De technocratische gegevensverzameling van de volkstelling en wat u eraan kunt doen

"De ervaring leert ons dat we het meest op onze hoede moeten zijn om de vrijheid te beschermen wanneer de doeleinden van de regering gunstig zijn." - Hooggerechtshof, Louis D. Brandeis

Er was een tijd dat de volkstelling slechts een telling was.

Dat is niet meer het geval.

De American Community Survey (ACS), dat elk jaar naar ongeveer 3.5 miljoen huishoudens wordt gestuurd, is het bijproduct van een regering die gelooft dat ze het recht heeft om al je persoonlijke zaken te weten.

Als je nog geen ACS hebt ontvangen, is dat slechts een kwestie van tijd.

In tegenstelling tot de traditionele volkstelling, die beperkt is tot het vaststellen van het aantal personen dat in elke woning woont, hun leeftijd en etniciteit, de eigendom van de woning en telefoonnummers, bevat de ACS enkele van de meest gedetailleerde en indringende vragen die ooit zijn gesteld. in een volkstellingsvragenlijst.

Op 28 pagina's (met een extra instructiepakket van 16 pagina's) gaan deze vragen over zaken die de overheid simpelweg niet moet weten, inclusief vragen met betrekking tot de badgewoonten van de respondenten, de kosten van huishoudelijke voorzieningen, vruchtbaarheid, huwelijksgeschiedenis, woon-werkverkeer, hypotheek, en ziektekostenverzekering, naast andere zeer persoonlijke en privézaken.

De ACS vraagt ​​bijvoorbeeld hoeveel personen er in uw huis wonen, samen met hun namen en gedetailleerde informatie over hen zoals hun relatie met u, burgerlijke staat, ras en hun fysieke, mentale en emotionele problemen, enz. In de enquête wordt ook gevraagd hoe hoeveel slaapkamers en badkamers u in uw huis heeft, samen met de brandstof die wordt gebruikt om uw huis te verwarmen, de kosten van elektriciteit, wat voor soort hypotheek u heeft en maandelijkse hypotheekbetalingen, onroerendgoedbelasting enzovoort.

En dan gaat het onderzoek nog dieper.

De enquête vereist om te weten hoeveel dagen u vorig jaar ziek was, hoeveel auto's u bezit en het aantal gereden kilometers, of u moeite heeft om de trap op te komen en hoe laat u elke ochtend naar uw werk gaat, samen met zeer gedetailleerde vragen over uw financiële zaken. En de enquête vereist dat u de privacy van anderen schendt door de namen en adressen van uw vrienden, familieleden en werkgever op te geven.

De vragenlijst vereist ook dat u andere informatie geeft over de mensen in uw huis, zoals onder andere hun opleidingsniveau, hoeveel schooljaren ze hebben voltooid, welke talen ze spreken en wanneer ze voor het laatst hebben gewerkt.

Personen die de ACS ontvangen, moeten deze invullen of worden onderworpen aan geldboetes.

Hoewel er geen rapporten zijn opgedoken van personen die daadwerkelijk zijn gestraft voor het weigeren om de enquête in te vullen, zijn de mogelijke boetes die kunnen worden opgelegd voor het weigeren om deel te nemen aan de ACS onthutsend. Voor elke vraag die niet wordt beantwoord, is er een boete van $ 100. En voor elk opzettelijk onjuist antwoord op een vraag is de boete $ 500. Daarom, als een persoon die een tweepersoonshuishouden vertegenwoordigt, weigert vragen in te vullen of gewoon onzinnig antwoordt, kunnen de totale boetes variëren van meer dan $ 10,000 tot $ 50,000 voor niet-naleving.

Hoewel sommige vragen van de ACS nogal routinematig lijken, is het echte gevaar dat we niet weten waarom de informatie nodig is, hoe deze door de overheid zal worden gebruikt of met wie deze zal worden gedeeld.

In een tijd waarin de overheid aanzienlijke technologische middelen tot haar beschikking heeft om niet alleen Amerikaanse burgers zonder gerechtelijk toezicht in de gaten te houden, maar ook om die gegevens te verzamelen en te ontginnen voor eigen dubieuze doeleinden, of het nu gaat om het in kaart brengen van misdaad of het opstellen van profielen op basis van welke criteria dan ook regering wil gebruiken om de bevolking te targeten en te scheiden, is het potentieel voor misbruik groot.

Als zodanig kwalificeert de ACS zich als een overheidsprogramma waarvan het doel, hoewel het als routineus en goedaardig aan het publiek wordt verkocht, aanzienlijke constitutionele zorgen oproept.

Het Rutherford Institute heeft honderden vragen ontvangen van personen die de ACS hebben ontvangen en die het niet prettig vinden om dergelijke persoonlijke, intieme details met de overheid te delen of die van streek zijn door de agressieve tactieken die worden gebruikt door agenten van het Census Bureau die antwoorden op ACS-vragen proberen af ​​te dwingen.

