De roep om universeel basisinkomen blijft stijgen

De enorme ravage veroorzaakt door de pandemie en de enorme ontwrichtingen en schade aan mensenlevens hebben ervoor gezorgd dat het ubi weer in beeld is gekomen. Het ubi-debat is redelijk toepasselijk, aangezien de wereldeconomie wankelt onder meerdere treffers.

Universeel basisinkomen is een reguliere betaling zonder verplichtingen, in tegenstelling tot veel socialezekerheidsstelsels. De oorspronkelijke oproep voor het ubi bestaat al een hele tijd. Het werd oorspronkelijk opgericht als een remedie tegen armoede en ongelijkheid in rijkdom, maar de pandemie heeft de inzet enorm verhoogd.

Hoewel de meeste regeringen kwamen met stimuleringspakketten naar de partij voor de pandemie is de kritiek op die stimuleringspakketten vrij continu geweest. Met name het Amerikaanse stimuleringspakket werd sterk bekritiseerd omdat het niet lang genoeg genoeg geld opleverde. Wereldwijd geldt dezelfde voortdurende kritiek in een of andere vorm.

In een onwaarschijnlijke wending, mijn eigen land, Australië, een poll door YouGov heeft in een recente peiling aangegeven steun te verlenen aan een ubi. Wat er zo onwaarschijnlijk aan is, is dat Australië een typisch Westers land is. We hebben de neiging om sociale hervormingen te volgen in plaats van te leiden. Om u een idee te geven van onze manier van denken over sociale zekerheid: sinds het midden van de jaren 90 is er geen stijging van de werkloosheidsuitkeringen geweest. Het is over het algemeen voor niemand een grote politieke kwestie.

De pandemie heeft het spel veranderd. Het was hier niet zo slecht voor infecties en sterfgevallen, maar er waren wel maandenlang grote lockdowns. Mensen waren behoorlijk verdwaald. De financiële onzekerheden waren reëel genoeg. Daarbij kwam nog dat mensen met een laag inkomen echt hard werden getroffen. De stimulans, waarmee zonder enig bezwaar van iemand werd ingestemd, deed het werk om de gaten in de reddingsboten van mensen af ​​te dichten.

De nieuwe poll is interessant:

50% eens of "enigszins" eens.
25% is het daar niet mee eens, van wie 11% het helemaal niet eens is.
25% was het er niet mee eens of oneens, of wist niet wat ubi is.

Als dit een demografische analyse was, zou 50% akkoord zijn met het idee, en slechts 25% is er eigenlijk tegen. Dit is in een rijk land, onthoud. Het is een rijk land met wat shocking, in feite walgelijke, armoedestatistieken.

Bekijk de link naar de armoedestatistieken, het is een akelig stukje realiteit dat zelden wordt genoemd.

Het punt is dit -

• We kunnen aannemen dat de 13.6% van de bevolking onder de armoedegrens niet tegen meer geld is.
• De 1 op de 3 studenten die vanwege geldgebrek stopt met studeren en andere opleidingen, zou het niet erg vinden.
• Gepensioneerden (15% van de bevolking) en anderen met een vast inkomen (5% voor werkloosheidsuitkeringen) zouden geen bezwaar hebben tegen wat meer geld.

Dus tenminste 28% van de bevolking heeft duidelijk de steun nodig die een ubi zou kunnen bieden.

Lees hier het hele verhaal ...