Big Brother in Berlijn: gezichtsherkenning op geteste treinstations

Vanaf augustus is een treinstation in Berlijn het testterrein voor bewakingscamera's met biometrische gezichtsherkenning. Hier is een overzicht van de belangrijkste informatie en een blik op de controverse.

Wie wordt er bekeken en door wie?

De testfase vindt plaats op het treinstation Südkreuz in Berlijn. Het bevat alleen geselecteerde deelnemers en worden uitgevoerd door de Duitse federale politie, de federale recherche en het ministerie van Binnenlandse Zaken in samenwerking met Deutsche Bahn, de exploitant van het station. Meer dan 250 mensen hebben zich aangemeld als proefpersonen. Ze hebben hun namen en twee foto's van hun gezichten ingediend, die zijn opgeslagen in een database, zodat camera's ze kunnen vergelijken met bewakingsbeelden.

Hoe werkt de technologie?

Voor de testfase zijn drie gespecialiseerde camera's geïnstalleerd die een bepaalde ingang en een roltrap naar het stationsperron zullen filmen. Een bijbehorend computerprogramma vergelijkt bewakingsbeelden van deze camera's met de foto's die in de database zijn opgeslagen. De vrijwilligers van de test zijn meestal pendelaars en worden verondersteld de bewaakte gebieden te gebruiken terwijl ze door het station gaan. Ze zullen een kleine zender bij zich hebben, zodat de computers kunnen controleren wanneer ze verschijnen en of het programma zelfstandig hun gezichten herkent.

Waarom moet het systeem worden getest?

De politie rechtvaardigt de test als onderdeel van terreur en criminaliteit bestrijden. Ze hopen dat de nieuwe technologie hen in staat zal stellen misdaden en gevaarlijke situaties van tevoren op te sporen en te vermijden. De technologie is echter nog niet geïmplementeerd in een echte omgeving. "We willen dit onder normale omstandigheden testen", zei een politiewoordvoerder. "Testers kunnen een hoed of fietshelm dragen, of wat kleiner zijn en in de menigte verdwijnen."

Beveiligingsexperts zijn kritisch over de grote kans op fouten van het programma. Ze schatten een mislukkingspercentage van één op één miljoen. In een openbaar vervoerssysteem voor de hele stad dat drie miljoen mensen per dag vervoert, zouden dat elke dag drie foutieve politie-reacties zijn.

Wat zeggen voorstanders van gegevensbescherming?

Voorstanders van gegevensprivacy beschouwen biometrische gezichtsherkenningsprogramma's als onwettig. Andrea Voßhoff, de Duitse federale commissaris voor gegevensbescherming, accepteert de test, maar heeft "fundamentele bedenkingen" bij de technologie. "Als deze systemen daadwerkelijk in gebruik worden genomen, zou dat een aanzienlijke oplegging van de grondrechten betekenen", zei ze.

De vrijheid om anoniem te bewegen in een openbare ruimte zou verloren kunnen gaan, zei Christopher Lauer, een internet- en gegevensbeschermingsdeskundige voor de sociaal-democraten (SPD). "Er is geen uitkering voor misdaadbestrijding", zei hij.

Wat gebeurt er na de testfase?

Autoriteiten willen nagaan of de camera's en computers mensen betrouwbaar kunnen herkennen. Het valt nog te bezien hoe succesvol de technologie eigenlijk is. Maar er is al ver reikend potentieel.

Het aantal camera's op stations wordt "voortdurend uitgebreid", aldus de Deutsche Bahn, die de stations van Berlijn beheert. In het hele land dekken ongeveer 6,000 camera's meer dan 80 procent van de passagiers.

Er werd aangekondigd dat alleen al voor de uitbreiding van de videobewaking van het voorstedelijke treinnetwerk van Berlijn enkele miljoenen euro's nodig zouden zijn. Duizenden camera's zijn al dagelijks in gebruik in metro's en bussen, naast stations.

Kan het programma worden misbruikt?

De Duitse autoriteiten hebben het gebruik van dit programma gerechtvaardigd als gezichtsherkenning voor het opsporen van mensen die “een gevaar vormen of kunnen vormen. Het programma moet deze mensen herkennen en registreren. "

Voor de samenwerkende partner van het programma, de Duitse spoorwegmaatschappij Deutsche Bahn, is het project echter niet zonder voordelen: het bedrijf zou kunnen proberen te voorkomen dat graffitikunstenaars zijn treinen taggen.

In principe kan het programma bewakingsbeelden alleen vergelijken met de foto's die in de database zijn opgeslagen. Voor nu is dat de vrijwillige pendelaar. Later zou dit kunnen zijn voor het opsporen van vermeende of bekende verdachten.

Het systeem is onderhevig aan misbruik omdat het theoretisch kan worden gevoed met elk soort gegevensrecord. Voor autoritaire staten zou dit kunnen leiden tot nieuwe vormen van controle, naast bestaande internetcensuur en ander toezicht op het openbare leven.

Lees hier het hele verhaal ...