Harvard-ingenieurs plannen een nieuw 'real world'-geo-engineeringsexperiment

Op een recente conferentie over geo-engineering hebben twee ingenieurs van Harvard plannen aangekondigd voor een real-world klimaattechnisch experiment dat begint in 2018.

De wetenschap van geo-engineering is steeds meer een onderdeel geworden van het publieke gesprek over klimaatverandering en een altijd controversieel onderwerp binnen de wetenschappelijke gemeenschap. Geo-engineering is een soort weersmodificatie (of klimaattechniek) die is onderzocht, maar tot voor kort als te onvoorspelbaar werd beschouwd om op grote schaal te proberen. Volgens een congres uit 2013 verslag:

De term 'geo-engineering' beschrijft deze reeks technologieën die tot doel hebben, door middel van grootschalige en opzettelijke wijzigingen van de energiebalans van de aarde, om temperaturen te verlagen en antropogene klimaatverandering tegen te gaan. De meeste van deze technologieën bevinden zich in de conceptuele en onderzoeksfase en hun effectiviteit bij het verlagen van de mondiale temperaturen moet nog worden bewezen. Bovendien zijn er zeer weinig studies gepubliceerd die de kosten, milieueffecten, sociaal-politieke effecten en juridische implicaties van geo-engineering documenteren. Als geo-engineeringstechnologieën zouden worden ingezet, wordt verwacht dat deze potentieel significante grensoverschrijdende effecten kunnen hebben.

Over het algemeen worden geo-engineeringstechnieken gecategoriseerd als een methode voor het verwijderen van kooldioxide (CDR) of een methode voor zonnestralingbeheer (SRM) (of albedo-modificatie). CDR-methoden pakken de opwarmingseffecten van broeikasgassen aan door koolstofdioxide (CO2) uit de atmosfeer te verwijderen. CDR-methoden omvatten oceaanbemesting en koolstofafvang en -vastlegging. SRM-methoden pakken klimaatverandering aan door de reflectiviteit van de atmosfeer of het oppervlak van de aarde te vergroten. Spuitbussen en reflectoren in de ruimte zijn voorbeelden van SRM-methoden. SRM-methoden verwijderen geen broeikasgassen uit de atmosfeer, maar kunnen sneller worden ingezet met relatief onmiddellijke wereldwijde koelresultaten in vergelijking met CDR-methoden.

De voorzichtigheid van de Amerikaanse regering met betrekking tot geo-engineeringprogramma's lijkt te veranderen, zoals blijkt uit een nieuwe aankondiging in verband met een aankomend real-world klimaattechnisch experiment. Op het recente "Forum on Solar Geoengineering Research" kondigde Harvard-ingenieur (en consequent voorstander van klimaattechniek) David Keith zijn plan aan voor een nieuw project dat de risico's en voordelen van het inzetten van geo-engineering op grote openbare schaal zal beoordelen. Keith en collega-ingenieur Frank Keutsch zullen de voordelen en risico's onderzoeken door in 2018 deeltjes zoals zwaveldioxide, aluminiumoxide of calciumcarbonaat uit een ballon op grote hoogte boven Arizona te sproeien.

De overstap naar real-world testen van geo-engineering zou geen verrassing moeten zijn, gezien het feit dat in de laatste dagen van de regering van oud-president Obama de US Global Change Research Program heeft een rapport uitgebracht detaillering van het pad van onderzoek naar klimaatverandering, inclusief nieuw onderzoek naar geo-engineering. Met de publicatie van hun rapport werd de GCRP de eerste wetenschappers in de federale overheid die formeel studies aanbeveelde met betrekking tot geo-engineering. "De verhuizing zal waarschijnlijk de discussie over het opzettelijk sleutelen aan de atmosfeer om de planeet te koelen en het rechtstreeks verzamelen van koolstof uit de lucht, beide onderwerpen die ooit verboten waren in de klimaatwetenschappelijke gemeenschap, verder normaliseren," Science Mag destijds voorspeld.

David Keith zei dat er binnen de komende 18-maanden een meerfasenplan zal zijn voor onderzoek en het uitvoeren van praktijktests. Keith pleitte ook voor stratosferisch spuiten binnen drie jaar en continu spuiten gedurende minstens een eeuw. Technology Review meldt dat Keith zei dat zijn team al bezig is met 'technisch ontwerpwerk met Arizona-testballonbedrijf World View Enterprises' en de 'juiste bestuursstructuur voor een dergelijk experiment' bespreekt.

Lees hier het hele verhaal ...