DNA-oorlogen: privacy wordt vernietigd op cellulair niveau

"Wanneer u uw DNA uploadt, wordt u mogelijk een genetische informant over de rest van uw familie. '— Rechtsprofessor Elizabeth Joh

'Schuld door associatie' heeft nieuwe connotaties gekregen in het technologische tijdperk.

Al die fascinerende, genealogische zoekopdrachten waarmee u uw stamboom kunt traceren door middel van een DNA-monster, kunnen nu tegen u en uw dierbaren worden gebruikt.

Vanaf 2019 meer dan 26 miljoen mensen hadden hun DNA toegevoegd aan voorouderdatabases. Geschat wordt dat die databases binnen het jaar 100 miljoen profielen kunnen bereiken, dankzij de agressieve marketing van bedrijven zoals Ancestry en 23andMe.

Het is een verleidelijk voorstel: geef een megabedrijf een spitmonster of een wangstaafje, en in ruil daarvoor krijg je alles te weten over wie je bent, waar je vandaan komt en wie deel uitmaakt van je uitgebreide familie.

De mogelijkheden zijn eindeloos.

Je zou de vierde neef kunnen zijn die ooit is verwijderd van koningin Elizabeth II van Engeland. Of het onwettige kleinkind van een oliemagnaat. Of de broer of zus van een seriemoordenaar.

Zonder het zelfs maar te beseffen, geeft u de politie toegang tot de gegevens door uw DNA op te geven in een voorouderlijke database genetische samenstelling, relaties en gezondheidsprofielen van elk familielid-verleden, heden en toekomst - in uw familie, ongeacht of ze ooit hebben ingestemd om deel uit te maken van een dergelijke database.

Een DNA-print onthult immers alles over “wie we zijn, waar we vandaan komen en wie we zullen zijn. '

Het is wat de politie graag noemt een “moderne vingerafdruk. '

Terwijl vingerafdruktechnologie een keerpunt voor de politie vormde in hun vermogen om een ​​zaak te "kraken", wordt DNA-technologie nu door wetshandhavingsinstanties geprezen als de magische kogel bij het oplossen van misdaad.

De politie is inderdaad begonnen voorouderdatabases gebruiken om cold cases op te lossen die al tientallen jaren onopgelost blijven.

Zo was in 2018 voormalig politieagent Joseph DeAngelo: gemarkeerd als de beruchte "Golden State Killer" door het gebruik van genetische genealogie, waarmee de politie het DNA van een plaats delict van een onbekende verdachte kan vergelijken met dat van familieleden in een genealogische database. De politie kon DeAngelo identificeren met behulp van het DNA van een verre neef, gevonden in een openbare DNA-database. Toen de politie de lijst met verdachten tot DeAngelo had teruggebracht, volgden ze hem - pakten een tissue die hij in een vuilnisbak had gegooid - en gebruikte zijn DNA op het weefsel om hem in verband te brengen met een golf van verkrachtingen en moorden uit de jaren 1970 en 80.

Hoewel DeAngelo de eerste openbare arrestatie was met behulp van forensische genealogie, politie heeft meer dan 150 verdachten geïdentificeerd Vanaf dat moment. Meest recent, politie vertrouwde op genetische genealogie om de moordenaar te pakken te krijgen van een 15-jarig meisje dat bijna 50 jaar geleden werd doodgestoken.

Wie wil er nu niet psychopaten en serieverkrachters van de straat krijgen en veilig achter de tralies, toch? Tenminste, dat is de argument gebruikt door wetshandhavers om hun onbeperkte toegang tot deze genealogische databanken te ondersteunen.

“In het belang van de openbare veiligheid, wil je het niet gemakkelijk maken voor mensen om gepakt te worden?? De politie wil echt haar werk doen. Ze zitten niet achter je aan. Ze willen je gewoon veilig maken”, benadrukt Colleen Fitzpatrick, medeoprichter van het DNA Doe Project, dat onbekende lichamen identificeert en helpt bij het vinden van verdachten van oude misdaden.

Behalve dat het niet alleen psychopaten en serieverkrachters zijn die... gevangen in het onderzoekssleepnet.

Iedereen die naar voren komt als een mogelijke DNA-match, inclusief verre familieleden, wordt plotseling onderdeel van een kring van verdachten die moeten worden opgespoord, onderzocht en uitgesloten.

Hoewel een aantal staten de politie had verboden overheidsdatabases te gebruiken om familieleden van verdachten op te sporen, boden de genealogische websites een maas in de wet die aantoonde dat onweerstaanbaar voor wetshandhavers.

