De verontrustende toekomst van de groene elektrische revolutie

Het moment waarop de mensheid elektriciteit gebruikte, was een mijlpaal en de wereld zou nooit meer hetzelfde zijn. Gedefinieerd als het moderne tijdperk van de westerse beschaving. Technologie is ontwikkeld om de uitdaging die voor ons ligt aan te gaan en de taak op te lossen. We doen dit door onze probleemoplossende geest en vindingrijkheid toe te passen om innovatie te stimuleren. Maar als het gaat om de groene energierevolutie, hebben onze beleidsmakers dan echt goed nagedacht over het probleem?

Denk er over na. Thuiskomen van een slopende dag om de simpele handeling van het omdraaien van de wandschakelaar uit te voeren, wat ons licht en veiligheid geeft. De computer opstarten of de televisie aanzetten lijkt zo triviaal. Opdat we de enorme infrastructuur achter het indrukken van de schakelaar niet vergeten.

De verwachting dat het vermogen altijd aanwezig, beschikbaar en gebruiksklaar is. Sommigen zouden beweren dat de afhankelijkheid van technologie, de toegang tot elektriciteit een mensenrecht is. Steeds meer cruciale diensten bestaan ​​niet als een fysieke ruimte om binnen te lopen en met een individu te communiceren, maar alleen als een online portaal. Voor die bedrijven en diensten. Het is logisch. Ze hebben geen planken om te bezetten, geen erfpacht te betalen, records worden bewaard op webservers een halve wereld verder, zogenaamd altijd toegankelijk. We hebben ervoor gezorgd dat essentiële inhoud alleen in de virtuele ruimte bestaat. De wereld is verhuisd naar het web. Een baan zoeken? U moet het online formulier invullen. Overheidsdiensten allemaal online. Omdat een groot deel van ons leven nu draait om toegang tot internet. De clou is opzettelijk, er zijn enorme machtsspelletjes aan het werk achter de schermen.

Nieuwskoppen bombardeerden de zintuigen en veroorzaakten verwarring en paniek tijdens de meedogenloze koudegolf die het VK eind december begin januari doormaakte. Maandenlang het terugkerende woord "black-outs" en het thema van onvoldoende aanbod om aan de vraag te voldoen. Het Nationale Raster, de belangrijkste leverancier van energie en infrastructuur in het Verenigd Koninkrijk, en ze brachten updates van de strijd uit - hun beweringen kwamen erop neer dat er te veel mensen zijn die de verwarming aan hebben. Stel je voor, het is hartje winter in het VK en mensen hebben de verwarming aan. Wie weet?

Dus volgens de experts is de beschikbare energie op het National Grid niet voldoende om aan de vraag te voldoen, terwijl de schuld wordt gelegd bij de Trikolor van de Russische Federatie. Ik moet de Grote Beer naar het oosten blijven porren. Is er heimelijk opluchting over de enorme toename van het aantal gesloten bedrijven die zelf een beroep zouden doen op het systeem en dit niet langer lokaal doen voor het National Grid? Misschien valt dit te beargumenteren ja. Het is een tweesnijdend zwaard; een kleiner aantal zakelijke klanten betekent een lager inkomen, maar de gerapporteerde winsten zijn aanzienlijk.

De EV en Net Zero Paradox

Een belangrijke vraag die we onze parlementsleden moeten stellen, is: als er een probleem is dat er niet genoeg stroom in het systeem zit om ons door een paar koude dagen te loodsen, hoe zullen we dan ooit het voldoende niveau hebben om een ​​hele regio van landen op de been te houden? elektrische voertuigen die regelmatig moeten worden opgeladen? Vooral gezien de wetgeving waarvoor ze hebben gestemd, waardoor de traditionele kolengestookte elektriciteitscentrales en de verwerking van aardgas zullen worden gesloten?

Een overweging waard in deze periode is het feit dat de Britse regering gedwongen werd om drie kolencentrales die moesten worden ontmanteld en gesloopt opnieuw in dienst te nemen om aan de eisen van december 2022 en januari 2023 te voldoen. Terwijl de muilen van het "beest van het oosten IV", "Arctic Storm" en de beruchte "Polar Vortex" hun aanvallen op het Verenigd Koninkrijk voorbereidden, kregen we alleen de gebruikelijke reacties van woede van de groene brigade en te veel verdriet van de pers. Aangezien COP27 pas onlangs heeft plaatsgevonden, met het VK standvastig in zijn inzet voor Net Zero, wordt de realiteit nu zeker blootgelegd.

