Europa: klimaatdictatuur voorgesteld om opwarming van de aarde op te lossen

Jørgen Randers, professor klimaatstrategie aan BI Norwegian School of Economics, is een van de voorstanders van een soort "klimaatdictatuur". Hij ziet China als een model. Afbeelding: Wikipedia Commons
Deel dit verhaal!

Technocratie zinkt met ijzeren tanden in bestaande politieke systemen en probeert de hele wereld te transformeren in een op hulpbronnen gebaseerde wetenschappelijke dictatuur. Dit standpunt vanuit Europa zou een wake-up call voor Amerikanen moeten zijn! Dit is een artikel dat u moet lezen.  TN Editor

Prominente milieuactivist stelt een klimaatdictatuur voor, omdat democratie gewoon niet bereid is zijn beleid te voeren.

De gal van dit argument is verbluffend. Het is zelfs nog verbluffender dat de Zweedse krant die vandaag dit grote interview brengt, het standpunt niet duidelijk als extreem en onredelijk markeert. In plaats daarvan hebben ze serieus hun politieke analistenmuze over de vraag of een klimaatdictatuur echt nodig is, en eindigend met een conclusie van 'ja, mogelijk'.

De claim komt van Jørgen Randers, professor klimaatstrategie aan BI Norwegian Business School. Zijn belangrijkste claim op bekendheid is als co-auteur van het 1972 Limits to Growth-boek, dat een generatie bang maakte om te geloven dat we alle middelen zouden verliezen en de mensheid zouden doden met verstikkende luchtvervuiling. Time magazine kopte hun 1972-verhaal over het boek: "The Worst Is Yet to Be?" En het begon: "De ovens van Pittsburgh zijn koud; de assemblagelijnen van Detroit zijn nog steeds. In Los Angeles, een paar magere overlevenden van een pest wanhopig tot snelweg middenstroken, achtertuinen en afgelegen velden, in de hoop een bestaansmiddel te verhogen.

De kantoren van Londen zijn donker, de haven verlaten. In de landbouwgronden van Oekraïne vervuilen verlaten tractoren de velden: er is geen brandstof voor hen. De wateren van de Rijn, de Nijl en de Gele rivieren stinken naar verontreinigende stoffen. Fantastisch? Nee, alleen grimmige onvermijdelijkheid als de samenleving haar huidige toewijding aan groei en "vooruitgang" blijft voortzetten.

Natuurlijk waren hun angstscenario's bijna helemaal verkeerd. U kunt meer lezen in mijn artikel Buitenlandse Zaken en mijn korte samenvatting in het onderstaande Projectsyndicaat.

[the_ad id = "11018 ″]

Nu vertelt professor Randers - terecht - dat democratie niet bereid en niet in staat is om de exorbitante bedragen te betalen die hij en vele andere milieuactivisten ons vragen te betalen. Uit onderzoek naar de bereidheid om te betalen voor het klimaatbeleid blijkt dat de meeste mensen in de VS bereid zijn om $ 180 per huishouden of $ 70 per persoon te betalen. In China is de gemiddelde betalingsbereidheid $ 30 per persoon per jaar. (Ze gebruiken het allemaal liever voor onderwijs, gezondheid, armoedebestrijding enz.)

Toch zullen de huidige Parijs-beloften elke Amerikaanse $ 500 per jaar, elke Europese $ 600 en elke Chinese $ 170 kosten. Natuurlijk is het onwaarschijnlijk dat de meeste Amerikanen en Europeanen leiders kiezen die daadwerkelijk veel hogere kosten zullen maken dan de meeste mensen bereid zijn te betalen.

Bovendien zullen deze beloften het broeikaseffect niet * oplossen * - inderdaad zullen ze samen bijna niets bereiken: volgens eigen schatting van de VN zal het Verdrag van Parijs de uitstoot met minder dan 1% verminderen van wat nodig zou zijn om de temperatuurstijgingen onder 2 ° te houden C en toch $ 1-2 triljoen per jaar kosten door 2030, meestal in verminderde bbp-groei. Dus Parijs levert veel minder op dan wat de meeste mensen verwachten, maar kost veel meer dan de meeste mensen bereid zijn te betalen.

Natuurlijk zijn de meeste slimme mensen tegen het betalen van veel voor het bereiken van weinig of niets. Dit suggereert in ieder geval dat democratie prima werkt.

Maar Randers neemt in plaats daarvan deze onwil om fortuinen uit te geven aan kleine voordelen als een argument voor het beëindigen van democratie. 'als mensen mijn voorkeursoplossing niet willen, dan zijn mensen dom en mogen ze niet over hun lot beslissen en moeten we in plaats daarvan een klimaatdictatuur installeren.' Het argument lijkt letterlijk te zijn: als ik mijn zin niet kan krijgen in een democratie, wil ik mijn zin met een dictatuur.

Dat is nauwelijks een goed argument. Het is ook fenomenaal duur: kijk naar de kosten om het soort klimaatbeleid te bereiken dat Randers en vele anderen bepleiten. Als de EU haar belofte nakomt om de uitstoot met 80% te verminderen in 2050 (wat vandaag de dag het meest ambitieuze klimaatbeleid is), blijkt uit het gemiddelde van de beste peer-reviewed modellen dat de kosten oplopen tot ten minste $ 3 triljoen per jaar, en meer waarschijnlijk het dubbele - dat betekent $ 6,000 voor elke EU-burger per jaar. Natuurlijk zullen weinigen daarvoor stemmen.

Bovendien negeert het vragen om een ​​dictatuur een van de belangrijkste redenen voor democratie: * hoe zorg je ervoor dat de dictator doet wat goed voor je is? * Door de geschiedenis heen hebben velen om dictaturen gevraagd, maar toen ze het kregen, bleek dat de dictator heeft niet gedaan wat ze hoopten - en hoe verander je dan je leider?

