Flashback: De overheersing van Barack Obama door de trilaterale commissie

De Trilaterale Commissie zet zich sinds 1973 in voor het creëren van een "Nieuwe Internationale Economische Orde" (NIEO), toen deze werd opgericht door David Rockefeller en Zbigniew Brzezinski. De NIEO is gemodelleerd naar de historische technocratie die in de jaren dertig werd gedefinieerd als een vervangend economisch systeem voor kapitalisme en vrije onderneming. Hun strategie om deze doelen te bereiken is nog steeds in het spel en is bijna voltooid.

Bij binnenkomst op januari 20. 2009, Barack Obama benoemde elf leden van de Trilaterale Commissie voor top- en sleutelposities in zijn administratie binnen zijn eerste tien dagen. Dit vertegenwoordigt een zeer beperkte bron van internationaal leiderschap binnen de Obama-regering, met een kernagenda die niet noodzakelijkerwijs de ondersteuning van werkende mensen in de Verenigde Staten is.

Obama was voor het presidentschap verzorgd door belangrijke leden van de Trilaterale Commissie. Met name Zbigniew Brzezinski is Obama's belangrijkste buitenlandse beleidsadviseur geweest.

Volgens de officiële ledenlijst van de Trilaterale Commissie zijn er slechts zevenentachtig leden uit de Verenigde Staten (de andere 337-leden komen uit andere landen). Aldus omvatte de benoeming van Obama binnen twee weken na zijn inhuldiging meer dan 12 procent van het gehele Amerikaanse lidmaatschap van de Commissie.

Obama's trilaterale aangestelden omvatten:

• Minister van Financiën, Tim Geithner
• Ambassadeur bij de Verenigde Naties, Susan Rice
• Nationale veiligheidsadviseur, Gen. James L. Jones
• Plaatsvervangend nationaal beveiligingsadviseur, Thomas Donilon
• Voorzitter van het economisch herstelcomité, Paul Volker
• Directeur van de nationale inlichtingendienst, admiraal Dennis C. Blair
• Adjunct-staatssecretaris, Azië en Pacific, Kurt M. Campbell
• Plaatsvervangend staatssecretaris, James Steinberg
• Staatsdepartement, speciale gezant, Richard Haass
• Staatsdepartement, speciale gezant, Dennis Ross
• Staatsdepartement, speciale gezant, Richard Holbrooke

Er zijn veel andere banden in de Obama-regering met de Trilaterale Commissie. Staatssecretaris Hillary Clinton is bijvoorbeeld getrouwd met een commissielid William Jefferson Clinton.

Minister van Financiën Tim GeithnerInformele groep van adviseurs zijn onder meer E. Gerald Corrigan, Paul Volker, Alan Greenspan en Peter G. Peterson, alle leden. De eerste baan van Geithner na de universiteit was bij Trilateralist Henry Kissinger bij Kissinger Associates.

Trilateralist Brent Scowcroft is een onofficiële adviseur van Obama geweest en was mentor van de minister van Defensie Robert Gates. En Robert Zoelick, huidig ​​president van de Wereldbank benoemd tijdens de GW Bush-administratie, is lid.

Er moet ook worden opgemerkt dat de huidige handelsvertegenwoordiger van de VS, die de leidende architect en onderhandelaar is van het Trans-Pacific Partnerschap en het aanstaande Trans-Atlantische handels- en investeringspartnerschap, trilateraal is Michael Froman. In feite zijn 12 uit 9, uit 12 USTR-benoemingen beginnend bij de Carter-administratie, lid van de Trilaterale Commissie.

Volgens de website van de Trilaterale Commissies is de Commissie in 1973 gevormd door particuliere burgers van Japan, Europa (landen van de Europese Unie) en Noord-Amerika (Verenigde Staten en Canada) om nauwere samenwerking tussen deze kerndemocratische geïndustrialiseerde gebieden van de wereld te bevorderen met gedeelde leiderschapsverantwoordelijkheden in het bredere internationale systeem. De website zegt: “Het lidmaatschap van de Trilaterale Commissie bestaat uit ongeveer 400 vooraanstaande leiders in het bedrijfsleven, de media, de academische wereld, de openbare dienst (met uitzondering van de huidige nationale ministers), vakbonden en andere niet-gouvernementele organisaties uit de drie regio's. De regionale voorzitters, plaatsvervangende voorzitters en directeuren vormen het leiderschap van de Trilaterale Commissie, samen met een uitvoerend comité met ongeveer 40 andere leden. ”

Sinds 1973 is de Trilaterale Commissie in plenaire zittingen regelmatig bijeengekomen om door haar leden ontwikkelde beleidsstandpunten te bespreken. Beleid wordt besproken om consensussen te bereiken. Respectieve leden keren terug naar hun eigen land om beleid te voeren dat consistent is met die consensussen. Het oorspronkelijke verklaarde doel van de Trilaterale Commissie was om een ​​"Nieuwe Internationale Economische Orde" te creëren. De huidige verklaring is veranderd in het bevorderen van een "nauwere samenwerking tussen deze kerndemocratische geïndustrialiseerde gebieden van de wereld met gedeelde leiderschapsverantwoordelijkheden in het bredere internationale systeem."

Sinds de Carter-regering hebben trilateralisten deze zeer invloedrijke posities ingenomen: zes van de laatste acht Wereldbankpresidenten; Presidenten en vice-presidenten van de Verenigde Staten (behalve Obama en Biden); meer dan de helft van alle Amerikaanse staatssecretarissen; en driekwart van de secretarissen van defensie, inclusief Ashton Carter die werd benoemd op februari 17, 2015.