De tegenstrijdigheden en moeilijkheden gaan verder terug in de letterlijke pijplijn...

Laten we dus eerst eens kijken waar elektriciteit vandaan komt. Elektriciteit is een secundaire energiebron die we verkrijgen door de omzetting van andere energiebronnen zoals steenkool, aardgas, olie, kernenergie, enzovoort. Deze bronnen staan ​​bekend als primaire bronnen. Primaire bronnen kunnen hernieuwbaar of niet-hernieuwbaar zijn, maar de elektriciteit zelf is geen van beide. Bij een bezoek aan de National Grid-website bieden ze nuttig een momentopname van minuut tot minuut van de trekking op elke primaire energiebron.

Schermopname op het moment van schrijven op een typische dag midden januari genereren we een vermogen van 33.6 Gigawatt. De vraag is 39 gigawatt en we moeten extra stroom van het continent halen om aan de vraag te voldoen. 40.2% wordt opgewekt uit kolen en gas, en nog eens 27.5% uit hernieuwbare bronnen, waaronder zonne-, wind- en waterkracht. Voeg ook kernenergie toe en dan biomassa om nog eens 16.9% op te pikken.

Uit de gegevens blijkt dat er op het moment van schrijven een onevenwichtigheid was omdat de vraag groter was dan het binnenlandse aanbod, waardoor partners en netwerken van nabijgelegen landen in Europa moesten worden aangetrokken om aan de realtime-eisen van Groot-Brittannië te voldoen.

Het is aantoonbaar dat de hernieuwbare bronnen, zon, wind en waterkracht, een deel van de vereiste speling oppikken, maar niet in significante mate. De geografische ligging van Groot-Brittannië levert onbenutte hydro-elektrische mogelijkheden op. Toch lijken de inspanningen weinig indruk te maken op het aangaan van de uitdaging. Het gebruik van bestaande olie- en gasplatforms, achteraf uitgerust met vastgebonden armen van meerdere turbines, is een mogelijkheid geweest sinds het begin van de jaren 90, toen ik voor het eerst hoorde dat het de bedoeling was om de snelle getijdenonderstroom te gebruiken om turbines aan te drijven om elektriciteit op te wekken. Het stromen van het water heeft geen remkracht. Een 2021 studie gepubliceerd door de Universiteit van Edinburgh onthulde dat de getijdenstromen alleen al in het VK een indrukwekkende 11% van de huidige jaarlijkse elektriciteitsvraag van het VK zouden kunnen leveren. Er liggen projecten op tafel van de British Hydropower Association, die allemaal geen groen licht hebben gekregen of op tegenstand stuiten zou tegen 10 klaar kunnen zijn om 2030 Gigawatt in het net te rijden.

De energiewebsite van National Grid is zeer informatief, met de live energiegegevens als een waardevolle bron om in details te duiken en zo de kwetsbaarheid van het Britse energieportfolio bloot te leggen. Bij elke ontwikkeling van de energieproductie is er een aanzienlijke terugval. De windturbineparken zijn lelijk en een risico voor vogels. Hydraulisch breken oftewel fracking, met zijn geregistreerde en gedocumenteerde milieuschade, evenals putten die diep in de aarde worden gedreven gevuld met zand, veel water en een giftige chemische soep die is ontworpen om het schaliegas onder hoge druk vrij te geven. Hoe zit het met zonneparken? Natuurlijk werken ze goed in de woestijn, maar niet "Blighty" met zijn bewolkte hemel. De regering van Liz Truss was voor haar korte ambtstermijn uitgesproken over het geven van groen licht om van het land een nieuwe krachtpatser van energie en zelfvoorziening te maken. Maar zoals politici maar al te goed weten, is het allemaal makkelijker gezegd dan gedaan.

Waar komt de brandstof vandaan voor elektriciteitscentrales in het VK?

Drax is de grootste houder van een elektriciteitscentrale in het VK en bevond zich in heet water toen eind 2022 een schandaal uitbrak. Hun 'groene' energiecentrale met hernieuwbare merknaam gebruikte geperste houten pallets en noemde het 'hernieuwbare biomassa'. Ze bleken te betalen voor het kappen van beschermde bossen in Canada, waardoor woestenijen in hun kielzog achterbleven.

