Dag 9: Technocratie en slimme steden

Deel dit verhaal!

Het concept van 'slimme groei' was een briljante marketingstrategie die in het begin van de jaren negentig werd geïntroduceerd als een alternatieve zin voor Agenda 1990. Amerikanen worden niet graag opgenomen in 'agenda's' die ze niet hebben opgesteld of goedgekeurd, maar ze zijn meteen opgewarmd tot het idee van "slim" zijn. Wie wil er tenslotte "dom" zijn?

Het concept van slimme groei heeft geleid tot een overvloed aan derivaten zoals Smart City, smartphone, slim netwerk, slim huis, slimme straten, slimme auto's, slim elektriciteitsnet, slimme apparaten, enz. In wezen is de opname van 'slim' betekent alles dat doordrenkt is met technologie die is ontworpen om het object van zijn focus te besturen. 

De Big Tech-bedrijven in Silicon Valley en vergelijkbare techcentra beschouwen zichzelf als stedenbouwkundigen, maar dat is een verkeerde benaming. Traditionele stedelijke planners proberen functionele steden te bouwen die voor mensen werken, terwijl Smart City-planners functionele steden bouwen die gericht zijn op het besturen van mensen. 

Zoals je je zult herinneren uit andere essays in deze serie, is een hoofddoel van Technocracy, ook bekend als Duurzame Ontwikkeling, het overbrengen van middelen uit de handen en het eigendom van mensen en hun representatieve instellingen in handen van een wereldwijd gemeenschappelijk vertrouwen dat wordt beheerd door de mondiale elite. Toen David Rockefeller in 1973 de Trilaterale Commissie oprichtte om een ​​"Nieuwe Internationale Economische Orde" te creëren, werd het grijpen van middelen het masterplan en werd Duurzame Ontwikkeling, oftewel Technocracy, het middel om dat doel te bereiken. 

Steden hebben geen fysieke hulpbronnen zoals landbouw, mineralen, hout, enz. Het zijn eerder de landelijke gebieden van de wereld waar dergelijke hulpbronnen worden gevonden en ontwikkeld. Om zich voor te bereiden op het overnemen van grote delen van het platteland, ontwikkelden technocraten twee gecoördineerde strategieën: ten eerste, mensen van landelijke naar stedelijke omgeving verplaatsen en ten tweede, ze daar houden.

De Verenigde Staten bevatten 2.27 miljard hectare grond. De federale overheid bezit ongeveer 650 miljoen hectare, wat meer dan 28% van onze totale landmassa vertegenwoordigt. Het meeste federale land ligt in de westelijke staten, die rijk zijn aan natuurlijke hulpbronnen. De Amerikaanse grondwet voorziet niet in een breed federaal landbezit, maar dat heeft de regering er niet van weerhouden haar portefeuille ooit uit te breiden. Apologen voor federaal eigendom gebruiken de rechtvaardiging dat het Amerikaanse volk eigenlijk die hectaren bezit, maar in feite is veel van het federale eigendom volledig ontoegankelijk voor het publiek. 

In China, waar Technocracy heerst, is het beleid voor landroof directer. Bijvoorbeeld China onthulde een plan in 2014 om 250 miljoen boeren tegen 2026 summier van hun land te verplaatsen naar megasteden die al waren aangelegd maar leeg stonden. De verlaten landbouwgrond wordt gecombineerd tot gigantische fabrieksboerderijen om te worden bediend door geavanceerde technologie zoals landbouwrobots en geautomatiseerde tractoren. Ogenschijnlijk worden de boeren die weigeren te vertrekken, geholpen met de loop van een geweer. 

Eenmaal verhuisd naar steden van de keuze van de overheid, zullen deze boeren vervallen in een social engineering-machine die hen voortdurend in de gaten houdt, hen volgt, sociale kredietscores toekent om hun toegang tot privileges te beperken, enz. Ze zullen nooit genoeg middelen of mobiliteit terugkrijgen om te vertrekken. hun toegewezen steden. Met andere woorden, ze zullen vast komen te zitten. 

