Technocraat-oplossingen om een nep-energiecrisis op te lossen zijn ontworpen om te mislukken vanaf het moment dat ze worden gecreëerd: als de wind niet waait of de zon niet schijnt, produceert alternatieve energie geen output. Zogeheten 'hernieuwbare energiebronnen' kunnen de samenleving onmogelijk op een consistente manier de stroom leveren die ze nodig heeft. ⁃ TN-editor
Lach niet te hard, maar dit was een verschrikkelijke week voor de droom van hernieuwbare energie.
Over de hele wereld zijn de aandelenkoersen voor zonne-energie gecrasht. Dit werd veroorzaakt door een plotselinge en onverwachte beslissing van China, 's werelds grootste producent en gebruiker van zonne-energie, om subsidies in te perken.
China heeft abrupt de rem gezet op zonne-energiesubsidies en heeft geprobeerd de overcapaciteit in een sector tegen te gaan die al jaren profiteert van overheidsprikkels.
De verhuizing ving velen in de industrie overrompeld.
De overheid zal dit jaar geen subsidies verlenen voor nieuwe gewone zonneprojecten. Voor degenen die worden gebouwd, zullen de prikkels worden verlaagd met 0.05 yuan (0.8 US cent) per kilowattuur (kWh).
Zonnevoorraden zijn met dubbele cijfers over de hele linie gevallen. Haar onzeker wanneer ze zullen herstellen.
Het is ook geen goede week geweest voor windenergie. In Groot-Brittannië is de industrie een nationale mop geworden, omdat het zeven dagen lang is windturbines stonden stil en produceerde geen elektriciteit. Goed nieuws voor alle vogels en vleermuizen die ze anders hadden gesneden en in blokjes gesneden; geen probleem voor de troggen van de hernieuwbare industrie die nog steeds hun rijke subsidies ontvangen, of de wind nu waait of niet. Maar absoluut ongelukkige PR voor een industrie die liever heeft dat niemand een van de belangrijkste problemen van windenergie opmerkt: het is intermitterend - wat betekent dat a) het niet altijd aanwezig is wanneer je het nodig hebt en dus b) het vereist een constante back-up van betrouwbaarder fossiel brandstof in stand-by.
We moeten niet lachen, behalve eigenlijk moeten we. Anders zullen jongens zoals deze de dag winnen.
Liebreich - oprichter van Bloomberg New Energy Finance - heeft het buitengewoon goed gedaan in de sector van de klimaatverandering. Dat is waarom hij het zich kan veroorloven om vrij rond de wereld te jagen (niet eerste klasse, hij staat erop in een volgende tweet: alleen economie naar Dublin om Gorillaz op Skype te vangen - zoals jij doet ...)
Hier heeft hij zijn cake en eet die op. Dat wil zeggen, hij is deugd die zijn milieuzuiverheid aangeeft door vloek te zweren tegen 'plastic vervuiling' - de modieuze oorzaak van de dag. Tegelijkertijd haalt hij de luchtmijlen op en breidt hij zijn ecologische voetafdruk uit als een baas in Al Gore-stijl.
De opwarming van de aarde - het Climate Industrial Complex - is naar schatting waard jaarlijkse $ 1.5 biljoen, maar dat was drie jaar geleden en het is ongetwijfeld nu veel waardevoller. Zoals veel voorstanders van hernieuwbare energie, heeft Liebreich veel meer geld verdiend dan hij zou zijn geweest, zeg maar, een sceptisch journalist die schrijft over wat een groot probleem is met de opwarming van de aarde. Maar tegen de prijs, natuurlijk, van zijn ziel ...
Hij geeft het spel hierin weg nogal elegant stuk hij schreef onlangs over de toekomst van de wereldwijde energie-industrie. Het betreft het dilemma waarmee oliemaatschappijen worden geconfronteerd: geven ze op met fossiele brandstoffen en gaan ze snel over op hernieuwbare energiebronnen; of rijden ze langzaam fossiele brandstoffen uit naar de zonsondergang, wetende dat ze gedoemd zijn, maar de laatste resterende waarde halen die ze kunnen?
wpDiscuz