Drax had ten tijde van de Panorama-documentaire meer dan £ 6 miljard aan milieusubsidies ontvangen van de Britse belastingbetaler.

Russisch embargo drukt het Westen

In een tijd waarin de vakbonden vochten voor betere gezondheids- en veiligheidsnormen, goede lonen en betere pensioenen, stopten de kolenindustrieën van het VK met hun activiteiten, of verlieten ze volledig, en ondertekenden onze energiesoevereiniteit aan import. De meeste huishoudens stapten over op verwarmingssystemen op gas. Zo daalde de vraag naar steenkool aanzienlijk. Industriële steenkoolvolumes en kwaliteit van steenkool zijn nog steeds vereist voor een aantal belangrijke energiecentrales die afkomstig zijn uit verschillende landen, met de rijke steenkoolverbinding van Groot-Brittannië met Colombia en een toenemende handelsbetrekkingen met de VS, na de Brexit. De contracten van Europa en het VK met bedrijven zoals SUEK (Siberian Coal Energy Company), Mechel, Raspadskaya, Evraz, Severstal – die allemaal sinds 10 augustus 2022 onder embargo staan ​​vanwege zware sancties vanwege het aanhoudende geopolitieke conflict met betrekking tot Rusland en Oekraïne. Dit zijn enkele van de grootste kolenmijnbedrijven in Rusland en ze exporteren een verscheidenheid aan verschillende soorten steenkool, waaronder thermische steenkool (gebruikt voor energieopwekking) en cokeskolen (gebruikt in het staalproductieproces).

SUEK was een van de belangrijkste brandstofleveranciers aan het VK, en zelfs aan Europa. In een reactie op de situatie wees Maxim Basov, de CEO van SUEK, erop dat de Europese sancties tegen Russische steenkoolleveranciers de groeiende wereldwijde energiecrisis verergeren, waardoor de EU een gebied met exorbitant hoge prijzen wordt en de Europese economie en consumenten worden geschaad omdat het energie-intensieve productie economisch onrendabel. Bevolkingen in andere delen van de wereld lijden ook onder deze beslissingen: voor miljarden mensen in Azië, Afrika en Latijns-Amerika brengen ernstige energietekorten het risico van sociale onrust met zich mee.

De wereldwijde vraag naar mobiele energiedragers – kolen en vloeibaar aardgas (LNG) – blijft stijgen. Als gerapporteerd door Bloombergstegen de groothandelsprijzen voor energie in Europa meer dan 10 keer in één jaar tijd en bereikten nieuwe historische hoogtepunten. Het besluit van de EU om de invoer van Russische energie geleidelijk stop te zetten, heeft de situatie alleen maar verergerd en de prijzen opgedreven, en heeft ook geleid tot een dringende noodzaak om de leveringen van Russisch pijpleidinggas te vervangen. Bovendien hebben de EU-beperkingen op Russische steenkool in feite de last verdubbeld op een markt die al gehinderd wordt door de voortdurende zoektocht naar een vervanger voor Russisch gas. Dit alles heeft geleid tot een extra vraag van bijna 20% van de wereldhandel in mobiele energiedragers.

Het VK is afhankelijk van thermische steenkool en cokeskolen en bevindt zich nu op een ander knelpunt. Die "Net Zero" -datum komt steeds dichterbij en daarmee de belofte om afstand te nemen van fossiele brandstoffen.

LNG heeft nog steeds zijn plaats als primaire energiebron van veel landen. Als de Morningstar gemeld, was de Russisch-Oekraïense situatie zwaar geprikt door invloeden van buitenaf: “De stroom van Russisch pijpleidinggas naar de Europese Unie is zo goed als geëlimineerd. Volumes in 2023, via Oekraïne en de Turkstream-pijpleiding, zijn gepland op 25 miljard kubieke meter, een daling ten opzichte van 150 miljard kubieke meter in 2021. Om de leemte op te vullen heeft de EU haar LNG-import bijna verdubbeld tot 123 miljard kubieke meter in 2022 van 74 miljard kubieke meter een jaar eerder. Ongeveer een derde van het LNG dat vorig jaar werd geïmporteerd, kwam uit de VS, dat daarmee de grootste LNG-exporteur ter wereld werd. Vreemd genoeg, en alom over het hoofd gezien, blijft Rusland op de tweede plaats voor Qatar.”

