Aussie Professor Sues University: The 'Dying' Great Barrier Reef gaat NIET dood

Een Australische professor in de natuurkunde klaagt zijn universiteit aan, die probeert hem de mond te snoeren om de waarheid te vertellen over het 'stervende' Great Barrier Reef.

De waarheid is natuurlijk dat het Great Barrier Reef (GBR) helemaal niet sterft. (Zoals we hebben geschreven Kwaliteitsbeleid en  Kwaliteitsbeleid)

In feite doet het prima en de mond gesnoerd professor - Peter Ridd van James Cook University - heeft veel solide wetenschappelijk bewijs om het te bewijzen.

Ridd bestudeert de GBR al 30 jaar en is van mening dat de vaak gehoorde beweringen dat deze ernstig wordt bedreigd door klimaatverandering of vervuiling, slechts bangmakerij zijn voor milieuactivisten. Hij is ook zeer kritisch over die zogenaamd gerenommeerde instellingen die deze alarmerende mythe hebben gepromoot, waaronder het Australian Institute of Marine Science en het ARC Center of Excellence for Coral Reef Studies.

Maar toen Ridd dit in een gepubliceerd essay en een radio-interview vorig jaar beschuldigde zijn universiteit hem van ernstig wangedrag. Het beweerde dat zijn kritiek 'niet collegiaal' was (het ARC Center of Excellence for Coral Reef Studies maakt eigenlijk deel uit van James Cook University) en dreigde hem met ontslag. Bovendien beval de universiteit hem om met niemand het bestaan ​​van haar aantijgingen te vermelden, laat staan ​​details. Ridd negeerde dit bevel en ging openbaar.

Nu vecht hij niet alleen voor zijn werk en zijn academische geloofwaardigheid, maar ook voor de integriteit van de wetenschap zelf.

Zoals hij onlangs schreef bij Fox News:

De problemen waarmee ik geconfronteerd word, maken deel uit van een 'replicatiecrisis' die door de wetenschap raast en nu een serieus onderwerp is in grote wetenschappelijke tijdschriften. In grote wetenschappelijke proeven die proberen de resultaten van wetenschappelijke waarnemingen en metingen te reproduceren, lijkt het erop dat ongeveer 50 procent van de recent gepubliceerde wetenschap verkeerd is, omdat de resultaten niet door anderen kunnen worden gerepliceerd.

En als observaties en metingen niet kunnen worden gerepliceerd, is het niet echt wetenschap - het is op zijn best nog een hypothese of zelfs maar een mening. Dit is geen controversieel onderwerp meer - de wetenschap, of op zijn minst het systeem van het controleren van de wetenschap die we gebruiken, ontbreekt ons.

De crisis begon in biomedische gebieden, waar farmaceutische bedrijven in het afgelopen decennium ontdekten dat tot 80 procent van de universitaire en institutionele wetenschappelijke resultaten die ze testten, verkeerd waren. Het wordt nu erkend dat het probleem veel groter is dan de biomedische wetenschappen. En dat is waar ik in grote problemen kwam.

Volgens een redactioneel artikel gepubliceerd in The Lancet, een van 's werelds toonaangevende medische tijdschriften, is dit probleem endemisch in de wetenschap.

De redacteur Richard Horton schreef:

De zaak tegen de wetenschap is eenvoudig: veel van de wetenschappelijke literatuur, misschien de helft, is misschien gewoon niet waar. Aangetast door studies met kleine steekproefomvang, kleine effecten, ongeldige verkennende analyses en flagrante belangenconflicten, samen met een obsessie voor het nastreven van modieuze trends van twijfelachtig belang, heeft de wetenschap een wending genomen naar de duisternis. Zoals een deelnemer het uitdrukte: "slechte methoden leveren resultaten op".

Zo jammer dat Horton zijn eigen les niet heeft geleerd door enkele artikelen te behandelen The Lancet publiceert zo vaak waarin ze de nieuwste onzin over klimaatverandering onderschrijven. Toch is zijn bredere punt goed gemaakt: veel van wat tegenwoordig voor wetenschap doorgaat, is simpelweg niet te vertrouwen.

Lees hier het hele verhaal ...