Christiana Cijfers: leiderschap van bedrijven over klimaatverandering naderen kritische massa

Figueres, een zeer invloedrijke figuur bij het structureren van de historisch klimaat deal overeengekomen in Parijs in december 2015, sprak exclusief met edie na een Londens publiek te spreken over de onmiddellijke gevolgen van klimaatverandering op zondag (1 oktober).

Ze merkte op dat tot voor kort een sterk leiderschap van het bedrijfsleven voorbehouden was geweest aan een klein deel van het bedrijfsleven, met name degenen die een prominente rol speelden in het aanmoedigen van landen om een ​​ambitieus akkoord aan te nemen in de aanloop naar Parijs.

Maar deze ooit exclusieve club van bedrijfsleiders is de afgelopen tijd aanzienlijk gegroeid, geïllustreerd door het nieuws van vorige maand dat het lidmaatschap van het Science Based Targets-programma bereikte het 300-teken.

Figueres beweert dat het de zogenaamde "middelste brok" ​​is van bedrijven die nu de koolstofarme strijd ingaan, die de wereld in staat zal stellen om "de naald te verzetten" bij het verminderen van de uitstoot om de opwarming van de aarde ruim onder 2 ° C te houden.

"Dit is al een aantal jaren aan de gang", legde ze uit. “Leiderschap in bedrijven, zoals overal elders, volgt een belcurve van distributie. Vóór Parijs hadden we ongeveer 10-15% van de CEO's die steun toonden.

"Maar wat nieuw is, is dat het niet langer een paar toonaangevende bedrijven en CEO's zijn - we beginnen voorbij de 10-15% te komen, en nu dringen we door naar het middelste deel van ongeveer 70% van de bedrijven die beginnen naar voren komen.

“Het is de middelste brok die eigenlijk de kritische massa vormt. Wat we eerder hadden was zeer krachtig en welsprekend leiderschap, maar het bewoog niet de naald in beweging met betrekking tot de emissies zelf. Terwijl we nu steeds meer bedrijven naar voren krijgen en ik denk dat we binnenkort kritische massa zullen zien. "

'Verhaal te vertellen'

Vorige week was er een welkomstbord dat bedrijven helpen om enige vooruitgang te boeken in de strijd tegen de opwarming van de aarde, omdat cijfers aantoonden dat de wereldwijde uitstoot van klimaatopwarming koolstofdioxide bleef statisch in 2016 voor het derde opeenvolgende jaar.

Alle van de grootste emitterende landen ter wereld, behalve India, zagen hun val of statische koolstofemissies door minder verbranding van kolen en toenemend hernieuwbare energie. 'S Werelds grootste zender, China, heeft gezien enorme kolenverbrandingspiek na een dramatische daling van nieuwe kolengestookte eenheden.

Figueres, die onlangs de Missie 2020 campagne met als doel 'de curve te buigen' voor de wereldwijde emissies in drie jaar, sprak ze haar optimisme uit over het feit dat de emissies vlak zijn gebleven in een tijd waarin de wereldeconomie groeit.

"Als we een niveau hadden bereikt maar de wereldeconomie hadden verwoest, zou het geen verhaal zijn om te vertellen," zei ze. “Maar het is een verhaal om te vertellen omdat de uitstoot van broeikasgassen is afgevlakt en het wereldwijde bbp met 3% per jaar groeit. Het begint een signaal te zijn dat het in feite mogelijk is om BKG van het BBP te verwijderen. ”

'Niet snel genoeg'

Maar de wereld kan zich nu niet veroorloven, waarschuwde Figuerues. Het nivelleren van wereldwijde emissies betekent inderdaad dat nog steeds enorme hoeveelheden CO2 aan de atmosfeer worden toegevoegd - meer dan 35 miljard ton in 2016 - waardoor de mondiale temperaturen worden verhoogd en het risico op schadelijk, extreem weer wordt verhoogd. Ondertussen heeft een aantal voornamelijk ontwikkelingslanden, waaronder Indonesië, Maleisië, de Filippijnen, nog steeds stijgende CO2-emissies.

Figueres wil geen enkele natie met de vinger wijzen en benadrukt dat dringende actie vereist is van zowel de geïndustrialiseerde als de ontwikkelingslanden. Ervoor zorgen dat de business case voor emissiereductie volledig wordt begrepen door wereldleiders, zal beslissend zijn om de koolstofarme agenda vooruit te helpen, zei ze.

"Geïndustrialiseerde landen zijn geëgaliseerd, maar ze moeten nog veel meer doen," zei Figueres. “Ze moeten naar nul gaan. Daar is een extra dringende inspanning nodig.

“Ontwikkelingslanden spannen zich ook in om veel verschillende redenen, niet omdat ze de planeet willen redden, maar omdat het goed is voor de economie. Niemand gaat iets doen alleen uit liefdadigheid of uit interesse om de planeet te redden. Ze moeten uitzoeken waar de financiële prikkel en de economische kracht hiervan is. Natuurlijk is geen van deze vooruitgang snel genoeg, maar iedereen doet moeite. ”

Lees hier het hele verhaal ...