Natuurlijk is de oorlog geweldig geweest voor de Amerikaanse energiebusiness. Met dat schuldenplafond dat ongelooflijk kraakt in het land van de vrijen en het huis van de dapperen, drijft de cruciale toename van de export van LNG de zaken naar het buitenland, dus je kunt geloven dat ze niet willen dat die kwestie wordt opgelost.

Dromen van elektrische batterijen

Volgens de document gepubliceerd volgens de Environmental Protection Agency was niet minder dan 14% van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen afkomstig van transport, voornamelijk van de uitlaatgassen van voertuigen. De belangrijkste alternatieven voor het effenen van de weg naar een schonere, groenere omgeving zouden de veronderstelde emissievrije elektrische voertuigen (EV) zijn.

De race is begonnen om het hele wagenpark met verbrandingsmotoren over te schakelen op elektrische voertuigen, en landen hebben zich ertoe verbonden die deadlines te halen. Het harde feit is dat de realiteit hard toeslaat en geen gevangenen neemt. En de realiteit is een dubbele klap: van het grootste volume kobalt, het essentiële onderdeel bij de productie van lithium-ionbatterijen voor elektrische batterijen en motoren, komt in zijn grootste overvloed voor in de Democratische Republiek Congo met een projectie van meer dan 70% van de grondstof, en naar schatting zit de zuidelijke regio van Congo momenteel op 3.4 miljoen ton kobalt. Canada, Australië en Indonesië hebben ook volumes van de waardevolle hulpbron.

In termen van ruwe cijfers citeert het Cobalt Market-rapport 2021 van het Cobalt Institute dat de ongelooflijke groei onder leiding van lithium-ionbatterijtoepassingen voor elektrische voertuigen goed is voor 63% van de jaarlijkse vraag en 85% van de groei op jaarbasis, met ongeveer 160,000 ton gewonnen in 2021. Nu het grootste deel van het gedolven kobalt naar het oosten gaat naar Chinese productiefaciliteiten, lijkt het erop dat Chinese bedrijven zijn binnengekomen om een ​​meerderheid van de mijnen op te kopen. China blijft de grootste producent van geraffineerd kobalt, goed voor ongeveer 70% van zowel het geraffineerde aanbod in 2021 als een jaar-op-jaar groei. De ethiek achter zo'n snelle extractie wordt sterk in twijfel getrokken, aangezien de vraag blijft stijgen. In de regio wordt nog steeds de zogenaamde 'ambachtelijke extractie'-methode toegepast. Siddharth Kara is onderzoeksjournalist en auteur van “Cobalt Red: How The Blood of The Congo Powers Our Lives”. Verschijnt in aflevering # 1914 van de Joe Rogan Experience podcast voor een lang gesprek waarin hij zijn meerjarige onderzoek naar de mijnbouwactiviteiten in Congo besprak, verklaarde Kara dat elke kobaltmijn in Congo afhankelijk is van kinderarbeid en armoedeslavernij. Individuen worden slecht betaald en arbeid vormt een enorm risico voor hun gezondheid. Als het de enige baan in de stad is, worden ze uitgebuit. Kobalt is de bloeddiamant van vandaag, een belangrijk aardmineraal dat nodig is om deel uit te maken van de groene revolutie. De overgang naar elektrisch brengt verschrikkelijke menselijke en ecologische kosten met zich mee, en een die we willens en wetens accepteren. De Artisan-methode houdt in dat de metaalvoorraad bij elkaar wordt geschraapt door het laagste deel van de productie, waar iemand fysiek moet werken om het te extraheren. Die arbeid gaat gepaard met afschuwelijke vergiftiging en schadelijke levensverkortende gezondheidseffecten. Met krachtige economische en geopolitieke positionering in het spel, blijft er weinig toezicht over en zijn de vooruitzichten voor enige verbetering van de situatie zwak.

