Big Tech: de ultieme start-up is een hele stad

Voor alle optimisme, innovatie en rijkdom die hier wordt geproduceerd, kan de Bay Area ook voelen als een plek die niet helemaal goed werkt.

De kosten van huisvesting hebben leraren en lijnkoks duurder gemaakt. Inkomensongelijkheid is een van de breedste in de natie. De dakloze crisis lijkt nooit weg te ebben. Verkeer is een puinhoop. Op slechte dagen is transit dat ook. En lokale overheden zijn opgesloten in conflicten.

Het is duidelijk dat de regio niet is geoptimaliseerd.

"Het kan zo veel beter", zei Ben Huh, die na het runnen van de 2016 naar San Francisco verhuisde Cheezburger blog imperium in Seattle. “Er is zoveel rijkdom. Er is zoveel gelegenheid. "

In de gekmakende kloof tussen hoe deze plek functioneert en hoe uitvinders en ingenieurs hier denken dat het zou moeten, zijn velen verliefd geworden op hetzelfde idee: wat als de mensen die circuits en sociale netwerken bouwen, ook steden kunnen bouwen? Geheel nieuwe plaatsen, helemaal opnieuw ontworpen en bevrijd van gebroken beleid.

Meneer Huh leidt een project begonnen door het start-accelerator Y Combinator om de oprichting van nieuwe steden te verkennen. Honderden solliciteerden om te werken aan hoe het eruit zag "De ultieme start-up met volledige stack." Afgelopen oktober kondigde Sidewalk Labs, een Alphabet-bedrijf, aan dat het zou samenwerken met een overheidsinstantie in Toronto een deel van de stad herontwikkelen "Vanaf internet."

Voor anderen in technologie - geïntrigeerd door het woord van een voorgestelde slimme stad in Arizona, een grote Bitcoin-landgreep in Nevada, een speciale economische zone in Honduras - fantaseren over nieuw gebouwde steden is een side-gig geworden. Ze dromen van utopieën met auto's zonder bestuurder, radicale modellen van eigendom, 3-D-geprinte huizen en wolkenkrabbers die in dagen zijn geassembleerd.

Hoewel sommige stedenbouwkundigen met hun ogen rollen, is het waar dat de Amerikaanse steden altijd zijn gebouwd op iemands overmoed, of het nu de personages zijn die het stratenpatroon van Manhattan hebben uitgezet of diegenen die zich de Golden Gate Bridge hebben voorgesteld.

“Wie waren deze jongens die zo groot dachten? Dan is de vraag, waar zijn die mensen nu? 'Zei Paul Romer, de voormalige hoofdeconoom van de Wereldbank, wiens ideeën (en TED praat) op nieuw "Charter steden" hebben invloed gehad op de technologie. "Technische types - zoveel als mensen zouden kunnen praten over de parochiale manier waarop ze het benaderen - verdienen de eer om groter te denken dan wie dan ook in de regering."

Hun interesse heeft een interne logica. De technische industrie probeert betere versies van bekende dingen te produceren - goedkopere telefoons, kleinere computers, snellere chips. Maar steden als San Francisco lijken niet te evolueren naar efficiëntere versies van zichzelf. En als je letterlijk de bewering van econoom Ed Glaeser neemt in "Triumph of the City" dat steden zijn onze grootste uitvinding, het zou moeten kunnen opnieuw uit te vinden Hen.

Het idee is niet zo lang, zeggen de dromers, als Elon Musk er al is raketten in de ruimte schieten en proberen droeg tunnels voor een doorgang "hyperloop. '

“Je hebt nu veel mensen die veel succes hebben gezien en denken: 'Nou, hoe kan ik daar een oplossing voor bieden? Wat is groter dan het starten van een bedrijf met miljarden dollars? ' "Zei JD Ross, de 27-jarige mede-oprichter van Opendoor, a thuiskopend bedrijfdat door beleggers wordt gewaardeerd op meer dan $ 1 miljard. “We hebben het startscherm op onze telefoon, we hebben de startknop in elke app. Maar het komt echt neer op de werkelijke huizen van mensen - dat is veel belangrijker. "

Voor planners en architecten klinkt dit allemaal als de naïviteit van nieuwkomers die politieke problemen verwarren met technische puzzels.

Utopische stadsbouwplannen zijn zelden gelukt. Wat we echt nodig hebben, zeggen ze, is het repareren van de steden die we al hebben, niet om op zoek te gaan naar nieuwe.

Maar het is moeilijk te overschatten in welke mate deze tech-ondernemers de wereld bekijken op een manier die bijna onherkenbaar zou zijn voor iedereen die al aan stedelijke problemen werkt.

De geïdealiseerde stad: afwezigheid van regels

Nadat de heer Huh in 2015 uit Cheezburger stapte, nam hij een sabbatical naar het buitenland die hem naar de Kroatische havenstad Dubrovnik bracht. In de oude stad daar keek hij toe hoe Amerikanen van een cruiseschip losschieten over de oude wereldarchitectuur en smalle straatjes.

Huh had dezelfde epiphany die veel studenten in de stedenbouw hebben meegenomen uit hun studie in het buitenland: Amerikanen zijn dol op deze omgevingen, maar we maken het onmogelijk om ze hier te bouwen. In plaats daarvan moedigen we wildgroei aan, outlaw-dichtheid en ontwerp rond auto's. En we hebben dat paradigma over de hele wereld geëxporteerd.

De modelsteden die de heer Huh en anderen in de technologie beschrijven, verschillen niet zo veel van wat veel stedenbouwkundigen willen. Ze streven ernaar om NIMBYism en privéauto's te temmen. Ze willen beloopbare buurten creëren, zij het rond hyperlooplijnen die sneller zouden reizen dan elke bullet-trein. Ze zijn gericht op betaalbare woningen, hoewel het tekort aan hen minder op een kwestie van beleid lijkt dan op een probleem betere bouwtechnologie kan oplossen.

Lees hier het hele verhaal ...