Twee sterke overtuigingen vormen de leidraad voor de agenda van de Commissie voor het 2009-2012 triënnium. Ten eerste moet de Trilaterale Commissie net zo belangrijk blijven als altijd om het gedeelde leiderschap van rijke landen in het bredere internationale systeem te behouden. Ten tweede zal de Commissie "haar kader verbreden om bredere veranderingen in de wereld te weerspiegelen." Zo is de Japan Group een Pacific Asian Group geworden, met Chinese en Indiase leden, en zijn Mexicaanse leden toegevoegd aan de Noord-Amerikaanse groep. De Europese groep blijft zich uitbreiden in overeenstemming met de uitbreiding van de EU.

Onevenwichtige invloed

Het concept van "ongepaste beïnvloeding" schreeuwt van de daken als we kijken naar het aantal Trilaterale Commissie-leden in de regering-Obama. Ze beheersen de gebieden van onze meest urgente nationale behoeften: financiële en economische crisis, nationale veiligheid en buitenlands beleid.

Het belangenconflict is fel. Met 75 procent van het Trilaterale lidmaatschap bestaande uit niet-Amerikaanse individuen, welke invloed heeft deze super meerderheid op de resterende 25 procent?
Toen Chrysler bijvoorbeeld failliet ging onder toezicht en controle van de Obama-regering, werd al snel besloten dat de Italiaanse autofabrikant Fiat Chrysler zou overnemen. De punt van de deal man, minister van Financiën Timothy Geithner, is lid van de Trilaterale Commissie. Zou je verrast zijn te weten dat de voorzitter van Fiat, Luca di Montezemolo, is ook een medelid?

Het Congres had deze deal moeten stoppen zodra het werd voorgesteld.

Veel Europese leden van de Trilaterale Commissie zijn ook topleiders van de Europese Unie. Welke politieke en economische invloed hebben ze via hun Amerikaanse tegenhangers?

Desgevraagd zou de overgrote meerderheid van de Amerikanen zeggen dat de zaken van Amerika zijn eigen zaak zijn en moeten worden gesloten voor buitenlandse bemoeizuchtigen met niet-Amerikaanse agenda's.

Maar de overgrote meerderheid van de Amerikanen heeft geen idee wie of wat de Trilaterale Commissie is, laat staan ​​de macht die ze sinds 1976 hebben opgedaan, toen Jimmy Carter werd het eerste trilaterale lid dat tot president werd gekozen.

In het licht van de ongekende financiële crisis van vandaag, zouden ze verafschuwd zijn als ze daadwerkelijk zouden lezen Zbigniew Brzezinski's (mede-oprichter van de Commissie met David Rockefeller) verklaring uit zijn 1971-boek, Between Two Ages: America's Role in the Technetronic Erawaarin staat dat

"De natiestaat als een fundamentele eenheid van het georganiseerde leven van de mens is niet langer de belangrijkste creatieve kracht: internationale banken en multinationals handelen en plannen in termen die ver vooruitlopen op de politieke concepten van de natiestaat."

Toch is dit precies wat er gebeurt. De wereldwijde banken en bedrijven draaien rondjes rond de natiestaat, inclusief de Verenigde Staten. Ze houden geen rekening met het juiste proces, het congres of de wil van het volk.

Verborgen in het volle zicht

Waarom is het Amerikaanse volk in het geheim gehouden over een onderwerp dat zo groot is dat het ons land tot in de kern doet schudden?

Het antwoord is eenvoudig: het topleiderschap van de media is ook verzadigd met leden van de Trilaterale Commissie die in staat zijn om selectief de verhalen te onderdrukken. Ze bevatten:

• David Bradley, Voorzitter, Atlantic Media Company
• Karen Elliot House, voormalig Senior Vice President, Dow Jones & Company, en uitgever, The Wall Street Journal
• Richard Plepler, Covoorzitter, HBO
• Charlie Rose, PBS
• Ging Zakaria, Editor, Nieuwsweek
• Mortimer Hartsuiker, Voorzitter, US News & World Reports

Er zijn veel andere mediaverbindingen op het hoogste niveau vanwege overlappingen in bedrijfsdirecties en direct aandelenbezit.

Obama's klimaatveranderingsbeleid

Trilateraal commissielid John Podesta is in zijn eentje verantwoordelijk voor het klimaatveranderingsbeleid van Obama. Volgens de New York Times, "De architect van het klimaatveranderingsplan van de heer Obama is niemand minder dan zijn senior adviseur, John D. Podesta." Dit kan niet duidelijker zijn. 

Podesta accepteerde een afspraak als Senior beleidsadviseur van Obama voor klimaatverandering Januari 1, 2014. Zijn onmiddellijk vorige functie was die van aangestelde voor een VN-panel genaamd het "High-Level Panel of Emminent Persons on the Post-2015 Development Agenda." Dit panel van 27 leden heeft in wezen de Agenda 2030 en het klimaatveranderingsbeleid opgesteld dat in september en december 2015 door de VN is aangenomen. 

Bovendien diende Podesta in de 1990s als stafchef voor de president William Clinton, waar hij het beleid van regeren door Executive Orders uitvond en vervolmaakte. Er is openlijk erkend dat Podesta president Obama coachte met dezelfde technieken.

Conclusie

Het valt niet te ontkomen dat de Trilaterale Commissie de uitvoerende macht van de Verenigde Staten heeft gedomineerd sinds de regering-Carter in 1976. De hegemonie gaat door onder president Barack Hussein Obama. Het oorspronkelijke doel van de Trilaterale Commissie in 1973 was het creëren van een "Nieuwe Internationale Economische Orde", wat ze grotendeels hebben gedaan onder het mom van Duurzame Ontwikkeling met de medewerking en kracht van de Verenigde Naties.

ED. OPMERKING: Namen van leden van de Trilaterale Commissie zijn vetgedrukt voor eenvoudige identificatie.