Advocacy Advertising: Another Slick Social Engineering Tool Of Technocracy

Deel dit verhaal!
Bij Technocracy draait alles om social engineering. Advocacy Advertising (AA) is een hulpmiddel om verkoop te genereren door een bepaalde mening te promoten, zoals politiek, sociaal, economisch of wetenschappelijk. Dergelijke advertenties proberen de publieke opinie te beïnvloeden voor het eigenbelang van de adverteerder. Conceptueel is AA nauw verwant aan de Nudge-theorie van de gedragswetenschappen, die positieve bekrachtiging en indirecte suggesties gebruikt om gedrag te beïnvloeden. Beide zijn hulpmiddelen voor sociale engineering en worden vakkundig door technocraten in alle beroepen beoefend. ⁃ TN Editor

Technocraten zijn waarschijnlijk bedrevener in het gebruiken en misbruiken van elke vrijheid of voorrecht dan welke andere groep in de samenleving dan ook. Dat is het geval bij Advertising Advocacy (AA), het gebruik van reclame om een ​​idee te verkopen in plaats van een product. Het stelt technocraten in staat om mensen te communiceren en te besturen met een zeer effectief openbaar voertuig dat is ontworpen voor een ander doel zonder zichzelf duidelijk te identificeren.

Het is geen nieuwe kwestie, maar is nu belangrijker naarmate mensen zich bewust worden van het aantal communicatievoertuigen die worden gebruikt voor andere dan het beoogde doel. Het is ook waar dat sommige wetgeving bestaat om de impact ervan te beperken, maar het feit dat de meeste mensen niet eens weten wat het is, toont aan dat hun beperkingen niet effectief zijn. (Je kunt zo'n vereiste herkennen, omdat het woord 'Advertentie' meestal ergens op de pagina wordt afgedrukt.) AA wordt een centrale plaats in de manier waarop de technocraten de politici controleren door de informatie naar de mensen te dwingen. Net zoals internet de controle van informatie en ideeën door de reguliere media begint te omzeilen, dringt AA door om ruimte en tijd te kopen voor dwang.

Het maakt deel uit van het grotere conflict in de samenleving over controle over de vrijheid van meningsuiting en sluwe manieren om de fundamentele vrijheid buiten de overheid te omzeilen. De nadruk van de Grondwet lag op overheidsinmenging. De oprichters namen het zo serieus dat het tweede amendement burgers toestond om wapens te dragen om zich te verdedigen tegen hun eigen regeringspogingen om de vrijheid van meningsuiting te beperken. Maar nu, met de komst van sociale media en het omzeilen van overheidscontroles op informatie, beperken anderen in de samenleving mensen. De strijd om Google, Facebook en Twitter, bijvoorbeeld om te bepalen wat het publiek te zeggen of te horen heeft, is in het nieuws vanwege een duidelijke politieke voorkeur. Een particulier bedrijf beslist wat mensen kunnen horen, zien of zeggen. De Facebook-oprichter zei dat ze de oorspronkelijke bedoeling van de website hadden verdraaid. Dit misbruik is niet nieuw. Is het nut en de schoonheid van een vrije samenleving niet het vermogen voor iedereen om iets te gebruiken zoals ze willen? Zoals met al deze discussies van vandaag, worden valse veronderstellingen en verkeerde interpretaties gemaakt en worden deze de basis van het argument om af te wijken van de werkelijke kwestie.

Eerst een disclaimer; Ik ben volledig tegen geheimhouding of privacy: allen het werk van de duivel gebeurt in de duisternis. De enige reden dat u geheimhouding of privacy nodig heeft, is omdat u iets te verbergen heeft of u mensen wilt bedriegen. Privacy en geheimhouding draaien om informatie die de samenleving als 'beschamend' heeft geïdentificeerd.

Een voorbeeld van misleiding die het probleem volledig mist was Justitie Oliver Wendell Holmes Jr. merk op dat je geen vuur kunt schreeuwen in een overvol theater. Holmes heeft absoluut ongelijk en beperkt willekeurig de vrijheid van meningsuiting. Je hebt ofwel vrijheid van meningsuiting, of je hebt geen. Het is absoluut omdat elke limiet betekent dat een individu beslist wat de rest van ons kan zeggen. De Canadese regering probeerde en liet het idee om een ​​limiet te stellen, door haatzaaiende uitlatingen als onaanvaardbaar te bestempelen. Er is niet veel aandacht voor nodig om te weten dat de definitie van haat door mensen aanzienlijk varieert. Welke gebruik je?

Wat Holmes mist, is de noodzaak van verantwoording voor uw daden. Je kunt vuur schreeuwen, maar het is essentieel dat de samenleving je verantwoordelijk houdt voor het resultaat. Als er in elk land een grote mislukking is in de samenleving, is het het niet om mensen, vooral machtige mensen, verantwoordelijk te houden voor acties en overtredingen. Meestal gebruiken ze claims van geheimhouding en privacy die zij, of hun advocaten, hebben bepaald om aansprakelijkheid te vermijden. Kijk naar wat er op dit moment in Washington gebeurt, nu documenten worden achtergehouden of vrijgegeven met willekeurige redacties. Een gebied van gebrek aan verantwoording is het gebruik van een vrijheid en privilege in de samenleving om de verkeerde reden en daarmee het verwijderen van de keuze van een ander.

