Een virale video die in februari werd uitgebracht, toonde de nieuwe tweevoetige robot van Boston Dynamics, Atlas, die mensachtige taken uitvoerde: deuren openen, ronddwalen in de sneeuw, dozen optillen en stapelen. Tech-geeks juichten en investeerders in Silicon Valley kwijlden over het mogelijke einde van menselijke handenarbeid.
Kort daarna brachten economen uit het Witte Huis een voorspelling uit die preciezer berekende wie Atlas en andere vormen van automatisering werkloos zouden maken. De meeste beroepen die minder dan $ 20 per uur betalen, zijn waarschijnlijk, in de woorden van het rapport, 'geautomatiseerd tot veroudering'.
De zogenaamde vierde industriële revolutie heeft zijn eerste slachtoffers gevonden: arbeiders en de armen.
Met andere woorden, de zogenaamde vierde industriële revolutie heeft zijn eerste slachtoffers gevonden: arbeiders en de armen.
De algemene reactie in het werkende Amerika is ongeloof of regelrechte ontkenning. Uit een recent onderzoek van het Pew Research Center bleek dat 80% van de Amerikanen denkt dat hun baan over 50 jaar nog zal bestaan, en slechts 11% van de huidige werknemers maakte zich zorgen over het verlies van hun baan door automatisering. Sommigen - zoals mijn voormalige collega's bij de CIA - staan erop dat hun gespecialiseerde vaardigheden en kennis niet kunnen worden vervangen door kunstmatige intelligentie. Dat wil zeggen, totdat ze plannen zien voor autonome drones waarvoor geen menselijke hand nodig is en geautomatiseerde beeldanalyse die beter presteert dan menselijke ogen.
Mensenarbeiders van alle mogelijke soorten beuken op de tafel en beweren wanhopig dat ze onvervangbaar zijn. Buschauffeurs. Barmannen. Financiële adviseurs. Spraakschrijvers. Brandweerlieden. Scheidsrechters. Zelfs doktoren en chirurgen. Ondertussen geven bedrijven en investeerders miljarden uit - minstens 8.5 miljard dollar vorig jaar aan AI en 1.8 miljard dollar aan robots - om al die banen vervangbaar te maken. Waarom? Simpel gezegd, robots en computers hebben geen gezondheidszorg, pensioenen, vakantiedagen of zelfs salarissen nodig.
Krachtige adviesbureaus zoals McKinsey & Co. voorspellen dat 45% van de huidige werkplekactiviteiten kunnen worden gedaan door robots, AI of een andere reeds gedemonstreerde technologie. Sommige professoren beweren dat we over 50 jaar 30% werkloosheid kunnen zien.
Ontkenners van de reikwijdte en omvang van deze dreigende economische omwenteling wijzen hopelijk op omscholingsprogramma's, en benadrukken dat er altijd behoefte zal zijn aan mensen om deze machines te bouwen en te onderhouden (zelfs als ingenieurs gefocust zijn op het ontwikkelen van robots die zichzelf of elkaar repareren) . Ze geloven dat dergelijke verschuivingen nog vele decennia verwijderd zijn, zelfs zoals de bekende futurist Ray Kurzweil, die ook Google's technisch directeur is, zegt dat AI in 2029 gelijk zal zijn aan menselijke intelligentie. Ontkenners praten ook over alle nieuwe banen waarvan ze aannemen dat ze tijdens deze vierde zullen worden gecreëerd. Industriële revolutie. Helaas berekende een rapport van het World Economic Forum 2016 dat de technologische veranderingen die aan de gang zijn tegen 7.1 waarschijnlijk 2020 miljoen banen over de hele wereld zullen vernietigen, met slechts 2.1 miljoen vervangen.
Met de toekomstige waarde van menselijke arbeid (lees: onze inkomsten) in twijfel, wat doen we?
Een manier om de economische klap op te vangen, is door iets terug te vorderen van de technologierijk dat we gratis weggeven: onze persoonlijke gegevens.
Zullen de robots die de Federal Reserve en de verschillende afdelingen van de federale overheid gaan runnen maandelijks 'helikoptergeld' verdelen aan (menselijke) consumenten (geselecteerd) zodat de robots in productie, distributie en detailhandel (menselijke) klanten kunnen hebben? aan wie verkopen ze hun goederen en diensten? Energie- en onderhoudsdiensten zullen immers de enige dingen zijn die de robots bij andere robots moeten kopen.
Deze hele lijn van denken gaat naar een plek die echt lelijk wordt in een heel grote haast.