Buitenlanders bezitten nu 30 miljoen Acres Prime Amerikaanse landbouwgrond

Overal in Amerika wordt Amerikaanse landbouwgrond opgeslokt door buitenlandse belangen. Dus als we verwijzen naar "het hart van Amerika", is de waarheid dat uitgestrekte delen van dat "hartland" nu eigendom zijn van buitenlanders, en de meeste Amerikanen hebben geen idee dat dit gebeurt. Tegenwoordig waarschuwen veel mensen voor de "globalisering" van de wereldeconomie, maar in werkelijkheid wordt onze eigen bodem snel "geglobaliseerd". Als boerderijen lokaal eigendom zijn, blijft de opbrengst van die boerderijen meestal in lokale gemeenschappen. Maar met boerderijen in buitenlandse handen is er geen garantie dat dit zal gebeuren. En hoewel er genoeg te eten is, is dit geen grote zorg, maar wat gebeurt er als er een voedselcrisis uitbreekt en deze boerderijen in buitenlandse handen hun producten het land uit blijven sturen? Er zijn hier enkele zeer ernstige zorgen over de nationale veiligheid, en die worden echt niet aangepakt. In plaats daarvan blijft de hoeveelheid landbouwgrond van buitenlanders elk jaar toenemen.

Voordat u de kop van dit artikel zag, hoeveel Amerikaanse landbouwgrond zou u dan hebben geraden dat buitenlanders nu bezitten?

Persoonlijk had ik geen idee dat buitenlanders nu bijna 30 miljoen hectare bezitten. Het volgende komt uit NPR...

Amerikaanse bodem.

Dat zijn twee woorden die vaak worden gebruikt om patriottische gevoelens op te wekken. Het zijn ook woorden die niet als vanzelfsprekend kunnen worden beschouwd, want vandaag bijna 30 miljoen hectare van Amerikaanse landbouwgrond zijn in handen van buitenlandse investeerders. Dat aantal is de afgelopen twee decennia verdubbeld, wat de alarmbellen in landbouwgemeenschappen doet toenemen.

Hoe hebben we dit laten gebeuren?

En eigenlijk verschillen de wetten met betrekking tot grondbezit sterk van staat tot staat. Sommige staten hebben strikte beperkingen opgelegd aan buitenlands grondbezit, terwijl dat in andere staten het geval is “Een gratis voor iedereen”...

"Texas is een soort van free-for-all, dus ze hebben geen limiet op hoeveel land kan worden bezeten," zegt Ty Higgins van Ohio Farm Bureau, "Je kijkt naar Iowa en zij beperken het - geen land in Iowa is eigendom van een buitenlandse entiteit. "

Ohio heeft, net als Texas, ook geen beperkingen, en bijna een half miljoen hectare landbouwgrond is in handen van buitenlandse entiteiten. In de noordwestelijke hoek van de staat, onder Toledo, hebben alleen bedrijven uit Nederland 64,000-acres gekocht voor windparken.

Maar zelfs in staten waar beperkingen gelden, kunnen buitenlandse entiteiten dit omzeilen door eenvoudig grote bedrijven te kopen die grond bezitten.

Toen de Chinezen bijvoorbeeld Smithfield Foods in 2013 kochten, kregen ze onmiddellijk controle over 146,000 hectare eersteklas landbouwgrond. Het volgende komt uit Wikipedia...

Smithfield Foods, Inc., is een vleesverwerking bedrijf gevestigd in Smithfield, Virginia, in de Verenigde Staten, en een volledig eigendom dochteronderneming of WH Group van China. Opgericht in 1936 als de Smithfield Packing Company door Joseph W. Luter en zijn zoon is het bedrijf het grootste varken en  varkensvleesproducent in de wereld.^[4] Naast het bezitten van meer dan 500 boerderijen in de VS, contracteert Smithfield met andere onafhankelijke 2,000 boerderijen in het hele land om Smithfield's varkens te telen.^[5] Buiten de VS heeft het bedrijf vestigingen in Mexico, Polen, Roemenië, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk.^[6]Wereldwijd had het bedrijf in 50,200 2016 mensen in dienst en rapporteerde het een jaaromzet van $ 14 miljard.^[2] De 973,000-vierkante voet vleesverwerkende fabriek in Tar Heel, North Carolina, werd in 2000 gezegd als 's werelds grootste, die 32,000-varkens per dag verwerkt.^[7]

Toen bekend als Shuanghui Group, kocht WH Group Smithfield Foods in 2013 voor $ 4.72 miljard, meer dan de marktwaarde.^[8][9] Het was de grootste Chinese overname van een Amerikaans bedrijf tot nu toe.^[10] De acquisitie van Smithfield's 146,000 acres land maakte WH Group, met hoofdkantoor in Luohe, Henan provincie, een van de grootste overzeese eigenaren van Amerikaanse landbouwgrond.^[A]

Natuurlijk is dit niet toevallig gebeurd.