De volgende Q&A wordt geleverd als een hulpbron aan degenen die hun rechten met betrekking tot de ACS beter willen begrijpen.

V: Wat voor soort vragen staan ​​er in de ACS?

A: De ACS bevat vragen die veel verder gaan dan typische volkstellingsvragen over het aantal personen in het huishouden en hun leeftijd, ras en geslacht. De enquête combineert opdringerige vragen met zeer gedetailleerde vragen over uw financiële zaken. Bovendien wordt van de ontvangers van de vragenlijst geëist dat zij informatie verstrekken over hun familie en andere mensen in hun huis, zoals hun opleidingsniveau, het aantal jaren dat zij naar school zijn gegaan, welke talen zij spreken, wanneer zij voor het laatst op een baan hebben gewerkt en wanneer de bewoners van uw huis zijn weg van het huis.

V: Hoe wordt deze informatie gebruikt?

A: Het Census Bureau stelt dat informatie uit dit onderzoek wordt gebruikt om een ​​grote verscheidenheid aan entiteiten te helpen, van federale, staats- en lokale overheden tot particuliere bedrijven, non-profitorganisaties, onderzoekers en openbare belangengroepen. Het Bureau somt op zijn website 35 verschillende categorieën vragen op en geeft uitleg over het gebruik van de informatie. Voor 12 van die categorieën wordt de informatie gebruikt om particuliere bedrijven te helpen. Voor nog eens 22 wordt de informatie gebruikt om belangengroepen te helpen, en in negen van die gevallen stelt het Census Bureau dat de antwoorden door belangengroepen zullen worden gebruikt om "te pleiten voor beleid dat hun groepen ten goede komt", inclusief belangenbehartiging op basis van leeftijd, ras, geslacht en burgerlijke staat. Informatie die via de ACS wordt verkregen, wordt dus niet alleen gebruikt om het overheidsbeleid op een neutrale manier te informeren, maar wordt ook verstrekt aan private actoren ter bevordering van bedrijfs- en/of politieke agenda's.

Een punt van zorg dat door het Brookings Institute naar voren is gebracht, is het gebruik van ACS-informatie door wetshandhavers voor 'crime mapping', een bewakingsinstrument dat wordt gebruikt om misdaad te voorspellen en preventief bepaalde buurten aan te vallen voor politie. Het is “het meest effectief” wanneer “analisten de relatie kunnen zien tussen verschillende soorten criminele incidenten (bijv. die zich waarschijnlijk zullen voordoen (hotspots), en richt de politiemiddelen dienovereenkomstig.” Het Brookings Institute merkt op dat, omdat de ACS elk jaar gegevens verstrekt in plaats van elke tien jaar, misdaadkartering effectiever en goedkoper is.

V: Worden mijn antwoorden vertrouwelijk behandeld?

A: Hoewel het Census Bureau beweert dat de informatie van een persoon strikt vertrouwelijk zal worden gehouden, vereist het wel dat de ontvanger zijn of haar naam op de enquête vermeldt, zogenaamd om vervolgvragen te stellen in het geval van ontbrekende of onvolledige antwoorden. Dit betekent dat uw antwoorden aan u kunnen worden gekoppeld, zelfs als het wettelijk verboden is om uw individuele antwoorden te delen.

V: Ben ik wettelijk verplicht om de American Community Survey volledig in te vullen?

A: Volgens de federale wetgeving is het verplicht om alle vragen over de ACS te beantwoorden. Een weigering om een ​​vraag over de ACS te beantwoorden of een opzettelijk vals antwoord te geven, is een federaal misdrijf. Het Census Bureau stelt ook dat reageren op de ACS verplicht is en dat ontvangers wettelijk verplicht zijn om alle vragen te beantwoorden.

V: Is er een straf voor het weigeren om vragen van de American Community Survey te beantwoorden?

A: De wet die antwoorden op de ACS vereist, bepaalt ook dat een persoon die niet antwoordt "een boete krijgt van niet meer dan $ 100." De daadwerkelijke boete voor een weigering om de ACS in te vullen, zou veel hoger kunnen zijn, omdat het niet reageren op bepaalde ACS-vragen kan worden beschouwd als een afzonderlijke overtreding waarop de boete van $ 100 van toepassing is.

V: Heeft de overheid personen vervolgd voor het weigeren om de American Community Survey in te vullen?

A: Hoewel het Rutherford Institute op de hoogte is gebracht van agenten van het Census Bureau die zich bezighouden met intimiderende tactieken en bedreigend gedrag, weten we tot op heden niet dat het Census Bureau financiële sancties heeft opgelegd wegens niet-naleving van de ACS. Een weigering om de enquête in te vullen is echter in strijd met de letter van de wet en er kan vervolging worden ingesteld als de regering besluit daartoe een beleid te voeren.

