Gedragswetenschap gebruikt om burgers hun auto's te laten dumpen

De burgemeester van Durham, NC is niet bang om vies te worden - letterlijk. Steve Schewel heeft een hands-on benadering van het leiderschap van slimme steden gevolgd, waaronder het rijden met afval- en recyclingploegen.

Naast het geven van prioriteit aan de afvalproblematiek van de stad, heeft Schewel zich gericht op gedragseconomie om bewoners uit hun auto en op de fiets of bus te lokken. Die methoden omvatten zelfs een wekelijkse loterij van $ 163 voor inwoners die ervoor kiezen om met de bus te rijden. 

Smart Cities Dive haalde Schewel in, wie is voor herverkiezing op november 5., voor meer informatie over zijn campagneplatforms en hoe hij sociale wetenschappen heeft gebruikt om 'slimme' initiatieven in de stad te implementeren. 

Het volgende interview is bewerkt voor beknoptheid en duidelijkheid.

SLIMME STEDEN DUIKEN: De VN-top over klimaatactie vond [onlangs] plaats en de VS. ontbrak een leidende rol in die gesprekken. Welke druk voelt u als burgemeester om actie te ondernemen tegen klimaatverandering in plaats van sterk federaal leiderschap?

STEVE SCHEWEL: Ik voel een grote verantwoordelijkheid om maatregelen te nemen tegen klimaatverandering. Het nalaten van de federale regering heeft ons voornemen hier in Durham om actie te ondernemen alleen maar versterkt. 

Denkt u dat lokaal leiderschap op stadsniveau voldoende zal zijn om de VS te helpen de doelstellingen van het Parijs-akkoord te bereiken zonder sterk federaal leiderschap?

SCHEWEL: Nee, ik denk niet dat dat genoeg zal zijn. Het is van cruciaal belang dat steden een leidende rol spelen, maar als het federale beleid niet verandert, kunnen we de klus niet klaren. Steden kunnen geen nationale emissienormen vaststellen. Steden kunnen slechte federale energiesubsidies niet opheffen ... Steden kunnen het boren naar fossiele brandstoffen niet opheffen op plaatsen waar we niet zouden moeten boren naar fossiele brandstoffen. Steden kunnen overheidssteun niet omleiden van fossiele brandstoffen naar hernieuwbare bronnen zoals zon en wind.

Steden hebben een rol te spelen, maar we zullen deze klus op het gebied van klimaat niet kunnen klaren tenzij we een verandering in het federale beleid hebben.

Zou je zeggen dat een gebrek aan federaal leiderschap een van de grootste hindernissen is voor Durham en andere steden om hun klimaatdoelstellingen te halen?

SCHEWEL: Ja, ik zou zeggen dat dat zeker een van de grootste barrières is. Als we bijvoorbeeld onze klimaatdoelen willen halen, zullen we veel meer geïnstalleerde zonnetechnologieën nodig hebben. En als de federale overheid die technologieën zou steunen in plaats van fossiele brandstoffen, zouden we onze lokale doelen beter kunnen bereiken.

Ik heb gelezen dat je met behulp van gedragswetenschappen om mensen te laten stoppen met autorijden alleen naar het stadscentrum. Waarom koos je ervoor om gedragswetenschappelijke methoden te gebruiken om het rijgedrag van bewoners te veranderen? 

SCHEWEL: We zijn erg gelukkig in Durham om de Duke Center for Advanced Hindsight, wat een fantastische naam is voor een centrum. Het is een echt prachtig onderzoeks- en praktijkcentrum om de inzichten van gedragswetenschappen in het openbare beleid te bevorderen.

We werken samen met het Center for Advanced Hindsight om te proberen de mobiliteitsgewoonten te veranderen van mensen die hier in Durham naar het centrum komen. We willen het aantal mensen dat met individuele auto's het stadscentrum binnenrijdt verminderen en mensen aanmoedigen om met de bus te komen, te lopen of te fietsen. De gedragseconomische inzichten die we tot nu toe gebruiken, hebben… veel succes gehad.

Welke gedragswetenschappelijke technieken heb je gebruikt?

SCHEWEL: Ze waren heel simpel. We hebben hier voor gestreden via de Bloomberg Mayor's Challenge en we zijn erg dankbaar dat we de miljoen dollar hebben gekregen om dit in drie jaar te doen. In de pilotfase… was er een controlegroep en een experimentele groep. En met de experimentele groep gaven we iedereen gewoon een kaart van hoe ze lopend, fietsend of met de dichtstbijzijnde bus in het centrum konden komen. [We] gaven ze informatie over hoe lang het zou duren om dat woon-werkverkeer te maken en [we] gaven ze informatie over hoeveel calorieën ze zouden verbranden en hoeveel geld ze zouden besparen op benzine. In de experimentele groep was er een behoorlijke toename van het aantal mensen dat niet in de stad reed.

Een andere [methode] was [ook met] een experimentele groep en controlegroep. En in de experimentele groep, iedereen die met de bus reed, boden we de kans aan om mee te doen aan een wekelijkse loterij om $ 163 te winnen. Dat zorgde voor een aanzienlijke toename van het aantal mensen dat de bus nam, ook al was de kans dat ze de loterij zouden winnen niet zo groot ... Ons doel is om het aantal ritten met individuele auto's die naar het centrum komen met 5% te verminderen omdat we willen stoppen met het bouwen van parkeergarages . We willen een positieve invloed hebben op ons klimaat. Dat is nog maar het begin, maar dat is ons oorspronkelijke doel.

Lees hier het hele verhaal ...