In de hoop die maas in de wet te dichten, zijn een paar staten begonnen met het invoeren van wetgeving om beperk wanneer en hoe de politie deze genealogische databases gebruikt, waarbij Maryland eist dat ze alleen kunnen worden gebruikt voor ernstige geweldsmisdrijven zoals moord en verkrachting, alleen nadat ze andere onderzoeksmethoden hebben uitgeput, en alleen onder toezicht van een rechter.

Maar het debat over genetische privacy - en wanneer iemands DNA een... publiek goed buiten de bescherming van het verbod van het Vierde Amendement op huiszoekingen en inbeslagnames zonder bevel - is eigenlijk nog maar het begin.

Het is zeker een kwestie van tijd voordat de regering ons DNA in handen krijgt, hetzij door verplichte programma's die worden uitgevoerd in verband met wetshandhaving en het Amerikaanse bedrijfsleven, door zonder garantie toegang te krijgen tot onze familiale DNA gedeeld met genealogische diensten zoals Voorgeslacht en 23andMe, of door het verzamelen van ons "schuur"- of "aanraak"-DNA.

Volgens onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Wetenschap, kan meer dan 60 procent van de Amerikanen met een Europese voorouders worden geïdentificeerd met behulp van DNA-databases, zelfs als ze hun eigen DNA niet hebben ingediend. Volgens professor Natalie Ram, één genealogisch profiel kan leiden tot wel 300 andere mensen.

Dat is gewoon aan de commerciële kant.

Alle 50 staten hebben nu hun eigen DNA-databases, hoewel de protocollen voor het verzamelen van staat tot staat verschillen. Steeds meer gegevens van lokale databanken worden geüpload naar CODIS (Combined DNA Index System), de enorme DNA-database van de FBI, die de facto een manier is geworden om het Amerikaanse volk van geboorte tot dood te identificeren en te volgen.

Zelfs ziekenhuizen zijn in het spel gekomen door het DNA van pasgeboren baby's te nemen en op te slaan, vaak zonder medeweten of toestemming van hun ouders. Het maakt deel uit van de verplichte genetische screening van pasgeborenen door de overheid. In veel staten wordt het DNA voor onbepaalde tijd opgeslagen.

Wat dit betekent voor degenen die vandaag worden geboren, is opname in een overheidsdatabase die intieme informatie bevat over wie ze zijn, hun afkomst en wat hen in de toekomst te wachten staat, inclusief hun neiging om volgers, leiders of onruststokers te zijn.

Maak je klaar, mensen, want de regering – geholpen door het Congres (dat wetgeving heeft aangenomen waardoor de politie onmiddellijk na arrestaties DNA mag verzamelen en testen), president Trump (die tekende de snelle DNA-wet in de wet), de rechtbanken (die hebben uitgesloten dat de politie routinematig DNA-monsters kan nemen van mensen die zijn gearresteerd maar nog niet zijn veroordeeld voor een misdrijf), en lokale politiebureaus (die op het punt staan ​​​​om dit nieuwe misdaadbestrijdingsgadget te bemachtigen) - heeft begonnen aan een duivelse campagne om een ​​natie van verdachten te creëren die gebaseerd is op een enorme nationale DNA-database.

Aangeduid als 'magische dozen', Rapid DNA-machines - draagbaar, ongeveer zo groot als een desktopprinter, zeer ongereguleerd, verre van onfeilbaar, en zo snel dat ze in minder dan twee uur DNA-profielen kunnen produceren - zodat de politie op visexpedities kan gaan voor elke hint van mogelijk wangedrag met behulp van DNA-monsters.

Journalist Heather Murphy legt uit: “Terwijl politiebureaus hun lokale DNA-databases uitbouwen, verzamelen ze niet alleen DNA van mensen die zijn beschuldigd van grote misdaden, maar ook, in toenemende mate, van mensen die alleen als verdacht worden beschouwd, die hun genetische identiteit permanent koppelen aan criminele databases. '

De gevolgen van deze DNA-databases zijn: verstrekkend.

Ze zullen op zijn minst elke schijn van privacy of anonimiteit. De lucratieve mogelijkheden voor hackers en commerciële entiteiten die willen profiteren van iemands biologische record zijn er eindeloos veel.

Hoewel een groot deel van het publieke debat, wetgevende inspanningen en juridische uitdagingen in de afgelopen jaren gericht waren op de protocollen rond wanneer de politie legaal DNA van een verdachte mag verzamelen (met of zonder huiszoekingsbevel en bij arrestatie of veroordeling), is de vraag hoe om te gaan met "schuren" of "aanraken" DNA is grotendeels doorgesluisd zonder veel discussie of oppositie.