Kijk naar China, dat helaas door veel milieuactivisten wordt opgehouden als een groen ideaal. Het haalt 86% van zijn totale primaire energiebehoefte uit fossiele brandstoffen (gegevens van het Internationaal Energie Agentschap, laatste van 2014, geëxtrapoleerd naar 2017). Hoe is dat ultragroen? Het haalt slechts 12% uit hernieuwbare energiebronnen (de laatste 2% uit nucleaire energie). Zelfs in 2040 met al zijn doelstellingen voor Parijs bereikt, schat het IEA dat China 16% van zijn totale energie uit hernieuwbare energiebronnen zal halen (en het meeste hiervan zal nog steeds hydro en biomassa zijn, met slechts 4.2% uit wind- en zonne-PV). Hoe wordt dit als ultragroen gezien? Vergeet niet dat China een groter deel van zijn totale energie uit hernieuwbare energiebronnen kreeg (meestal omdat het ongelooflijk arm was) * elk jaar van de vorige eeuw * dan in 2040.

Maar het meest deprimerende feit is dat in plaats van te focussen op dit ongelooflijk ineffectieve beleid dat een fortuin kost maar weinig doet om het klimaat te herstellen, er veel andere manieren zijn die veel beter zouden doen.

Ten eerste moeten we de uitgaven voor groene O&O verhogen - als we de prijs van toekomstige groene en betrouwbare energie kunnen verlagen tot onder die van fossiele brandstoffen, zal iedereen overschakelen.

Ten tweede moeten we ons richten op goedkope en effectieve aanpassing, die op de lange termijn de meeste extra schade van klimaateffecten tegen zeer lage kosten zal voorkomen.

Ten derde moeten we erkennen dat de belangrijkste kwetsbaarheid voor klimaat armoede is: als je arm bent, zul je veel harder getroffen worden door klimaatverandering (en, natuurlijk, ook door vrijwel elke andere uitdaging harder getroffen worden). Dus als we mensen uit de armoede halen, zullen we hen waarschijnlijk veel meer helpen tegen toekomstige schade door het klimaat - en hen veel, veel meer periode helpen. Het is niet verwonderlijk dat toen de VN bijna 10 miljoen mensen over de hele wereld vroegen waarop ze ons wilden concentreren, ze vroegen om onderwijs, gezondheid en voeding. En plaatste het klimaat helemaal onderaan hun prioriteitenlijst.

Meer groene O&O, aanpassing en veel meer aandacht voor armoedebestrijding is iets waar de meeste mensen op zouden stemmen. Het is efficiënt, moreel goed en veel, veel goedkoper.

En (hoewel ik niet kan geloven dat ik er echt op moet wijzen)

we zouden onze democratie kunnen behouden.

Bronnen:

Artikel (achter betaalmuur): https://www.svd.se/demokratin-maste-pausas-for-att-losa-kli…

Mijn kritiek op Limits to Growth: https://www.project-syndicate.org/…/economic-growth-and-its…
https://www.foreignaffairs.com/…/environmental-alarmism-the…

Bereidheid om te betalen voor CO₂-bezuinigingen: http://www.sciencedirect.com/…/article/pii/S0301421514000901http://www.sciencedirect.com/…/article/pii/S1674927814500160

Kosten van Parijs: http://bit.ly/2zfYweU

1% impact van Parijs: https://www.facebook.com/bjornlomborg/photos/a.221758208967.168468.146605843967/10156114696208968/?type=3&theater

EU-klimaatkosten: http://www.worldscientific.com/…/…/10.1142/S2010007813400010,

VN-prioriteiten: http://data.myworld2015.org/

Citaat ("Het voordeel is dat zodra een beslissing is genomen, alles snel gaat. Er is geen oppositie die terugvecht") is representatief voor het argument van Jørgen Randers, maar komt eigenlijk uit hetzelfde artikel van Anders Wijkman, de woordvoerder van de Club van Rome , waarvan Randers lid is van hun directiecomité.

-------

Bjørn Lomborg is een Deense auteur en gastprofessor aan de Copenhagen Business School en voorzitter van het Copenhagen Consensus Centre

Lees het volledige artikel hier ...

Inschrijven
Melden van
gast

4 Heb je vragen? Stel ze hier.
Oudste
Nieuwste Meest Gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Bob

Zoek naar Emmanuel Macron om deze dictatuur te leiden.

Crickets

Ik wil niet dat iemand met een slecht gebit me over het weer vertelt. Ga * kcf uit!

Linda

Mijn weddenschappen zijn op de [Amerika's] mensen. De valutawissel vindt plaats in andere landen. Amerika is klaar. Ik ben geneigd te denken dat totdat we de (LOKALE) criminele parasieten achter de tralies krijgen, er geen ruimte is voor het nieuwe. Ik moet de vrede versterken. Vrije energie kan zich niet materialiseren in een meesterslavenwereld. We zijn GEDAAN met de Brit. de sluier van de zakelijke handel hangt over en verstikkende levende mensen hier op het land.

The Myth of Authority, on You Tube - good one!

Warmongerel

"Ten eerste moeten we de uitgaven voor groene O&O verhogen" ...

Of we kunnen het hele ding schrappen, want het is niets meer dan een linkse geld- en machtsgreep.

Het klimaat is 4.5 miljard jaar aan het veranderen. Links staat erop dat het kan stoppen als we hen maar voldoende geld en macht over ons leven zouden geven. En idioten * geloven * ze eigenlijk! Hierdoor lijkt het verkopen van de Brooklyn Bridge op niets!