Groot-Brittannië beëindigt alle privacy door het 'Snooper Charter' te passeren

Groot-Brittannië is geslaagd voor wat iedereen het 'snooper's charter' noemt, ook wel de Investigatory Powers Bill genoemd.

Deze nieuwe wetgeving stelt het wettelijk kader vast dat de overheid machtigt om in bulk apparaten, netwerken en diensten te hacken en uitgebreide databases met persoonlijke informatie over alle Britse burgers te creëren. Dit is een eerste stap voor een beweging om Britten wereldwijd belasting te heffen.

Dit is echt om op geld te jagen, niet op terrorisme.

Het "snooper's charter" vereist dat bedrijven voor internet-, telefoon- en communicatie-apps records bewaren voor 12 maanden en autoriteiten toegang verlenen wanneer ze dat willen. Die gegevens omvatten alles wat u op internet bekijkt of doorzoekt, evenals al uw telefoongesprekken en sms-berichten. Ondertussen zullen beveiligingsinstanties bedrijven kunnen dwingen gegevens te decoderen om de Apple-confrontatie in de VS te voorkomen. Ze leggen ook beperkingen op aan het gebruik van end-to-end-codering.

Ze willen ALLES wat je doet. Dit heeft absoluut niets met terrorisme te maken.

Dit is de jacht op belastingen die in 2017 tot een hoogtepunt komt.

Hacken macht

Voor het eerst kunnen beveiligingsservices volgens de voorgestelde plannen computers, netwerken, mobiele apparaten, servers en meer hacken. De praktijk staat bekend als interferentie van apparatuur en is uiteengezet in deel 5, hoofdstuk 2, van de IP-factuur.

Dit kan het downloaden van gegevens van een mobiele telefoon zijn die wordt gestolen of onbeheerd wordt achtergelaten, of software die bijhoudt dat elke ingedrukte toetsenbordletter op een laptop wordt geïnstalleerd.

"Complexere operaties voor apparatuurinterferentie kunnen bestaan ​​uit het misbruiken van bestaande kwetsbaarheden in software om controle te krijgen over apparaten of netwerken om op afstand materiaal te extraheren of de gebruiker van het apparaat te monitoren", zegt een conceptgedragscode.

De macht zal beschikbaar zijn voor politie en inlichtingendiensten. Warrants moeten worden uitgegeven om de hacking te laten plaatsvinden.

Bulk hacken

Voor degenen die niet in het VK wonen, maar onder de aandacht van de veiligheidsdiensten zijn gekomen, neemt de kans op hacking toe. Storingen in bulkapparatuur (hoofdstuk 3 van de IP-wet) maken grootschalige hacks in "grote operaties" mogelijk.

Gegevens kunnen worden verzameld van "een groot aantal apparaten op de opgegeven locatie". In een conceptcode van praktijk staat dat bijvoorbeeld een buitenlandse regio (hoewel deze geen omvang geeft) waar terrorisme wordt vermoed, het doelwit kan zijn. Als gevolg hiervan zouden de gegevens van onschuldige mensen waarschijnlijk worden verzameld.

Beveiligings- en inlichtingendiensten moeten een bevel aanvragen bij de minister van Buitenlandse Zaken en deze groepen zijn de enige mensen die bulkhacks kunnen voltooien.

Commissieleden

Om toezicht te houden op de nieuwe bevoegdheden, introduceert het Home Office nieuwe rollen om warrants goed te keuren en problemen aan te pakken die voortvloeien uit de nieuwe bevoegdheden. De Investigatory Powers Commissioner (IPC) en gerechtelijke commissarissen (deel 8, hoofdstuk 1 van de IP-wet) worden benoemd door Theresa May, of wie de dienende premier op dat moment ook is.

De IPC wordt een senior rechter en wordt ondersteund door andere rechters van het hooggerechtshof. "De IPC zal de naleving controleren en onderzoeken uitvoeren", zegt de regering.

"De commissaris zal in het openbaar verslag uitbrengen en aanbevelingen doen over wat hij tijdens zijn werk aantreft", aldus de richtlijnen bij het oorspronkelijke wetsvoorstel (pagina 6). "Hij zal ook richtlijnen publiceren wanneer dat nodig is over het juiste gebruik van onderzoeksbevoegdheden."

Web records

Krachtens de IP-factuur zullen beveiligingsdiensten en politiediensten toegang hebben tot communicatiegegevens wanneer dit nodig is om hun onderzoek te helpen. Dit betekent dat gegevens over de internetgeschiedenis (Internet Connection Records, in officiële taal) gedurende 12 maanden moeten worden bewaard.

Aanbieders van communicatiediensten, waaronder alles van internetbedrijven en koeriersdiensten tot postdiensten, moeten metagegevens opslaan over de communicatie die via hun diensten plaatsvindt.

Het wie, wat, wanneer en waar moet worden opgeslagen. Dit betekent dat de winkels van uw internetprovider dat u WIRED.co.uk hebt bezocht om dit artikel op deze dag, op dit moment en waar vandaan te lezen (dwz een mobiel apparaat). Dit wordt gedaan voor elke website die een jaar lang wordt bezocht.

Webrecords en communicatiegegevens worden gedetailleerd beschreven in hoofdstuk 3, deel 3 van de wet en er zijn warrants vereist voor toegang tot de gegevens. Een concept-praktijkcode geeft meer informatie over communicatiegegevens.

Bulk gegevenssets

Naast de opslag van communicatiegegevens, zullen inlichtingendiensten ook "grote hoeveelheden persoonlijke datasets" kunnen verkrijgen en gebruiken. Deze massadatasets bevatten meestal een "meerderheid van de individuen" die niet worden verdacht van enig wangedrag, maar zijn meegesleept in de gegevensverzameling.

Deze (gedetailleerd onder deel 7 van de IP-factuur en in een praktijkcode), evenals warrants voor hun creatie en behoud moeten worden verkregen.
"Doorgaans zijn deze datasets erg groot, en van een omvang waardoor ze niet handmatig kunnen worden verwerkt", beschrijft de conceptcode van de praktijk de datasets als. Dit soort databases kan vanuit verschillende bronnen worden gemaakt.

Ten slotte laten we het aan Edward Snowden over om samen te vatten hoe krankzinnig dit wetsvoorstel is ...

Het VK heeft zojuist de meest extreme surveillance in de geschiedenis van de westerse democratie gelegaliseerd. Het gaat verder dan veel autocracies. https://t.co/yvmv8CoHrj
- Edward Snowden (@Snowden) november 17, 2016