De grote technocraatoorlog tegen Hydroxychloroquine

Op vrijdag 31 juli opende mediacriticus Margaret Sullivan in een column die ogenschijnlijk over 'verkeerde informatie' in de gezondheidszorg ging, met het uitten van 'marginale doktoren die gevaarlijke leugens spuien over hydroxychloroquine als een wondermiddel voor COVID-19'.

Eigenlijk was het Sullivan die gevaarlijke onwaarheden over dit medicijn uitspuugde, iets wat de Washington Post en veel van de rest van de media al maanden doen. Op 15 mei bood de Post een scherpe waarschuwing aan alle Amerikanen die mogelijk hoop hadden gekregen op een mogelijke therapie voor COVID-19. In de berichtgeving van de krant was er niets ondubbelzinnigs aan de wetenschap - of de politiek - van hydroxychloroquine: "Geneesmiddel dat door Trump wordt gepromoot als doorbraak in het coronavirus, steeds meer gekoppeld aan doden", luidde de kop. Geschreven door drie schrijvers van het postpersoneel, beweerde het verhaal dat de effectiviteit van hydroxychloroquine bij de behandeling van COVID-19 gering is en dat het medicijn inherent onveilig is. Deze bewering is onzin.

Bevooroordeeld tegen het gebruik van hydroxychloroquine voor COVID-19 - en de Washington Post is niet de enige - beschreef de krant een medicijn van 21 april 2020 studie over patiënten van US Veterans Affairs ziekenhuisopname met de ziekte. Het vond een hoog sterftecijfer bij patiënten die het medicijn hydroxychloroquine gebruikten. Maar dit was een gebrekkige studie met een kleine steekproef, de belangrijkste fout was dat het medicijn werd gegeven aan de ziekste patiënten die al aan het sterven waren vanwege hun leeftijd en ernstige reeds bestaande aandoeningen. Deze studie werd snel ontkracht. Het was gepost op een niet-peer-reviewed medisch archief dat daar specifiek voor waarschuwt studies die op haar website worden gepost, mogen niet als vaste informatie in de media worden gerapporteerd.

Toch deden de Post en talloze andere nieuwsuitzendingen precies het tegenovergestelde, door herhaaldelijk te beweren dat hydroxychloroquine niet effectief was en ernstige hartproblemen veroorzaakte. Nergens werd vermeld dat COVID-19 het hart beschadigt tijdens infectie en soms onregelmatige en soms fatale hartritmes veroorzaakt bij patiënten die het medicijn niet gebruiken.

Voor een media die onverbiddelijk vijandig stond tegenover Donald Trump, betekende dit dat de president kon worden afgeschilderd als roekeloos het gebruik van een "gevaarlijke" drug promootte. De Washington Post negeerde de weerlegging van de VA-studie in zijn artikel van 15 mei en citeerde een Brazilië-studie die op 24 april werd gepubliceerd, waarin een COVID-studie met chloroquine (een verwant maar ander medicijn dan hydroxychloroquine) werd stopgezet omdat 11 patiënten die ermee werden behandeld stierven. De verslaggevers noemden nooit een ander probleem met die studie: de Braziliaanse artsen gaven hun patiënten dodelijke cumulatieve doses van het medicijn.

Sindsdien is het maar doorgegaan, in een cirkel van zelfversterkend commentaar. Na het nieuws dat Trump het medicijn zelf nam, lanceerden opinieleiders op kabelnieuwskanalen voortdurende aanvallen op zowel hydroxychloroquine als de president. "Dit zal je vermoorden!" Riep Neil Cavuto van Fox News Channel uit. "De president van de Verenigde Staten erkent zojuist dat hij hydroxychloroquine gebruikt, een medicijn dat eigenlijk bedoeld was om malaria en lupus te behandelen."

Verslaggevers van de Washington Post Ariana Chao en Laurie McGinley waren weer terug op 22 mei, met een nieuw artikel dat het nieuwe veronderstelde nieuws schreeuwde: "Antimalariamiddel aangeprezen door president Trump houdt verband met een verhoogd risico op overlijden bij coronaviruspatiënten, aldus de studie." De ophef in de media was deze keer gebaseerd op een grote studie die zojuist in The Lancet is gepubliceerd. Er was slechts één probleem. The Lancet-papier was frauduleus en het werd snel ingetrokken.

De schade van de vooringenomen mediastorm was echter aangericht en duurde lang. Voortdurende patiënteninschrijving die nodig was voor klinische onderzoeken met hydroxychloroquine voor vroeg gebruik, verdroogde binnen een week. Patiënten waren bang om het medicijn te nemen, artsen werden bang om het voor te schrijven, apotheken weigerden recepten in te vullen en in een storm van incompetente analyse en niet-bestaand senior leiderschap trok de FDA de Emergency Use Authorization voor het medicijn in.

Lees hier het hele verhaal ...