en ongekozen, supranationale heersers opleggen aan verschillende volkeren. De AU heeft al een 'Parlement', een leger, een 'Hof van Justitie' en meer. Het werkt ook aan een continentale valuta. Omdat Afrika zo uitgestrekt en onontwikkeld is, gebruiken de globalistische overheersers eigenlijk hetzelfde plan dat ze op mondiaal niveau nastreven om natiestaten te veroveren, maar op continentale schaal. Overweeg de opkomende "tripartiete vrijhandelszone". Volgens het plan zullen verschillende "vrijhandelszones" op het Afrikaanse continent uiteindelijk worden samengevoegd tot één continentaal "vrijhandelsregime" met open grenzen van Kaapstad naar Caïro, en een enkel Afrikaans paspoort. Voor een voorproefje van de toekomst onder dit regionale regime, overweeg dat de genocidale marxistische dictator Robert Mugabe tot voorzitter van de AU werd benoemd voordat hij door zijn eigen leger werd omvergeworpen. En het is natuurlijk een onbetwist feit dat buitenstaanders - voornamelijk de Amerikaanse regering, de EU en de dictatuur die China tot slaaf maakt - Afrikanen financieren en de AU opleggen. Beijing heeft het AU-hoofdkantoor gebouwd. De EU financiert ondertussen meer dan 80 procent van het programmabudget van de AU.

• Unie van Zuid-Amerikaanse Staten: In Zuid-Amerika hebben globalisten en communisten de opkomende volkeren een opkomende superstaat genoemd, afhankelijk van de taal, UNASUL of UNASUR genoemd. Geïnspireerd door de EU, zien de krachten achter dit soevereiniteitsshredderstelsel een Verenigde Staten van Zuid-Amerika, compleet met een Zuid-Amerikaans leger, valuta, parlement en meer. Totdat recente meningsverschillen over de brutale socialistische dictatuur die Venezuela tot slaaf maakte, sommige lidstaten ertoe brachten hun deelname tijdelijk op te schorten, nam het door socialisten en communisten gedomineerde supranationale lichaam snel een breed scala aan bevoegdheden van de lidstaten over. En zoals het geval is in andere delen van de wereld die onder regionale regeringen vallen, is UNASUL / UNASUR slechts een van een enorme constellatie van supranationale instellingen in Latijns-Amerika die werken om de voorheen soevereine natiestaten te 'integreren' in een 'regionale orde, 'Gevolgd door de' wereldorde '. Anderen zijn MERCOSUR, de Bolivarian Alliance for the Peoples of Our America (ALBA), de Gemeenschap van Latijns-Amerikaanse en Caribische Staten (CELAC) en vele anderen.

• Euraziatische Unie: In "Eurazië" leidt de Russische sterke man Vladimir Poetin de oprichting van wat momenteel bekend staat als de Euraziatische Economische Unie, of EEU. Het brengt Rusland, Wit-Rusland, Kazachstan, Armenië en Kirgizië samen, terwijl andere landen worden ingewijd. Uiteindelijk hopen ze de unie uit te breiden met andere voormalige Sovjetstaten, met name van het Gemenebest van Onafhankelijke Staten (GOS). "Het heeft Europa 40 jaar gekost om van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal naar de volledige Europese Unie te verhuizen," merkte Poetin op in een op Izvestia, eraan toevoegend dat de Euraziatische Unie "veel sneller vooruitgaat omdat we kunnen putten uit de ervaring van de EU en andere regionale verenigingen." Het geharmoniseerde Euraziatische regelgevingsstelsel is "in de meeste gevallen consistent met Europese normen", voegde hij eraan toe. dat het "gebaseerd was op de principes van de Wereldhandelsorganisatie", terwijl het beloofde dat de unie "zou bijdragen tot wereldwijde duurzame ontwikkeling." Poetin merkte op dat de EU en de Euraziatische Unie uiteindelijk een "geharmoniseerde gemeenschap van economieën zouden kunnen creëren die zich uitstrekt van Lissabon tot Vladivostok , een vrijhandelszone en zelfs met meer verfijnde integratiepatronen ”die zouden streven naar“ gecoördineerd beleid in industrie, technologie, de energiesector, onderwijs, wetenschap, en uiteindelijk ook om visa af te schaffen. ”Uiteindelijk,“ bestaande regionale instellingen, zoals de EU, NAFTA, APEC, ASEAN, onder andere, zouden 'de integratiestenen worden die kunnen worden gebruikt om een ​​duurzamere wereldeconomie op te bouwen. Top EU-leiders hebben dat retoriek precies echode. Let ook op de verwijzing naar NAFTA.