Smart City-ontwikkeling

Over de hele wereld zijn er verschillende Smart City-overeenkomsten die gemakkelijk in de praktijk en in de literatuur kunnen worden waargenomen:

  1. Toezicht. Monitor mensen met behulp van biometrische gezichtsscanning, geospatiale tracking, financiële gegevens, sociale media, enz. Een populatie die wordt onderzocht, kan eenvoudig worden gecontroleerd.
  2. Vervoer. Dwing mensen uit privévoertuigen naar gedeeld openbaar vervoer zoals scooters, fietsen, bussen, lightrail, enz. Zonder privévervoer zijn ze opgesloten in de stad en buiten het landelijk gebied.
  3. Data. Verzamel realtime gegevens van het Internet of Everything (IoE). IoE is een uitbreiding van het Internet of Things-concept om ook mensen te betrekken. 
  4. Controle. Social engineering is altijd leidend in het denkproces van Smart City-ontwikkeling. Anders dan gekozen politieke vertegenwoordigers zijn de sociaal ingenieurs echter altijd zelfbenoemde technocraten die beslissen wat burgers wel of niet moeten doen, waar burgers wel of niet moeten gaan, met wie burgers wel of niet moeten omgaan, enz. 

Dit alles past in de oorspronkelijke definitie van Technocracy, zoals te zien in De technocraat magazine in 1939:

Technocratie is de wetenschap van sociale engineering, de wetenschappelijke werking van het hele sociale mechanisme om goederen en diensten te produceren en te distribueren naar de hele bevolking.

Oorspronkelijke technocraten beschouwden mensen als niets meer dan hulpbronnen op hetzelfde niveau als dieren en natuurlijke hulpbronnen op de planeet. Hun doel was - en is nog steeds - om "wetenschap" toe te passen op het efficiënt in evenwicht brengen van hulpbronnen door zowel de productie van goederen en diensten als hun consumptie te beheersen. De objecten van deze social engineering zouden niet meer controle over hun eigen leven hebben dan het vee in een weidegrond. 

Slimme steden en regionalisering 

In de Verenigde Staten wordt het Smart City-beleid steeds vaker opgelegd door regionalisering. 

De Nationale vereniging van regionale raden (NARC) is een niet-gouvernementele organisatie die "Dient als de nationale stem voor regio's door te pleiten voor regionale samenwerking als de meest effectieve manier om een ​​verscheidenheid aan mogelijkheden en problemen voor gemeenschapsplanning en ontwikkeling aan te pakken." Volgens de website zijn er meer dan 500 regionale raden in alle 50 staten die bevolkingsgebieden bedienen van minder dan 50,000 tot meer dan 19 miljoen. 

Deze regionale entiteiten, bekend als Raden van Regeringen (COG's) of Metropolitan Planning Organisations (MPO's), leggen beleid voor duurzame ontwikkeling op aan alle gemeenschappen, steden en provincies binnen hun vermeende jurisdictie, waarbij de officieel gekozen vertegenwoordigers worden omzeild. De NARC-literatuur is heel duidelijk over het doel ervan. NARC ondersteunt:

  • Federale raadpleging van lokale overheden bij het formuleren van beleid voor milieu, energie en landgebruik
  • community resilience planning om de gevolgen van extreme weersomstandigheden te verminderen
  • federale prikkels uitbreiden om de energieafhankelijkheid te verminderen en het gebruik van hernieuwbare energie te bevorderen
  • oplossingen voor meerdere jurisdicties om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen
  • regio's in staat stellen de kansen te benutten die worden gecreëerd door technologie en gegevens, inclusief geautomatiseerde en verbonden voertuigen
  • publieke en private investeringen die regio's de middelen bieden die ze nodig hebben om economisch levendige en duurzame gemeenschappen te creëren. 

In 2019 werd in Arizona een nieuw regionalisatieschema gelanceerd, het Smart Region Initiative (SRI). Het zal implementatiebeleid creëren voor Smart City-technologie in een bepaalde regio van steden en provincies. Zoals ik in februari 2019 schreef, 

Het Phoenix Region Smart Region Initiative is een pilootprogramma om te zien hoeveel soevereiniteit van deelnemende steden kan worden ontdaan zonder een massale opstand door mensen zonder rechten. Zonder gekozen functionarissen streeft SRI naar dominantie over 22 steden en 4.2 miljoen mensen om een ​​uniforme implementatie van het beleid en de technologie van Smart City te dicteren.

