Beweeg over, Sherlock. De Britse politie is een computersysteem aan het uitproberen dat kan achterhalen wat er in een plaats delict. Het idee is dat het systeem, VALCRI genaamd, in staat zal zijn om de moeizame delen van het werk van een misdaadanalist binnen enkele seconden te doen, waardoor ze zich kunnen concentreren op de zaak, terwijl het ook nieuwe onderzoekslijnen en mogelijk gemiste verhalen veroorzaakt.
"Iedereen denkt dat het bij politiezaken gaat om het verbinden van de punten, maar dat is het makkelijke gedeelte", zegt William Wong, die het project leidt aan de Middlesex University in Londen. "Het harde deel is het uitzoeken welke punten moeten worden verbonden."
De belangrijkste taak van VALCRI is om plausibele ideeën te genereren over hoe, wanneer en waarom een misdrijf is gepleegd en wie het heeft gedaan. Het scant miljoenen politie records, interviews, foto's, video's en meer, om verbindingen te identificeren die volgens hem relevant zijn. Dit alles wordt vervolgens gepresenteerd op twee grote touchscreens waarmee een misdaadanalist kan communiceren.
Patronen spotten
Het systeem ziet mogelijk dat er op verschillende recente plaats delicten omhulsels zijn gevonden, bijvoorbeeld op die waarop de politie zich nu richt. "Een analist kan dan zeggen of dit relevant is of niet en VALCRI zal de resultaten aanpassen", zegt Neesha Kodagoda, ook bij Middlesex. Dankzij machine learning verbetert het systeem zijn zoekopdrachten op basis van dergelijke interacties met analisten, die het belang van verschillende reeksen criteria met een veeg kunnen verhogen of verlagen.
Wanneer een onopgeloste misdaad op het bureau van een analist belandt, is een van de eerste dingen die ze moeten doen de politiedatabases doorzoeken op incidenten die gerelateerd kunnen zijn op basis van hun locatie, tijd of modus operandi, en gegevens verzamelen van alle betrokken personen. "Een ervaren analist heeft 73 individuele zoekopdrachten nodig om al deze informatie te verzamelen, alvorens deze handmatig in een gemakkelijk verteerbare vorm te zetten", zegt Kodagoda. "VALCRI kan dit met een enkele klik doen."
Dit is geen gemene prestatie. Veel van de informatie die is vastgelegd in politierapporten staat in kanttekeningen en beschrijvingen, maar de algoritmen die VALCRI aansturen kunnen begrijpen wat er staat - op een basisniveau.
In interviews met mensen op drie verschillende plaats delicten kan bijvoorbeeld een slordig persoon in de buurt worden beschreven. De ene persoon heeft misschien het woord 'smerig' gebruikt, de ander 'slordig' en de derde 'rommelig'. Een mens zou er geen moeite mee hebben, aangezien alle drie dezelfde persoon beschrijven. Dankzij verbeteringen in kunstmatige intelligentie kan VALCRI ook dergelijke links maken. Het systeem kan ook software voor gezichtsherkenning gebruiken om mensen in te identificeren CCTV-opnamen of foto's gemaakt bij een scène.
West Midlands Police in het Verenigd Koninkrijk test VALCRI momenteel met drie jaar aan echte maar geanonimiseerde gegevens, in totaal ongeveer 6.5 miljoen records. De politie in Antwerpen, België, test ook een versie van het systeem.
De volgende fase is om VALCRI los te laten op niet-geanonimiseerde, nieuwe gegevens als er zich misdaden voordoen. Dit is in principe afgesproken, maar de laatste stap is een delicaat proces. Politietechnieken die tijdens een onderzoek worden gebruikt, kunnen voor de rechtbank worden aangevochten, dus als VALCRI te vroeg of ten onrechte wordt ingezet, kunnen zaken instorten. En wetten verschillen tussen landen over hoe politiegegevens kunnen worden gebruikt.
Een bijkomende complicatie is dat veel mensen zich ongemakkelijk zouden voelen bij computers die de waarschijnlijkheid bepalen dat verschillende verhalen een misdrijf verklaren. "De gegevens in een misdrijfzaak zijn gewoon niet goed genoeg om dat te doen, dus VALCRI ook niet", zegt teamlid Ifan Shepherd bij Middlesex. "Een menselijke analist moet altijd de baas zijn."