Over de hele wereld is er een duizelingwekkende reeks andere 'integratie'-regelingen die werken om ooit soevereine natiestaten samen te voegen in regionale vakbonden. In het Midden-Oosten bijvoorbeeld, wordt de reeds functionerende Samenwerkingsraad van de Golf een supranationaal regime over de landen van het Arabische schiereiland. Ondertussen werken globalisten uit het CFR en daarbuiten om de hele regio onder te brengen als wat zij een 'Midden-Oosten Unie' noemen. 'Net zoals een oorlogvoerend [Europees] continent vrede vond door eenheid door de EU te creëren, Arabieren, Turken , Koerden en andere groepen in de regio konden relatieve vrede vinden in een steeds hechter verbond, "beweerde Mohamed" Ed "Husain, een" adjunct senior fellow voor studies uit het Midden-Oosten "bij de CFR, in een 2014-stuk gepubliceerd in de Financial Times. In Zuidoost-Azië doet de 'Vereniging van Zuidoost-Aziatische landen', beter bekend als ASEAN, hetzelfde. In Noord-Amerika beschreef de globalistische architect Henry "New World Order" Kissinger NAFTA, die internationale tribunalen en bureaucratieën opzette, als "de meest creatieve stap in de richting van een nieuwe wereldorde die door een groep landen is genomen sinds het einde van de Koude Oorlog."

Wereldwijd bedrog

Er is op dit moment geen bevolkte regio op aarde die niet onder de regionale overheid valt. Het is duidelijk dat het idee dat mensen over de hele wereld op een dag gewoon wakker zijn geworden om soevereiniteit aan een regionale overheid over te geven, belachelijk is. Het was natuurlijk allemaal ontworpen. Maar de hele tijd misleidden de verantwoordelijken het publiek. Toen bijvoorbeeld het Verenigd Koninkrijk aan de opkomende Europese superstaat werd geketend, loog de toenmalige Britse premier Edward Heath schaamteloos. "Er zijn sommigen in dit land die vrezen dat we door Europa binnen te gaan op een of andere manier onafhankelijkheid en soevereiniteit opofferen," zei Heath in een 1973 premieriële tv-uitzending in januari. "Deze angsten, moet ik nauwelijks zeggen, zijn volledig onterecht." Natuurlijk waren deze zorgen niet alleen volledig gerechtvaardigd, ze onderschatten de ondermijning van soevereiniteit die zou plaatsvinden. Tegen 2016 was het Britse volk opgescheept, met meer mensen die stemden om zich met Brexit van de EU af te scheiden dan ooit op iets in de geschiedenis van het VK had gestemd. Globalisten doen nu al het mogelijke om de stemming ongedaan te maken, opnieuw met behulp van misleiding.

Bijna drie decennia na de leugens van Heath, in een 13, 2000-interview in juli met de krant De Persschetste de toenmalige Italiaanse premier Giuliano Amato de strategie van misleiding. "De Unie is de voorhoede van deze veranderende wereld: het duidt op een toekomst van vorsten zonder soevereiniteit", zei hij. “De nieuwe entiteit heeft geen gezicht en degenen die het bevel voeren, kunnen niet worden vastgepind noch gekozen…. Zo is Europa ook gemaakt: door communitaire organismen te creëren zonder de organismen die door nationale regeringen worden voorgezeten de indruk te geven dat ze aan een hogere macht werden onderworpen…. Ik denk niet dat het een goed idee is om deze trage en effectieve methode - die nationale staten vrij houdt van angst terwijl ze hun macht kwijtraken - te vervangen door grote institutionele sprongen. Daarom geef ik er de voorkeur aan om langzaam te gaan, stukjes soevereiniteit beetje bij beetje af te brokkelen en bruuske overgangen van nationale naar [EU] federale macht te vermijden. "

