TN Opmerking: Bolivia is het armste land van Zuid-Amerika, waar 45% in extreme armoede leeft. Een van de redenen waarom het land zo arm is, is dat het de afgelopen 40 jaar herhaaldelijk is geplunderd door de wereldwijde elite. Niettemin, wat is een betere plek om de doelstelling van de Agenda 2030 om armoede overal uit te roeien, uit te voeren? Als het eerst niet lukt, probeer het dan opnieuw.
Met de goedkeuring van de VN-doelstellingen voor duurzame ontwikkeling vorige week hebben we een duidelijk overzicht voor de wereldwijde politieke ambities voor de komende 15-jaren. Voordat we beginnen met de discussie over het opstellen van nationale strategieën om te werken aan de 17-doelen, variërend van honger en armoede, tot klimaatverandering en genderongelijkheid, wil ik uw aandacht vestigen op La Paz, de hoofdstad van het armste land in Zuid Amerika. Hier vinden we inspiratie voor het modelleren van toekomstige duurzame ontwikkeling.
Ongeveer 45 procent van de Boliviaanse bevolking leeft in armoede (1) en het heeft het hoogste percentage analfabetisme in de regio. In de sloppenwijken van La Paz is 42 procent van de kinderen jonger dan vijf jaar ondervoed of ondervoed (2). Maar uit deze strenge basis is een wonder voortgekomen.
In 2014 studeerde de allereerste klas van de Claus Meyer's Melting Pot-stichting af van de kookschool en sindsdien zijn er meer afgestudeerden gevolgd. Misschien ken je de naam Claus Meyer wel, want hij is mede-oprichter van het wereldberoemde restaurant NOMA - dat de afgelopen jaren vier keer werd verkozen tot 's werelds beste restaurant. Misschien heb je ook gehoord dat hij een van de drijvende krachten is geweest van de New Nordic Food Movement, die de nadruk legt op het gebruik van lokaal en duurzaam voedsel.
In 2011 richtte hij de Melting Pot Bolivia Foundation op, een initiatief om toekomstige kansen te verbeteren en de kwaliteit van leven voor gemarginaliseerde mensen te verbeteren door zich te concentreren op voedsel, voedselambacht en ondernemerschap, waarbij de principes van een van de meest exclusieve en hoogwaardige restaurants in een van de armste landen ter wereld.
In samenwerking met de Deense onafhankelijke ontwikkelingsorganisatie, IBIS, lanceerde hij een gastronomisch restaurant met een geïntegreerde kookschool genaamd GUSTU als een sociaal-economische onderneming. In de komende twee jaar zullen extra 13-microrestaurants meer dan 3,000-jongeren opleiden in de sloppenwijk van El Alto, buiten La Paz. Het doel is dat deze initiatieven een nieuwe generatie culinaire ondernemers zullen opwekken, een Boliviaanse voedselbeweging zullen bevorderen en een gevoel van trots in de Boliviaanse voedselcultuur zullen doen herleven. In 2014 werd GUSTU verkozen tot het 32e beste restaurant in Latijns-Amerika door Restaurant Magazine en het beste restaurant in Zuid-Amerika door Como Sur Magazine.
Het project in Bolivia is een microkosmos van hoe voedsel een toegangspunt kan worden voor duurzaamheid, gezondheid, banencreatie, sociale bescherming en hernieuwde culturele trots. Het laat zien hoe voedsel een zilveren kogel kan zijn om een ​​reeks complexe en onderling verbonden uitdagingen aan te pakken en het geeft ons het recept voor de voedselsystemen van morgen. Voedselsystemen die niet alleen duurzaam en gezond zijn, maar ook het vertrekpunt voor veerkrachtige samenlevingen.
Deze case is een van de vele voorbeelden uit de nieuwe publicatie "EAT in Sustainia" die vandaag wordt gelanceerd. De publicatie biedt een voorproefje van de voedselsystemen van morgen en geeft inzicht in enkele van de meest innovatieve kansen en oplossingen voor het creëren van duurzame en gezonde voedselsystemen, terwijl tegelijkertijd veel van de uitdagingen van de SDG's worden aangepakt.
wpDiscuz