Apps voor leren op afstand: gegevens van kinderen gedeeld op 'duizelingwekkende schaal'

Die bevindingen komen uit de meest uitgebreide studie tot nu toe over de technologie waarop kinderen en ouders bijna twee jaar vertrouwden toen het basisonderwijs van school naar huis verschoof.

Onderzoekers van de belangenbehartigingsgroep Human Rights Watch analyseerden 164 educatieve apps en websites die in 49 landen worden gebruikt, en ze deelden hun bevindingen met The Washington Post en 12 andere nieuwsorganisaties over de hele wereld. Het consortium, EdTech Exposed, werd gecoördineerd door de onderzoeksorganisatie zonder winstoogmerk het signalennetwerk en voerde verdere rapportage en technische beoordeling uit.

Wat de onderzoekers ontdekten, was alarmerend: bijna 90 procent van de educatieve tools was ontworpen om de verzamelde informatie naar advertentietechnologiebedrijven te sturen, die het konden gebruiken om de interesses van studenten in te schatten en te voorspellen wat ze zouden willen kopen.

Onderzoekers ontdekten dat de tools informatie naar bijna 200 ad-tech-bedrijven stuurden, maar dat weinig van de programma's aan ouders onthulden hoe de bedrijven het zouden gebruiken. Sommige apps hintten in technische termen op de monitoring in hun privacybeleid, aldus de onderzoekers, terwijl vele anderen helemaal niets vermeldden.

De websites, aldus de onderzoekers, deelden gebruikersgegevens met online advertentiegiganten, waaronder Facebook en Google. Ze vroegen ook toegang tot de camera's, contacten of locaties van leerlingen, zelfs als dat voor hun schoolwerk niet nodig leek. Sommige namen de toetsaanslagen van studenten op, zelfs voordat ze op 'verzenden' drukten.

De "duizelingwekkende omvang" van de tracking, aldus de onderzoekers, toonde aan hoe de financiële prikkels van de data-economie zelfs de jongste internetgebruikers hadden blootgesteld aan "onontkoombare" privacyrisico's - zelfs terwijl de bedrijven profiteerden van een grote inkomstenstroom.

"Kinderen", schreef hoofdonderzoeker Hye Jung Han, "hadden net zoveel kans om in hun virtuele klaslokalen te worden gesurveilleerd als volwassenen die winkelen in 's werelds grootste virtuele winkelcentra."

Schooldistricten en de makers van de sites verdedigden het gebruik ervan, waarbij sommige bedrijven zeiden dat onderzoekers zich hadden vergist door in hun studie-homepages voor de programma's op te nemen, die trackingcodes bevatten, in plaats van hun analyse te beperken tot de interne studentenpagina's, die volgens hen minder of geen trackers. De onderzoekers verdedigden het werk door op te merken dat studenten vaak moesten inloggen op de homepages voordat hun lessen konden beginnen.

De pandemie van het coronavirus heeft het leven van kinderen over de hele wereld abrupt op zijn kop gezet, scholen sluiten voor meer dan 1.5 miljard studenten in slechts een paar weken tijd. Hoewel sommige klaslokalen hebben heropend, blijven tientallen miljoenen studenten op afstand, en velen zijn nu het grootste deel van hun schooltijd afhankelijk van onderwijs-apps.

Toch is er weinig publieke discussie geweest over hoe de bedrijven die de programma's hebben geleverd waarvan onderwijs op afstand afhankelijk is, mogelijk hebben geprofiteerd van de pandemische meevaller van studentgegevens.

De leer-app Schoology, zegt bijvoorbeeld dat het meer dan 20 miljoen gebruikers heeft en wordt gebruikt door 60,000 scholen in enkele van de grootste schooldistricten van de Verenigde Staten. De studie identificeerde code in de app waarmee een unieke identificatiecode uit de telefoon van de student kon worden gehaald, een zogenaamde advertentie-ID, die marketeers vaak gebruiken om mensen te volgen via verschillende apps en apparaten en om een ​​profiel op te bouwen over welke producten ze zouden kunnen gebruiken. willen kopen.

