In een tijdperk waarin mensen overtuigd kunnen worden om iets te doen, inclusief hulp bij zelfdoding, is het een afschuw dat chirurgen de macht over hun organen kunnen behouden. Er moet een wet zijn dat euthanasie in alle omstandigheden geen orgaandonatie oplevert. ⁃ TN Editor
Artsen hebben al organen geoogst van tientallen Canadezen die medisch de dood hebben ondergaan, een praktijkondersteuners zeggen dat de pool van broodnodige organen wordt uitgebreid, maar ethici maken zich zorgen dat het voor euthanasiepatiënten moeilijker kan worden om op het laatste moment van gedachten te veranderen.
In Ontario hebben 26-mensen die stierven door een dodelijke injectie weefsel of organen gedoneerd sinds de federale wet die medische hulp bij het sterven of MAID strafbaar stelde, afgelopen juni van kracht werd, volgens informatie verkregen door de Post. 338 is in totaal overleden door medische hulp in de provincie.
De meeste 26 waren weefseldonoren, meestal met ogen, huid, hartkleppen, botten en pezen.
Bio-ethici en transplantatiedeskundigen zeggen dat mensen die in aanmerking komen voor geassisteerd sterven het verdienen om de kans te krijgen om hun organen te doneren. Het gebaar zou een diep gevoel van psychologische troost kunnen brengen, zeggen ze, op voorwaarde dat het verzoek om hulp bij overlijden en de beslissing om te doneren volledig gescheiden worden gehouden.
"Als we accepteren dat mensen beslissingen kunnen nemen om het leven te beëindigen, en we accepteren het idee dat hartdood voldoende is voor orgaandonatie, dan zou dit acceptabel moeten zijn," zei Dr. James Downar, arts in de intensive care van Toronto en co-voorzitter van een Canadees Blood Services Committee ontwikkelt richtlijnen voor orgaandonatie voor wat de 'bewuste competente patiënt' wordt genoemd.
"De zorg die naar voren komt is, kan de beslissing voor de ene de beslissing voor de andere aansturen?"
Ethici zeggen dat orgaandonatie degenen die in aanmerking komen voor hulp bij zelfdoding onder druk kan zetten om voor de dood te kiezen, dat terminale zieken 'misschien denken dat ze de samenleving beter van dienst kunnen zijn door te sterven en andermans levens te redden', Dr. Marie-Chantal Fortin, een transplantatienefroloog bij het Centre hospitalier de l'Universite de Montreal, en ethicus Julie Allard schrijven in de Journal of Medical Ethics.
Anderen vragen: wat als mensen ermee instemmen om te doneren, maar dan van gedachten veranderen over het bespoedigen van de dood? Zouden ze zich gedwongen voelen om door te gaan met de handeling, wetende dat de gekozen ontvangers op hun organen wachten?
Ik kan niet wachten tot de moslimorgeloogst begint -
Ik wist dat er een goede reden moest zijn om ze in de buurt te hebben