Brookings: wereldwijde uitgaven aan SDG's overschrijden nu $ 20 triljoen

Door meerdere kleuren verf in een emmer te gieten, ontstaat een grijze poel van vuil, geen glanzende regenboog. Dat geldt ook voor de besprekingen over de financiering van de doelstellingen voor duurzame ontwikkeling (SDG's). Door teveel kwesties in hetzelfde debat te vermengen, leidt dit tot modderbeleid in plaats van praktische doorbraken. Het financieren van de SDG's vereist een veel meer uitgesplitste mindset: het uitpakken van de specifieke problemen, waarvoor specifieke middelen nodig zijn, op specifieke plaatsen.

In een volgende paper zoomen we uit op het wereldwijde landschap van SDG-financiering om terug te zoomen op landspecifieke contexten en hiaten. In het bijzonder gaan we na hoeveel de regeringen van de wereld al elk jaar uitgeven aan SDG-gerelateerde kwesties, hoe de uitgaven variëren tussen de inkomensniveaus en hoe de uitgavenpatronen verband houden met de behoeftenramingen per land. We richten ons op de publieke sector vanwege de hoofdverantwoordelijkheid voor het aanpakken van zowel de publieke goederen als de 'niemand achtergelaten'-kwesties ingebed in de SDG's en de 2015 Addis Ababa-actieagenda over ontwikkelingsfinanciering, waarbij de laatste een' sociaal compact 'omvat streven naar universele toegang tot basisdiensten. Dit onderzoek kan worden beschouwd als een aanvulling op beoordelingen van waar de particuliere sector het beste kan bijdragen aan SDG-financiering. Hieronder vatten we enkele voorlopige bevindingen samen en merken op dat alle resultaten aan verfijning onderhevig zijn bij het voltooien van de analyse.

1. WERELDWIJDE OPENBARE SECTOR SDG-BESTELLING IS AL MEER DAN $ 20 MILJARD PER JAAR

Onze eerste belangrijke bevinding is dat, vanaf 2015, overheden over de hele wereld al ongeveer $ 21 triljoen per jaar uitgeven aan SDG-gerelateerde sectoren: gezondheid, onderwijs, landbouw, sociale bescherming, infrastructuur, justitie en natuurbehoud. Als de recente wereldwijde economische trends zich voortzetten onder een business-as-usual scenario, bereiken SDG-gerelateerde overheidsuitgaven (hierna eenvoudiger omschreven als "SDG-uitgaven") waarschijnlijk 33 triljoen dollar of meer door 2030, in constante dollartermen. Met andere woorden, de wereldwijde SDG-uitgaven alleen al in de publieke sector zullen met ongeveer $ 12 triljoen per jaar groeien, gewoon door de voortdurende processen van economische groei ter wereld.

Vertelt deze extra $ 12 triljoen SDG-uitgaven per jaar ons iets over vooruitzichten voor SDG-prestaties? Helemaal niet. De globale aggregaten zijn ongeveer net zo nuttig als het bijhouden van de totale neerslag in de wereld bij het proberen een plant in de Sahel te laten groeien. Allereerst, zoals figuur 1 laat zien, vindt het merendeel van de huidige wereldwijde SDG-uitgaven plaats in landen met hoge inkomens, die ons weinig vertellen over hoe goed elke dollar is gekoppeld aan SDG-resultaten in elk van die landen, en ons nog minder vertellen over de toereikendheid van de financiering in landen met lagere inkomens. Ten tweede zal een meerderheid van de SDG-bestedingsgroei aan 2030 waarschijnlijk plaatsvinden in snelgroeiende landen met een hoger of gemiddeld inkomen (UMIC's), maar dit vertelt ons opnieuw weinig over hoe de nieuwe middelen op die plaatsen betere SDG-resultaten kunnen vormen , of wat resultaten zal opleveren op minder economisch welvarende plaatsen.

In landen met een lager middeninkomen schatten we dat de totale SDG-uitgaven zullen stijgen van ongeveer $ 780 miljard in 2015 tot meer dan $ 1.9 biljoen in 2030. Dit is verspreid over een populatie die in dezelfde periode waarschijnlijk zal groeien van 2.9 miljard mensen naar 3.5 miljard mensen, wat overeenkomt met een groei van de uitgaven per hoofd van de bevolking van ongeveer $ 265 tot ongeveer $ 530. Ondertussen, in lage-inkomenslanden (LIC's) met een nog snellere bevolkingsgroei, schatten we dat SDG-gerelateerde uitgaven zullen toenemen van slechts ongeveer $ 70 miljard in 2015, ongeveer $ 115 per hoofd van de bevolking, tot bijna $ 180 miljard in 2030, ongeveer $ 210 per hoofd van de bevolking. Dit cijfer per hoofd van de bevolking komt uit op een gestage jaarlijkse groei van 4 procent in de LIC's.

Al met al duiden deze cijfers op een aanzienlijke groei van de SDG-uitgaven voor alle inkomensniveaus. Maar de enorme variaties in grootteorden onderstrepen ook hoe weinig de groei van miljoenen dollars in wereldwijde jaarlijkse SDG-uitgavenaggregaten bijvoorbeeld betekent in de armste landen ter wereld.

2. SDG UITGAVEN STIJGT PROPORTIONEEL MET HET BBP PER CAPITA

Door een laag dieper te gaan, vestigt ons onderzoek de aandacht op de grenzen, zelfs bij het overwegen van gemiddelden per inkomenscategorie per land. Zoals te zien is in figuur 2, is er een duidelijk verband tussen de publieke SDG-uitgaven en het BBP per hoofd van de bevolking. Voor elke dollar aan hogere inkomsten hebben landen gemiddeld een navenant hoger niveau van gemiddelde SDG-uitgaven. Belangrijk is dat wanneer een lijn door de dwarsdoorsnede wordt getrokken, de helling groter is dan één, wat suggereert dat de SDG-uitgaven sneller stijgen dan het BBP per hoofd van de bevolking. Voor elk 10 procent hoger niveau van gemiddeld BBP per hoofd van de bevolking, vinden we dat de gemiddelde SDG-uitgaven 13 procent hoger zijn.

Lees hier het hele verhaal ...