Dit artikel uit 2002, dat verscheen in The Atlantic, beschrijft Facebook als een technocratie in de juiste context met de oorspronkelijke technocratiebeweging uit de jaren dertig: een op mensen gerichte regering is uit en de regel van de 'ontwikkelaar-koning' is binnen. Deze ideologie verspreidt zich als een lopend vuurtje over de hele wereld. ⁃ TN-editor
Laten we bepalen dat Facebook geen land is, dat echte regeringen veel meer functies vervullen en dat mensen geen burgers zijn van hun sociale netwerken.
Desalniettemin doen 900 miljoen mensen zoiets als leven in de blauw-witte virtuele ruimte van 's werelds grootste gestructureerde web van mensen. En die mensen krijgen geschillen waarvan ze verwachten dat ze zullen worden berecht. Ze hebben deze verwachting gedeeltelijk omdat Facebook al lang heeft gezegd dat het een veilige omgeving wil creëren om contact te maken met andere mensen. (Hoe kun je er anders voor zorgen dat mensen "meer open en verbonden“?) Maar mensen willen ook dat iemand de leiding heeft, ze willen een autoriteit waar ze een beroep op kunnen doen als een ander een eikel is.
...
Het verlangen van Facebook naar efficiëntie betekent dat de democratie uit is en dat de technocratische regel van de ontwikkelaarskoning binnen is.Mensen mogen niet stemmen over de regels, en zelfs toen Facebook zijn gebruikers vorige week de mogelijkheid bood om over een nieuw privacybeleid te stemmen, opkomst van de kiezers was 0.038 procent. Mensen weten dat Facebook een groot deel van hun digitale leven beheert, maar ze hebben geen gevoel voor digitaal burgerschap. En die apathie geeft de technocratie van Facebook een kans om te slagen waar haar historische antecedenten dat niet deden.
De oorspronkelijke technocraten waren een groep denkers en ingenieurs in de jaren dertig die Plato's droom van de filosoof-koning nieuw leven inblazen, maar met een machinale draai. Onder leiding van Thorstein Veblen, Howard Scott en M. King Hubbert pleitten ze niet voor heerschappij van het volk, de monarchie of de dictator, maar van de ingenieurs. De ingenieurs en wetenschappers zouden rationeel en onpartijdig regeren. Ze zouden een technocratie creëren die als een uurwerk functioneerde en ervoor zorgde dat de productiviteit van iedereen efficiënt werd verdeeld. Ze werkten een heel systeem uit waarmee het Noord-Amerikaanse continent zou worden geregeerd met functionele reeksen waarmee de Continental Director dingen voor elkaar zou krijgen.
Technate-organigram, Technocracy Study Course, 1934.
Technocratie, zoals oorspronkelijk bedacht, was uitdrukkelijk niet democratisch. Zijn voorstanders wilden geen volksregering; ze wilden regeren door een deskundige elite die goede beslissingen zou nemen. En misschien zouden ze dat hebben gedaan, maar er was één groot probleem. Weinig mensen vonden de algemene visie om hun politieke macht over te geven aan ingenieurs zo aantrekkelijk. Met Facebook lijken mensen veel meer te geven om individuele beslissingen die Facebook neemt dan om het bestaan van het ultraefficiënte technocratische systeem. Ze dagen de principes of waarden van het systeem niet uit, maar willen dat ze snel worden toegepast om hun specifieke geschil op te lossen. En het verlangen naar snelheid is natuurlijk de drijvende kracht achter de mentaliteit waarbij efficiëntie voorop staat, waardoor het moeilijk is om met genuanceerde problemen om te gaan. Geen van de beschuldigingen tegen het administratieve systeem van Facebook las me voor als kritiek op de kernstructuur.
Patrick Wood is een toonaangevende en kritische expert op het gebied van duurzame ontwikkeling, groene economie, Agenda 21, 2030 Agenda en historische technocratie. Hij is de auteur van Technocracy Rising: The Trojan Horse of Global Transformation (2015) en co-auteur van Trilaterals Over Washington, Volumes I en II (1978-1980) met wijlen Antony C. Sutton.