Een vertegenwoordiger voor PowerSchool, die de app ontwikkelde, alle vragen doorverwees naar de privacy policy, die zei dat het geen advertentie-ID's verzamelt en geen studentgegevens aan bedrijven verstrekt voor marketingdoeleinden. Maar het beleid zegt ook dat de website van het bedrijf tools van derden gebruikt om gerichte advertenties aan gebruikers te tonen op basis van hun 'browsegeschiedenis op andere websites of op andere apparaten'. Het beleid vermeldde niet welke externe bedrijven de gegevens van gebruikers hadden ontvangen.

Het beleid zei ook dat het "niet bewust informatie verzamelt van kinderen jonger dan 13 jaar", in overeenstemming met de Privacywet voor kinderen online, of COPPA, de Amerikaanse wet die speciale beperkingen oplegt aan gegevens die van jonge kinderen worden verzameld. De software van het bedrijf wordt echter al in de kleuterklas op de markt gebracht voor klaslokalen, die voor veel kinderen rond de leeftijd van 4 beginnen.

Het onderzoek erkende dat het niet precies kon bepalen welke studentgegevens zouden zijn verzameld tijdens gebruik in de echte wereld. Maar het onderzoek onthulde wel hoe de software was ontworpen om te werken, tot welke gegevens het was geprogrammeerd om toegang te krijgen en waar die gegevens naartoe zouden zijn gestuurd.

Schooldistricten en overheidsinstanties die de tools hadden aanbevolen, schreef Han, hadden "de werkelijke kosten van online onderwijs afgewenteld op kinderen, die werden gedwongen om voor hun leren te betalen met hun fundamentele rechten op privacy."

De onderzoekers zeiden dat ze een aantal trackers vonden op websites die veel voorkomen op Amerikaanse scholen. De website van ST wiskunde, een "visueel instructieprogramma" voor kleuters, lagere en middelbare scholieren, bleek gebruikersgegevens te hebben gedeeld met 19 externe trackers, waaronder Facebook, Google, Twitter en de e-commercesite Shopify.

Kelsey Skaggs, een woordvoerster van de in Californië gevestigde MIND onderzoeksinstituut, die ST Math runt, zei in een verklaring dat het bedrijf "geen persoonlijk identificeerbare informatie in studentendossiers deelt voor gerichte reclame of andere commerciële doeleinden" en niet dezelfde trackers op zijn studentenplatform gebruikt als op zijn startpagina.

Maar de onderzoekers zeiden dat ze trackers niet alleen op de hoofdsite van ST Math vonden, maar ook op pagina's met wiskundegames voor peuterschool en eerste leerjaar.

Google-woordvoerder Christa Muldoon zei dat het bedrijf de beweringen van de onderzoekers onderzoekt en actie zal ondernemen als ze schendingen van hun gegevensprivacyregels vinden, waaronder een verbod op gepersonaliseerde advertenties gericht op de accounts van minderjarigen. Een woordvoerder van Facebook's moederbedrijf Meta zei dat het beperkt hoe bedrijven gegevens over kinderen delen en hoe adverteerders kinderen en tieners kunnen targeten.

Het onderzoek komt naarmate de bezorgdheid groeit over de privacyrisico's van de onderwijstechnologie-industrie. De Federale Handelscommissie gestemd vorige week op een beleidsverklaring aandringen op sterkere handhaving van COPPA, met voorzitter Lina Khan ruzie dat de wet moet helpen "ervoor te zorgen dat kinderen hun schoolwerk kunnen doen zonder zich over te geven aan commerciële surveillancepraktijken."

COPPA vereist dat apps en websites toestemming van de ouders krijgen voordat ze gegevens van kinderen verzamelen, maar scholen kunnen namens hen toestemming geven als de informatie is bestemd voor educatief gebruik.

In een aankondiging, zei de FTC dat het zou werken om de bepalingen van de wet "waakzaam te handhaven", waaronder een verbod om kinderen te verplichten meer informatie te verstrekken dan nodig is en beperkingen op het gebruik van persoonlijke gegevens voor marketingdoeleinden. Bedrijven die de wet overtreden, kunnen boetes en civielrechtelijke sancties krijgen.

Het is duidelijk dat de tools een grote impact hebben. In Los Angeles gebruiken bijvoorbeeld meer dan 447,000 studenten Schoology en 79,000 gebruiken ST Math. Ongeveer 70,000 studenten in Miami-Dade County Public Schools gebruiken Schoology.

Lees hier het hele verhaal ...