Een technologie-expert heeft een computerchip gemaakt op basis van muizenneuronen die de geur van explosieven kunnen herkennen.
Het apparaat kan worden geïmplanteerd in de hersenen van toekomstige robots, die kunnen worden getraind om gevaren te herkennen via geuren, ter vervanging van de traditionele luchthavenbeveiliging.
Het Koniku Kore-apparaat is een 'wereldprimeur' die in staat is om lucht in te ademen en te ruiken, wat betekent dat het vluchtige chemicaliën en explosieven of zelfs ziekten zoals kanker kan detecteren.
Het Koniku Kore-apparaat is een 'wereldprimeur' die in staat is om in te ademen en lucht te ruiken - wat betekent dat het vluchtige chemicaliën en explosieven of zelfs ziekten zoals kanker kan detecteren (stock afbeelding)
DE KONIKU KORE
Dit apparaat, genaamd de Koniku Kore, zou het brein kunnen bieden voor toekomstige robots.
In plaats van te zijn gebaseerd op silicium, is de Koniku Kore gebouwd met muizenneuronen.
Elk chips een bizarre mix van levende neuronen en silicium.
Het apparaat heeft sensoren die geuren kunnen detecteren en herkennen.
Terwijl computers beter zijn dan mensen bij complexe wiskundige vergelijkingen, zijn de hersenen beter in een aantal cognitieve functies zoals ruiken.
De onderzoekers achter het apparaat zeggen dat het op een dag discreet op luchthavens kan worden geplaatst om explosieven op te snuiven.
Dit betekent dat passagiers in de toekomst vervelende luchthavenbeveiligingslijnen kunnen overslaan, terwijl het speciale apparaat stilletjes explosieven op de achtergrond snuift.
Terwijl degenen op het gebied van kunstmatige intelligentie (AI) hard werken om machines te maken die de hersenen kunnen nabootsen, of - zoals tech-ondernemer Elon Musk - computers in onze hersenen kunnen implanteren, heeft een onderzoeker een manier gevonden om in het laboratorium gekweekte neuronen samen te voegen met elektronische schakelingen.
De Nigeriaanse neurowetenschapper Oshiorenoya Agabi zegt dat zijn supercomputer - waarvan de foto's nog niet openbaar kunnen worden gemaakt - de kracht van 204 hersenneuronen kan simuleren.
Zoals velen worstelen met de eindige verwerkingskracht van silicium, zei de 38-jarige dat hij naar de hersenen had gekeken die 'de krachtigste processor zijn die het universum ooit heeft gezien'.
'In plaats van een neuron te kopiëren, waarom niet gewoon de biologische cel zelf nemen en gebruiken zoals hij is? Die gedachte is radicaal. Het gevolg hiervan is verbijsterend, 'zei hij.
Dus hij en een team van genetici, natuurkundigen, bio-ingenieurs, moleculair biologen en anderen begonnen precies dat te doen, zich te concentreren op de problemen die met name voor siliconenapparaten moeilijk op te lossen waren.