Als deze pilot succesvol is, zal deze in het hele land worden uitgerold voor de snelle installatie van Smart City-technologie, inclusief 5G kleine zendmasten, slimme straatverlichting met camera's, sensoren en luisterapparatuur, slimme straattechnologie voor autonome voertuigen, gegevensverzameling technologie, enzovoort. 

Conclusie

Waar ik opgroeide op een boerderij in Noord-Californië, vereisten gewassen zoals tomaten en meloenen veel handarbeid om het fruit te plukken tijdens het oogstseizoen. Duizenden arbeiders uit Mexico zouden "groene kaarten" krijgen om tijdelijk de VS binnen te komen en zouden dan terugkeren naar hun eigen land als het werk klaar was.

Terwijl ze van boerderij naar boerderij verhuisden, werden ze ondergebracht in slaapzalen die bekend staan ​​als "werkkampen". Deze lieten slapen en eten toe, en sommige faciliteiten waren nauwelijks beter dan tenten, maar het werk werd gedaan en de arbeiders keerden naar huis terug met hun salaris in de hand.

Ik word aan deze werkkampen herinnerd als ik kijk naar het moderne concept van de Smart City van vandaag, waar de eigen arbeidsmiddelen overvloedig, toegankelijk en trainbaar zijn. Is dit echt het doel van het stadsleven in de 21e eeuw? Het lijkt zo. 

Wat gebeurde er voor stadsbewoners met alle fysieke bronnen in de uitgestrekte uitgestrektheid van landelijk Amerika? Nou, dat zijn jouw zaken niet meer. Je bent nu tenslotte "slim". 

 

Over de editor

Patrick Wood
Patrick Wood is een toonaangevende en kritische expert op het gebied van duurzame ontwikkeling, groene economie, Agenda 21, 2030 Agenda en historische technocratie. Hij is de auteur van Technocracy Rising: The Trojan Horse of Global Transformation (2015) en co-auteur van Trilaterals Over Washington, Volumes I en II (1978-1980) met wijlen Antony C. Sutton.
Inschrijven
Melden van
gast

5 Heb je vragen? Stel ze hier.
Oudste
Nieuwste Meest Gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
ik bedoel maar

"Technocratie is de wetenschap van social engineering, de wetenschappelijke werking van het hele sociale mechanisme om goederen en diensten te produceren en te distribueren naar de hele bevolking." Duurzaamheid betekent in wezen dat zij de aanbieders zijn. Wat zal leiden tot afhankelijkheid van alleen hen, en religieus gesproken aanbidding van hen. Maar voor mij en mijn huis zal ik de HEER dienen! God schiep de hemel en de aarde in 6 letterlijke dagen, alle dingen waren voorzien VOORDAT God Adam en Eva schiep. Er is niets veranderd, God heeft voor ons gezorgd en blijft voor ons zorgen, zelfs als je hem haat, heeft hij nog steeds voorzien... Lees verder "

Paschasius1

Is het nicht der Gegensatz von Anspruch und Wirklichkeit?
Die Wissenschaft sollte sich lieber daran Orientieren, was hift den Menschen odet was schadet ihm!

niet-ggo-mens

Het is een wereldwijde super max-gevangenis met digitale muren in plaats van betonnen. En wat is onze misdaad ook alweer? Ademen?

[…] In zijn doordachte artikel over 'slimme' steden legt technocratie-expert Patrick Wood in het kort uit waarom slimme steden centraal staan ​​in Elite-plannen: omdat steden niet over de fysieke middelen beschikken - het land dat het mogelijk maakt om te boeren, hulpbronnen te ontginnen, hout oogsten enzovoort - de technocraten, gevonden in landelijke gebieden, bedachten een strategie om mensen van het platteland naar de stad te dwingen en ze daar vervolgens op te sluiten. Zie 'Dag 9: technocratie en slimme steden'. […]

[…] In zijn doordachte artikel over 'slimme' steden legt technocratie-expert Patrick Wood in het kort uit waarom slimme steden centraal staan ​​in Elite-plannen: omdat steden niet over de fysieke middelen beschikken - het land dat het mogelijk maakt om te boeren, hulpbronnen te ontginnen, hout oogsten enzovoort - de technocraten, gevonden in landelijke gebieden, bedachten een strategie om mensen van het platteland naar de stad te dwingen en ze daar vervolgens op te sluiten. Zie 'Dag 9: technocratie en slimme steden'. […]