Dag 2: Academic Backing Of Technocracy

Download dit bericht...

Dr. Francis Schaeffer was een historicus, christelijk filosoof en een van de grootste denkers van de vorige eeuw. In Aflevering X (het laatste segment) van zijn videoserie, Hoe moeten we dan leven?, verklaarde hij dat de samenleving in een morele afgrond verviel zonder vaste absoluutheden om vorm en structuur voor het leven te bieden. Om die noodzakelijke structuur te vervangen en daarmee een totale maatschappelijke chaos te vermijden, erkende hij nauwkeurig en duidelijk dat zulke absolute waarden zouden worden geleverd door een steeds autoritairere, technocratische elite. (Ja, Schaeffer gebruikte eigenlijk het woord "technocratisch".)

Met andere woorden, omdat mensen het vermogen verloren om hun eigen leven en gedrag te reguleren, zou iemand of iets in het vacuüm stappen en het voor hen doen.

Een jongere tijdgenoot van Schaeffer was Zbigniew Brzezinski, die schreef Between Two Ages: America's Role in the Technetronic Era toen hij professor in de politieke wetenschappen was aan de Columbia University in de late 1960s. Brzezinski was het tegenovergestelde van Schaeffer in die zin dat hij het christendom, de christelijke filosofie en zelfs het bestaan ​​van God schuwde.

Brzezinski kwam tot vrijwel dezelfde conclusie als Schaeffer (om geheel andere redenen) toen hij schreef:

Een dergelijke samenleving zou worden gedomineerd door een elite wiens claim op politieke macht zou rusten op naar verluidt superieure wetenschappelijke knowhow. Ongehinderd door de beperkingen van traditionele liberale waarden, zou deze elite niet aarzelen om haar politieke doelen te bereiken door de nieuwste moderne technieken te gebruiken om het publieke gedrag te beïnvloeden en de samenleving onder nauw toezicht en controle te houden. Onder dergelijke omstandigheden zou het wetenschappelijke en technologische momentum van het land niet worden omgekeerd, maar zou het zich daadwerkelijk voeden met de situatie die het exploiteert. (nadruk toegevoegd)

Brzezinski verklaarde verder:

Aanhoudende sociale crisis, de opkomst van een charismatische persoonlijkheid en de exploitatie van massamedia om pubs te verkrijgenlic vertrouwen zou de springplank zijn in het geheel transformatie van de Verenigde Staten in een sterk gecontroleerde samenleving. (nadruk toegevoegd)

Omdat Schaeffer een fervent lezer was, had hij waarschijnlijk het werk van Brzezinski gelezen, maar daar kan ik geen bewijs van vinden. Hij las echter het baanbrekende boek uit 1973 van Daniel Bell, The Coming of Post-Industrial Society: A Venture in Social Forecasting.

Bell was in 1961 gepromoveerd in de sociologie aan de Columbia University. We weten dat hij goed bekend was met het werk van Brzezinski, omdat hij het grondig bekritiseerde in zijn eigen boek.

Er zijn twee redenen waarom ik Bell noem: ten eerste was hij een zelfverklaarde apoloog voor technocratie en ten tweede hield Schaeffer het boek van Bell tegen het einde van aflevering X omhoog en citeerde vanaf pagina 480:

Het ontbreken van een geworteld moreel geloofssysteem is de culturele tegenstelling van de samenleving, de grootste uitdaging om te overleven.

Bell was inderdaad een grote denker in dezelfde geest als Brzezinski; beide waren technocraten en beide werden opgeleid aan de Columbia University, waar Technocracy oorspronkelijk werd bedacht in 1932. Bell was echter veel directer dan Brzezinski toen hij schreef:

De technocratische modus is gevestigd omdat het de modus van efficiëntie is - van productie, van programma, van 'dingen voor elkaar krijgen'. Om deze redenen zal de technocratische modus zich ongetwijfeld in onze samenleving verspreiden. (P. 354)

Het was Bell die voor het eerst het concept van de 'postindustriële' samenleving populair maakte en ontwikkelde:

Omdat de postindustriële samenleving het belang van de technische component van kennis vergroot, dwingt het de hiërofanten van de nieuwe samenleving - de wetenschappers, ingenieurs en technocraten - om te concurreren met politici of hun bondgenoten te worden.

Bell's 489 pagina's tellende "essay in social forecasting" presenteerde het grote plaatje van de toekomst. Het werd onheilspellend geschreven in hetzelfde jaar (1973) dat de Trilaterale Commissie mede werd opgericht door Brzezinski en David Rockefeller.

Nu had ik de werken van Bell al geciteerd in mijn beide boeken over technocratie, maar ik was tekortgeschoten in het onderzoeken van wie of wat Bell had kunnen stimuleren om zijn boek te schrijven. Dit werd mijn verrassing voor 2019 toen ik mijn eigen exemplaar van Bell's ophaalde De komst van de postindustriële samenleving (dezelfde editie waarnaar Schaeffer hierboven verwijst) en lees het voorwoord aandachtiger:

Mijn grootste schuld, institutioneel, is aan de Russell Sage Foundation en zijn president, Orville Brim. Een beurs van de stichting in 1967 bevrijdde me aanvankelijk van een derde van mijn lesrooster in Columbia en stelde me in staat om een ​​experimenteel graduate seminar te organiseren in Columbia over voorspellingsmethoden. De stichting heeft ook mijn onderzoek in de komende jaren gesubsidieerd. In 1969-1970 bracht ik een sabbatjaar door als gast bij de stichting, waar dit boek vorm begon te krijgen. (nadruk toegevoegd)

In wezen was Bell in dienst van de Russell Sage Foundation terwijl hij zijn boek uitwerkte.

De Russell Sage Foundation, opgericht in 1907, is een van de oudste stichtingen in Amerika. Het begon als een ultra-progressieve kampioen van "sociale wetenschappen" en is sindsdien voortdurend verbonden met de meest progressieve elementen van de wereldwijde elite. Haar van de stelt momenteel,

Zoals te verwachten, zijn de historische archieven van de Russell Sage Foundation gehuisvest in het Rockefeller Archive Center in New York.

De academische ondersteuning voor moderne Technocracy is duidelijk en gemakkelijk te traceren. De literatuur is scherp en definitief: ze overwogen allemaal een technocratische elite die de bevolking zou domineren.

Gezien deze visie is het geen verrassing dat de Trilaterale Commissie in 1973 ontstond om "het zo te maken" - met "Kapitein Brzezinski" aan het roer als de eerste uitvoerend directeur.