V: Hoe zorgt het Census Bureau er doorgaans voor dat mensen de enquête invullen?

A: Degenen die de ACS niet beantwoorden, riskeren herhaalde toenaderingen - per post, per telefoon en persoonlijk - van medewerkers van het Census Bureau die een reactie willen afdwingen. Doorgaans zal het Census Bureau degenen die niet reageren op de enquête bellen en kan het hun huizen bezoeken om de doelwitten te dwingen te reageren.

Het Census Bureau heeft een responspercentage van 97% op de enquête via deze methoden, maar critici beweren dat dit intimidatie is. Een ontvanger die de enquête wel heeft ingevuld, maar wiens antwoorden door het Census Bureau verkeerd zijn geplaatst, schreef over zijn ervaring. Eerst liet een medewerker van het Census Bureau een briefje achter in zijn appartement met het verzoek contact met haar op te nemen. Toen hij dat deed, vroeg de werknemer hem om haar in zijn woning toe te laten. Toen hij weigerde, "kwam de werknemer twee keer onaangekondigd naar mijn appartement, eiste toegang en waarschuwde me voor de boetes die ik zou krijgen als ik niet meewerkte." Pas nadat hij een klacht had ingediend bij het Census Bureau, besefte het bureau dat hij het onderzoek daadwerkelijk had voltooid, waarmee een einde kwam aan zijn pogingen om zijn huis binnen te komen.

V: Is dit een ongrondwettelijke inbreuk op de privacy?

A: Er zijn belangrijke en legitieme vragen over de bevoegdheid van de overheid om, onder dreiging van vervolging en straf, te eisen dat personen vragen van de ACS beantwoorden. De ACS maakt geen deel uit van de opsomming vereist door artikel I van de grondwet, en die grondwettelijke bepaling is alleen van toepassing op een volkstelling om het aantal mensen in elke staat te tellen. Zoals opgemerkt zoekt de ACS veel meer informatie dan het aantal personen in een huishouden.

In andere contexten heeft het Amerikaanse Hooggerechtshof geoordeeld dat burgers niet verplicht zijn vragen van de overheid te beantwoorden en vrij zijn om dit te weigeren. Ditzelfde principe zou van toepassing kunnen zijn op vragen van ACS-agenten. Omdat de regering echter geen vervolging heeft ingesteld wegens weigering om op de ACS te reageren, is de kwestie van het recht van een persoon om te weigeren nog niet door een rechtbank beslist.

V: Wat zijn mijn opties om bezwaar te maken tegen de ACS-enquête als inbreuk op mijn rechten op het vierde amendement?

A: Als u bericht ontvangt dat u het doelwit bent om op de ACS te reageren en u uw recht op privacy wilt doen gelden, kunt u die bezwaren en uw intentie om niet op de ACS te reageren kenbaar maken door een brief te schrijven aan het Census Bureau. Het Rutherford Instituut heeft een standaardbrief ontwikkeld die u kunt gebruiken om op te komen tegen de poging van de overheid om u te dwingen persoonlijke informatie vrij te geven.

Als medewerkers van het Census Bureau telefonisch of persoonlijk contact met u opnemen om uw reactie te eisen, kunt u uw rechten doen gelden door de medewerker beleefd maar krachtig te informeren dat u van mening bent dat de ACS een ongepaste inbreuk op uw privacy is, dat u niet van plan zijn te reageren en dat ze niet opnieuw moeten proberen contact met u op te nemen. Documenteer alle interacties die u heeft met vertegenwoordigers van het Bureau voor uw eigen dossiers.

Als u denkt dat u onterecht wordt lastiggevallen door een medewerker van het Census Bureau, telefonisch of persoonlijk, is het in uw eigen belang om de tijd, plaats en manier van de incidenten zorgvuldig te documenteren en een klacht in te dienen bij het US Census Bureau.

Vergeet niet dat niets ooit zo eenvoudig of ongecompliceerd is als de overheid beweert.

Zoals ik duidelijk maak in mijn boek Battlefield America: The War on the American People en in zijn fictieve tegenhanger De dagboeken van Erik Blair, moet elke poging van de regering om inbreuk te maken op de privacyrechten van de burger of om een ​​systeem op te zetten waarmee de bevolking kan worden getarget, opgespoord en uitgekozen, met uiterste voorzichtigheid worden beantwoord.

Terwijl overheidsagenten burgers kunnen benaderen, spreken en zelfs ondervragen zonder het vierde amendement te schenden, moeten Amerikanen angstvallig waken over wat rechter Louis Brandeis van het Hooggerechtshof noemde als het grondwettelijke 'recht om met rust te worden gelaten'.

Lees hier het hele verhaal ...