Zoals wetenschapper Leslie A. Pray aantekeningen:

We verliezen allemaal DNA en laten vrijwel overal waar we gaan sporen van onze identiteit achter. Forensische wetenschappers gebruiken DNA dat is achtergelaten op sigarettenpeuken, telefoons, handvatten, toetsenborden, kopjes en tal van andere voorwerpen, om nog maar te zwijgen van de genetische inhoud die wordt aangetroffen in druppels lichaamsvloeistof, zoals bloed en sperma. In feite is het afval dat je achterlaat om op te halen een potentiële goudmijn van dit soort materiaal. Al deze schuur of zogenaamd achtergelaten DNA is gratis voor het oprapen door lokale politie-onderzoekers in de hoop onoplosbare zaken op te lossen. Of, als het toekomstscenario dat aan het begin van dit artikel is geschetst een indicatie is, is vergoten DNA ook gratis voor opname in een geheime universele DNA-databank.

Wat dit betekent is dat als je de pech hebt om je DNA-sporen achter te laten waar een misdaad is gepleegd, je al een bestand ergens in een staats- of federale database hebt - hoewel het een bestand zonder naam kan zijn. Zoals Heather Murphy waarschuwt in de... New York Times: “De science-fiction toekomst, waarin de politie rovers en moordenaars snel kan identificeren aan de hand van afgedankte blikjes frisdrank en sigarettenpeuken, is aangebroken…  Genetische vingerafdrukken zullen net zo routine worden als de ouderwetse soort."

Zelfs oude monsters van plaats delict en 'koude' gevallen worden opgegraven en gedolven voor hun DNA-profielen.

Tegenwoordig kost DNA-verwerking, analyse en rapportage, geholpen door robotica en automatisering, veel minder tijd en kan allerlei informatie opleveren, tot aan iemands oogkleur en verwanten toe. Ongelooflijk, één bedrijf is gespecialiseerd in het maken van "mugshots" voor de politie op basis van DNA-monsters van onbekende "verdachten" die vervolgens worden vergeleken met individuen met vergelijkbare genetische profielen.

Als je de punten nog niet met elkaar hebt verbonden, laat me je dan de weg wijzen.

Omdat we al bewakingstechnologie hebben gebruikt om de hele Amerikaanse bevolking potentiële verdachten te maken, zal DNA-technologie in handen van de overheid onze overgang naar een verdachte samenleving voltooien waarin we allemaal wachten om te worden gekoppeld aan een misdaad.

We kunnen onszelf niet langer als onschuldig beschouwen totdat het tegendeel bewezen is.

Nu zijn we allemaal verdachten in een DNA-opstelling totdat de omstandigheden en de wetenschap anders zeggen.

Suspect Society, ontmoet de Amerikaanse politiestaat.

Elke dystopische sci-fi-film die we ooit hebben gezien, convergeert plotseling naar dit huidige moment in een gevaarlijke trifecta tussen wetenschap, technologie en een regering die alziend, alwetend en almachtig wil zijn.

Door gebruik te maken van uw telefoonlijnen en mobiele telefooncommunicatie, overheid weet wat je zegt. Door al uw e-mails te uploaden, uw e-mail te openen en uw Facebook-berichten te lezen en SMS-berichten  overheid weet wat je schrijft. Door uw bewegingen te volgen met behulp van kentekenlezers, bewakingscamera's en andere volgapparatuur, kunnen de overheid weet waar je heen gaat.

Door al het afval van je leven te karnen...wat je leest, waar je heen gaat, wat je zegt-de overheid kan voorspellen wat u gaat doen. Door de synapsen in je hersenen in kaart te brengen, kunnen wetenschappers - en op hun beurt de overheid -zal snel weten wat je je herinnert.

En door toegang te krijgen tot je DNA, de overheid zal binnenkort al het andere over u weten dat ze nog niet weten: uw familiekaart, uw afkomst, hoe u eruit ziet, uw gezondheidsgeschiedenis, uw neiging om bevelen op te volgen of uw eigen koers uit te stippelen, enz.

Natuurlijk is geen van deze technologieën onfeilbaar.

Ook zijn ze niet immuun voor manipulatie, hacking of gebruikersvooroordelen.

Desalniettemin zijn ze een handig hulpmiddel geworden in de handen van overheidsfunctionarissen om de privacyvereisten van de Grondwet en het verbod op onredelijke huiszoekingen en inbeslagnames teniet te doen.

Lees hier het hele verhaal ...