Nu de voertuigbeperkingen op 'fossiele brandstof' van kracht worden, zijn de enige voertuigen die het groene keurmerk krijgen hybrides en EV's. Toch is het heel duidelijk, ze zijn verre van groen, Milieuvriendelijk of duurzaam. Denk verder dan de kobaltmaterie, de combinatie van metalen en andere materialen die de belangrijkste componenten van een elektromotor vormen, inclusief de stator, rotor en lagers. De stator, die het stationaire deel van de motor vormt, is typisch gemaakt van aluminium. De rotor, die in de stator draait, is meestal gemaakt van een stapel gelamineerde stalen of aluminium schijven. De rotor is meestal ook uitgerust met een set permanente magneten, die worden gebruikt om het magnetische veld van de motor op te wekken. Deze magneten zijn meestal gemaakt van zeldzame aardmetalen zoals neodymium en dysprosium, die voornamelijk in China worden gewonnen, maar ook in andere landen zoals Rusland, India en Brazilië. Koperdraad wordt ook gebruikt om de stator en rotor op te winden, en isolatiematerialen zoals vernis en epoxy worden gebruikt om de wikkelingen te beschermen. Samenvattend is de voor de hand liggende verklaring dat de menselijke kosten en de kosten voor de aarde van de materialen die worden gebruikt om een ​​elektromotor te maken, zijn dat de kosten voor hulpbronnen en het milieu voor een elektrisch voertuig buitengewoon hoog zijn. Afkomstig uit verschillende landen over de hele wereld, wordt het transport dat nodig is om dergelijk materiaal te verplaatsen voornamelijk aangedreven door fossiele brandstoffen. Hoewel elektrische vrachtwagens op de markt zijn, moeten ze zich vanwege hun hoge kosten nog niet in een groot wagenpark bevinden. Elektrisch aangedreven vrachtschepen en vliegtuigen zijn veel verder op weg om een ​​hoofdbestanddeel van de toeleveringsketen te worden.

Grote problemen met de 'groene' ambities van het Westen

Misschien wel het slechtste deel van de 'groene' geloofsbrieven van de EV is het feit dat het steeds toenemende elektrische vermogen dat nodig is om al die autobatterijen op te laden, nog steeds grotendeels wordt geleverd door koolwaterstoffen. aka "fossiele brandstoffen", namelijk steenkool, gas en olie. Dit zal niet snel veel veranderen.

Ook lopen de aanvoerlijnen nog grotendeels in Chinese handen. Momenteel is China 's werelds grootste producent van zeldzame aardmetalen en levert het aan het grootste deel van de wereldvraag. China heeft echter een precedent van het opleggen van beperkingen aan de export van zeldzame aardmetalen in het verleden, wat aanleiding heeft gegeven tot bezorgdheid over de beschikbaarheid van deze elementen voor gebruik in technologieën, waardoor ontwikkelingen elders in een wurggreep werden gehouden.

Het Committee on Climate Change, een in het VK gevestigd, onafhankelijk statutair orgaan dat door de regering is opgericht naar aanleiding van de Climate Change Act 2008, was het orgaan dat opriep om alle nieuwe auto's en bestelwagens tegen 2035 emissievrij te maken. In een brief gericht aan het Committee on Climate Change Klimaatverandering in 2019, van het hoofd aardwetenschappen van het Natural History Museum, dat vervolgens openbaar werd gepubliceerd, onthulde de elektrische olifant in de kamer bloot getoond. Richard Herrington legde uit dat om alleen de reikwijdte van het VK te gebruiken, om de 31.5 miljoen auto's te vervangen door elektrische voertuigen, de wereld 207,900 ton kobalt, 264,600 ton lithiumcarbonaat en "minstens" 7,200 ton neodymium en dysprosium nodig zou hebben. evenals 2,362,500 ton koper. Dit is twee keer zoveel als het jaarboek globaal extractie van kobalt.
Toch zullen 2.5 miljoen nieuwe auto's die elk jaar in het VK elektrisch worden verkocht "vereisen dat het VK jaarlijks het equivalent van de volledige jaarlijkse kobaltbehoefte van de Europese industrie importeert." Het is bijna alsof de regering het scenario helemaal niet heeft uitgedacht, of het is gewoon geplande chaos.

Gezien het feit dat de centrales op het punt staan ​​te worden uitgefaseerd, zijn veel van de oudere kolencentrales vanwege hun hoge uitstoot, maar ook vanwege hun leeftijd, buiten gebruik gesteld of worden ze op dit moment buiten gebruik gesteld. De Britse regering heeft zich ook ten doel gesteld om de kolencentrales tegen 2025 onverminderd uit te faseren. Die dag komt steeds dichterbij.