Wereldwijde fusie van regio's

Globalisten worden de laatste jaren brutaler en spreken openlijk over hun machinaties en bedoelingen. Zo schetste voormalig Nationale Veiligheidsadviseur en staatssecretaris Henry Kissinger hetzelfde plan om het globalisme te bevorderen als zijn mede-samenzweerder Brzezinski twee decennia eerder deed op het confab van Gorbatsjov, alleen opener. "De hedendaagse zoektocht naar wereldorde zal een coherente strategie vereisen om een ​​concept van orde binnen de verschillende regio's tot stand te brengen en deze regionale orden aan elkaar te relateren," verklaarde Kissinger in een fragment uit zijn boek Wereldordedie verscheen op augustus 29, 2014, onder de kop "Henry Kissinger over de assemblage van een nieuwe wereldorde" in de Wall Street Journal. Hij pleitte voor een 'structuur van internationale regels en normen' die 'wordt bevorderd uit een gemeenschappelijke overtuiging' en prees met name de ontwikkelingen aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. "Europa is van plan om de staat te overstijgen," zei Kissinger. Ondanks het gebruik van ondoorzichtige en steriele taal, is het duidelijk dat Kissinger opriep tot de naties en volkeren van de wereld om te worden opgesplitst in "regionale orden" als opmaat naar de finale van de "Nieuwe Wereldorde".

En terwijl de EU werkt aan het overstijgen van de natiestaat thuis, werkt ze tegelijkertijd aan hetzelfde wereldwijd, ook in Noord-Amerika. In een onthullend document dat in juni 2016 is uitgebracht, heeft de EU daadwerkelijk gezworen om 'coöperatieve regionale orders wereldwijd te ondersteunen', inclusief in Noord- en Zuid-Amerika, terwijl ze zich waagt aan global governance bestaande uit regionale regeringen op basis van een 'sterke VN'. 'We zullen investeren in regionale orders , en in samenwerking tussen en binnen regio's, 'verklaarde de superstaat in zijn' Global Strategy'-document, in navolging van bijna precies de schema's die Kissinger in zijn boek schetste Wereldorde. “En we zullen een hervormd mondiaal bestuur promoten…. De EU zal streven naar een sterke VN als de basis van de multilaterale, op regels gebaseerde orde. "

Ironisch genoeg erkent het EU-document dat mensen boos zijn op de globalistische agenda. Inderdaad, het EU-document "Wereldwijde strategie" werd pas vijf dagen nadat Brexit schokgolven door de globalistische beweging wereldwijd stuurde vrijgegeven. Maar het officiële document gaat verder met de suggestie dat heimelijk ondermijnen van zelfbestuur over de hele wereld om regionale regeringen op te bouwen alles voor het welzijn van de mensheid is, en dus moet het toch worden nagestreefd. "In een wereld tussen werelddruk en lokale pushback komt regionale dynamiek naar voren", betoogde het document. "Vrijwillige vormen van regionaal bestuur bieden staten en volkeren de mogelijkheid om veiligheidsproblemen beter te beheren, de economische voordelen van globalisering te plukken, culturen en identiteiten vollediger uit te drukken en projectinvloed in wereldaangelegenheden."

Uiteindelijk, zoals Kissinger en anderen hebben uitgelegd, is het plan om, nadat deze regionale regeringen de volledige controle hebben, te beginnen ze met elkaar samen te voegen in overlappende regionale regeringen, opnieuw met 'handel' als voorwendsel. Het transatlantische handels- en investeringspartnerschap was er bijvoorbeeld op gericht om de EU en Noord-Amerika samen te brengen onder transatlantische bureaucratieën, een langdurig globalistisch doel waaraan al generaties lang is gewerkt. Deze transatlantische unie zou dan regels en supranationale kangoeroe rechtbanken creëren voor meer dan de helft van het wereldwijde bbp.

Aan de andere kant van de Verenigde Staten deed het Trans-Pacific Partnership vrijwel hetzelfde. Alles bij elkaar zou het supranationale regelgevingsregime dat zou voortkomen uit de 'handelsregimes' vrijwel de gehele wereldeconomie besturen, waarbij zelfs landen die technisch niet onder de duim waren gedwongen zich te onderwerpen aan het blijven deelnemen aan de handel.

Als het Amerikaanse volk zich niet massaal verzet tegen deze plannen, zal het resultaat het einde zijn van zelfbestuur, vrijheid, voorspoed en de westerse christelijke beschaving.

Lees hier het hele verhaal ...