De communistische Chinese regering heeft de aankoop van buitenlandse agrarische activa de afgelopen jaren zelfs tot een nationale topprioriteit gemaakt, en dit is tot uiting gekomen in een reeks belangrijke documenten...

De strategie komt tot uiting in aanmoedigingen om in het buitenland te investeren door verschillende documenten en artikelen uitgegeven door Chinese leiders. Bijvoorbeeld, een reeks jaarlijkse "Nummer één documenten" van Chinese autoriteiten van de communistische partij waarin het plattelandsbeleid wordt vermeld, bevatten steeds specifiekere investeringsstrategieën. Een algemene aansporing om te investeren in overzeese landbouw, uitgegeven in 2007, werd gevolgd door een aanvankelijke toename van overzeese landbouwbedrijven. In 2010 riepen autoriteiten op tot ondersteunend beleid om investeringen in het buitenland aan te moedigen.

Het 2014-document bevatte een specifieker mandaat om grote conglomeraten voor de handel in granen te creëren, ontworpen om Chinese bedrijven meer controle te geven over de invoer van oliehoudende zaden en granen. Dat was hetzelfde jaar dat COFCO Nidera en Noble Agri overnam, waardoor COFCO een van de grootste handelsbedrijven ter wereld is op basis van de waarde van activa. Het 2015-document riep specifiek beleid op ter ondersteuning van faciliteiten, apparatuur en inputs voor landbouwproductie in het buitenland. Het 2017-document verbreedde de aanmoediging om alle soorten agrarische conglomeraten op te nemen. Het 2018-document herhaalde de algemene goedkeuring van buitenlandse investeringen en instructies om multinationale graanhandel en agrarische conglomeraten te creëren.

Uiteindelijk, met hoeveel Chinees eigendom van onze landbouwgrond zouden we ons op ons gemak voelen?

Als ze 20 procent van onze landbouwgrond zouden bezitten, zouden we daar dan goed mee omgaan?

Wel, wat als dat cijfer steeg naar 30 of 40 procent?

Zou dat nog goed zijn?

We moeten dit soort vragen beginnen te stellen, omdat buitenlanders elke dag meer van onze landbouwgrond opkopen en dit is een zeer reële bedreiging voor de nationale veiligheid.

En daarna absoluut rampzalig jaar, duizenden Amerikaanse boeren zullen failliet gaan en er wordt verwacht dat meer Amerikaanse landbouwgrond te koop zal zijn dan ooit tevoren.

Ik heb uitgebreid de problemen besproken die boeren in het midden van het land momenteel hebben gisteren, en vandaag wil ik een deel van een e-mail met je delen die een vriend in Missouri me zojuist heeft gestuurd ...

Ik werk voor een boer in West-Central Missouri die maïs, sojabonen en vee fokt en om te zeggen dat het een uitdagende lente is geweest, zou het understatement van het jaar zijn !!! We zijn erin geslaagd om in april wat maïs te planten, maar het begon te regenen en regenen en regenen en we hebben nog steeds meer maïs te planten. Mijn baas houdt er niet van om maïs te planten na mei 15 en hier is het mei 27 en we zijn nog steeds niet klaar met het planten van maïs. Met elke late dag die voorbijgaat gaat de opbrengst omlaag dus wat doe je ??? Beginnen we met het planten van sojabonen als of wanneer het opdroogt, ook al is de prijs van sojabonen op een recordhoogte of planten we maïs dat in prijs is gestegen maar een verminderde opbrengst zal hebben ??? Vanaf april 28 tot vandaag (mei 27) hebben we 10 centimeter regen gehad. Op een dag hadden we 4.5 inches met overstroomde wegen en kelders. Vorige week hadden we regen 4 van die 7 dagen !!! Het regent vandaag weer terwijl ik dit schrijf !!! We hebben warme, zonneschijn, droge, winderige dagen nodig en we krijgen meestal koele, bewolkte, regenachtige dagen. Komende donderdag zou laag 57 zijn !!! Als het weerpatroon niet verandert, zie ik niet hoe we de sojabonen ooit kunnen laten planten en hebben we 1,300 acres om te planten. Er zijn grote boeren in mijn omgeving die niets hebben geplant.

Dit is echt een "perfecte storm" voor Amerikaanse boeren, en velen geloven dat wat we tot nu toe hebben gezien, nog maar het begin is.

Faillissementen van boeren zijn al op het hoogste niveau dat we sinds de laatste recessie hebben gezien, en willen we echt dat buitenlanders nog meer van onze landbouwgrond opslorpen van boeren die ongelooflijk wanhopig zijn om te verkopen?

Onze oprichters hebben nooit de bedoeling gehad dat Amerika te koop zou worden aangeboden aan de hoogste bieder, en hopelijk zullen meer staten wetten gaan aannemen die ervoor zorgen dat Amerikaanse boerderijen in handen blijven van Amerikaanse boeren.

Lees hier het hele verhaal ...