Bovendien zullen verschillende van de oudere elektriciteitscentrales in het VK ook worden ontmanteld als ze het einde van hun operationele levensduur bereiken. Ze bevatten:

• Fiddler's Ferry Power Station
• Ferrybridge C-krachtcentrale
• Rugeley-krachtcentrale
• Eggborough-elektriciteitscentrale
• De krachtcentrale van Ironbridge
• Cottam-krachtcentrale
• De krachtcentrale van West Burton
• Drax Power Station (gedeeltelijk omgebouwd naar biomassa)

Ook in het Verenigd Koninkrijk zullen verschillende kerncentrales buiten gebruik worden gesteld, omdat ze het einde van hun operationele levensduur bereiken. Deze omvatten:

• Hinkley punt B
• Jagerston B
• Dungeness B
• Maatwell B
• Bradwell

Elk van die huidige energiegeneratoren tikt af van de totale output van het National Grid, terwijl er verschillende nieuwe energiecentrales in het Verenigd Koninkrijk zijn die in de nabije toekomst online zullen komen, zoals Hinckley en Sizewell die een C-site operationeel krijgen. Wylfa Newydd nucleair heeft onlangs een bouwvergunning gekregen. Drie grote offshore windparken (London Array, Hornsea en Doggerbank) zitten ook stil in financiële, regelgevende en vergunningsadministratie. Dit, in combinatie met verschillende uitdagingen van de oppositie. We zijn duidelijk niet op de goede weg om dit nieuwe National Grid samen te laten komen, zo wordt ons verteld dat we dat zijn op het goede spoor om energie-onvoldoende te zijn met een kans op enorm stijgende prijzen die de zakken van reguliere werkende mensen zouden kunnen blijven verwoesten.

Door onze onderzoekslijnen samen te brengen, put de vraag op het National Grid momenteel het volume uit dat het momenteel kan produceren. De drang om nieuwe ontwikkelingslijnen aan te gaan lijkt flauw of komt niet voor.

Als deze bedragen niet kloppen, gaat de overheid ons dan vragen om doorlopende black-outs te accepteren, als een wekelijkse of dagelijkse routine?

EV Nuchterheid 

Als het doel is om alle voertuigen over te schakelen op elektriciteit, dan is het duidelijk dat het National Grid niet in staat zal zijn om aan een dergelijke vraag te voldoen.

Hoe gaat zo'n rooster het aan? Volgens een Groene Alliantie rapport uit 2017, kunnen slechts zes elektrische voertuigen die 's nachts in één gebied worden opgeladen, een onderstation sturen om alle huizen en bedrijven die het bevoorraadt, uit te schakelen. De stelling dat de meeste woningen met een elektrische auto in één woonstraat 's nachts opladen lijkt dus onmogelijk. Die onevenwichtigheid zal hard toeslaan onder het gewicht van zijn eigen wetgeving en de catastrofale crash van de economie die daarop zal volgen - om te voldoen aan deze toegenomen vraag naar die harde lijn voor 2030-2035, als de fase van 'geen nieuwe benzine' , of de verkoop van dieselauto's of bestelwagens wordt van kracht, en met benzinestations die gaan sluiten of die worden omgebouwd tot elektrische laadstations. Deze actie heeft ook een reactie op het uitblijven van toekomstige winsten op brandstofbelasting, tenzij de belasting wordt verplaatst naar de levering van elektriciteit, waardoor de kosten voor de gebruiker worden opgeteld. Dit lijkt waarschijnlijk, aangezien de overheid haar belangrijkste bron van inkomsten niet wil opgeven. Plotseling kan het idee dat elektrische auto's goedkoper zijn om te tanken dan een voertuig met verbrandingsmotor in de zeer nabije toekomst vervagen, waardoor 'groen' rijden nog duurder wordt. Het National Grid zou moeten worden uitgebreid en geüpgraded en er zou nieuwe stroomopwekkingscapaciteit moeten worden gebouwd. Bovendien zouden hernieuwbare energiebronnen zoals wind- en zonne-energie moeten worden ontwikkeld en in het net moeten worden geïntegreerd om de afhankelijkheid van de momenteel in gebruik zijnde fossiele brandstoffen te verminderen. Maar dit is een enorm en langdurig project. Deze kosten worden doorberekend aan de belastingbetaler.

Zo flagrant is de constatering dat de komende tijd gekenmerkt zal worden door instabiliteit en energieproblemen, of in het slechtste geval... een zelfopgelegde verachtelijke mislukking. Als de alternatieve oplossing de geplande '15 minuten steden' zijn, dan hebben we die auto's misschien toch niet nodig.

Utopie lonkt.

Lees hier het hele verhaal ...