Technologie naar het publiek gooien zonder enige kwalificatie of aandacht voor de effecten op sommigen is onverantwoord, maar consumentenproducten zijn al decennia lang aan de gang. In alle gevallen is het een caveat emptor, oftewel "Let de koper op zijn hoede". ⁃ TN Editor
De andere week bracht mijn zeer technisch onderlegde schoonouders opnieuw het idee op om een speelgoedtablet voor mijn peuter te kopen. Ze zien hoe geïnteresseerd hij is in het indrukken van knoppen en associëren zijn nieuwsgierigheid terecht met alle elektronische dingen met de gelijkaardige aard van zijn vader. Er is echter een belangrijk generatieverschil tussen mijn man en mijn zoon: de eerste ervaring van mijn man met computers vond pas plaats toen hij bijna 10 jaar oud was. Mijn zoon is daarentegen in het digitale tijdperk geboren.
Zowel mijn man als ik zijn er sterk tegen om onze zoon elke vorm van smart device, tablet of iets anders te geven, totdat hij tenminste op de lagere school zit, bij voorkeur in de hogere klassen. Maar wat mijn schoonouders voorstellen is een speelgoedtablet, vergelijkbaar met een speelgoedafstandsbediening of mobiele telefoon. Ze zouden hem niet het echte ding geven, gewoon iets dat genoeg lijkt op het echte ding om het spannend te maken. Iets in mij vraagt zich echter af of een speelgoedtablet geen soort gateway-medicijn zou zijn en hem aanmoedigt om met het echte werk bezig te zijn lang voordat hij klaar is om dat soort verantwoordelijkheid op zich te nemen.
Het is eenvoudig genoeg om te argumenteren wat de schade is, totdat je onderzoek doet naar de impact die tablets hebben op de voorschoolse geest. Hoewel de studie van peuters en technologie nog in de kinderschoenen staat (ha ha), zijn de resultaten beangstigend, vooral in termen van cognitieve en sociale ontwikkeling:
In Groot-Brittannië is door de Vereniging van leraren en docenten melding gemaakt van een escalatie van problemen in verband met tabletgebruik bij kleuters. Deze omvatten ontwikkelingsachterstanden in aandachtsspanne, motorische vaardigheden en behendigheid, spreken en socialisatie - evenals een toename van agressief en antisociaal gedrag, obesitas en vermoeidheid. Een groeiend aantal jonge kinderen gaat naar school zonder voldoende handigheid om bouwstenen op te pakken en te spelen.
Een bijeenkomst van leraren in Manchester riep op tot hulp bij 'tabletverslaving'. Een leraar in Noord-Ierland beschreef leerlingen die buitensporig computerspelletjes mochten spelen voordat ze de volgende dag in de klas aankwamen met wat je een "digitale kater" zou kunnen noemen, en aandachtspunten "zo beperkt dat ze er net zo goed niet zouden kunnen zijn".
Jo Heywood, directeur van een particuliere basisschool in Ascot, Berkshire, is openhartig geweest over haar observatie dat kinderen op vijf en zes jaar oud naar school gaan met communicatieve vaardigheden van twee- en driejarigen, vermoedelijk omdat hun ouders of verzorgers hebben ze 'gepacificeerd' met iPads in plaats van met ze te praten. Dit wordt gezien bij kinderen van alle sociale achtergronden.
wpDiscuz
Bedankt dat je dit in druk hebt gebracht. Wat wij grootmoeders denken, privé.