Een eenvoudig voorbeeld hiervan is het kopen van een kaartje voor een concert om iemand te horen zingen met behulp van zijn door God geschonken talent. De persoon gebruikt vervolgens het podium om zijn politieke opvattingen aan het publiek op te leggen. De samenleving bood de persoon het podium om te zingen - niets anders. Verantwoording kan inhouden betaling aan de uitvoerder inhouden.

Als vrijheid echt bestond, dan moet elke persoon in het publiek het recht hebben om het podium op te gaan en zijn tegenwicht te geven. Dit was het idee achter een aantal wetgeving die werd gecreëerd om het voordeel te compenseren voor degenen die het zich konden veroorloven AA te gebruiken en te misbruiken. Het zei dat iedereen die AA gebruikt, moest betalen voor advertenties van iemand die een andere mening had, maar niet kon concurreren. Figuur 1 toont bijvoorbeeld een advertentie van de schoeisel gigantische Adidas.

Figuur 1

 

Oppervlakkig gezien is het een lovenswaardig doel om voor weeskinderen in Afrika te zorgen. Maar waarom vertelt Adidas ons dat ze het doen? Simpel, om hun imago te verbeteren en meer schoenen te verkopen. Echt altruïsme is niet bekend; het wordt niet gedaan voor persoonlijk gewin, maar dat is wat Adidas doet. Trouwens, wat als ik het er niet mee eens ben om op deze manier geld aan wezen te geven? Wat als ik het niet eens ben met de afhankelijkheden die het creëert en geloof dat er betere manieren zijn om dit te doen als het moet? Hoe vaak leren we dat geld zijn doel niet bereikt, of zo ja, is het een fractie van het gegeven bedrag? De aanpak van Adidas is flagranter omdat het grenst aan emotionele chantage.

Terwijl ik dit artikel aan het schrijven was, alsof ik mijn punt wilde onderstrepen, zette een ander sportschoenenbedrijf er hun zakelijke voet in. De kop leest'Nike's Kaepernick-advertentie kost het bedrijf tot nu toe meer dan $ 4 miljard. " De betreffende advertentie en het pleidooi worden weergegeven in figuur 2.

Figuur 2

Ik pleit niet voor wetgeving om AA tegen te houden. In welke vorm dan ook, het is een beperking van de vrijheid van meningsuiting. Gelukkig is de markt naast de implicaties van AA een bepalende factor. De terugslag was voornamelijk het gebruik van AA, maar het zijn de financiële kosten die de praktijk zullen stoppen of beperken. Hier is wat het Nike-artikel zegt:

Als het publieke verzet tegen andere bedrijfsmerknamen die een uitgesproken politiek standpunt hebben ingenomen een indicatie is, staat Nike voor aanzienlijk meer druk: bedrijven van Dick's (die een scherpe daling van de verkoop zagen nadat het gestopt was met de verkoop van wapens), tot ESPN, tot Papa John's , naar Twitter en Facebook, naar In-N-Out burger, hebben allemaal een boze reactie van klanten gezien - van links of van rechts - toen deze bedrijven de politieke arena betraden, wat resulteerde in een hit in de bovenste rij, en uiteindelijk, de aandeelhouderszak.

De boodschap is luid en duidelijk in al deze gevallen, zwijg en zing of zwijg en verkoop uw product. Maak geen misbruik van de privileges die de mensen verlenen. De sleutel tot alles is onderwijs. In tegenstelling tot ouders in de jungle, bereiden we onze studenten niet voor op de stedelijke jungle. We hebben de controle over het onderwijssysteem verloren, zodat het nu een systeem van indoctrinatie is. De beste aanpak is om een ​​gezonde scepsis te bevorderen en hier is een klassiek voorbeeld. De volgende ideeën worden toegeschreven aan Boeddha.

  • Geloof nergens in, simpelweg omdat je het hebt gehoord.
  • Geloof nergens in, simpelweg omdat het door velen wordt gesproken en geruchten.
  • Geloof nergens in, simpelweg omdat het in je religieuze boeken staat.
  • Geloof niet in iets, alleen op gezag van je leraren en ouderlingen.
  • Geloof niet in tradities omdat ze al vele generaties zijn doorgegeven.
  • Maar na observatie en analyse, als je merkt dat alles met de rede overeenkomt en bevorderlijk is voor het goede en het voordeel van iedereen, accepteer het dan en leef het na.

Blijkbaar is het niet wat hij schreef eigenlijk. Na het origineel te hebben gelezen, besloot ik echter, met een gezonde scepsis, dat het een goede benadering is van hoe ik denk dat mensen moeten overwegen zich te gedragen zodat ze niet door AA worden opgenomen.

Over de editor

Dr. Tim Ball
Dr. Tim Ball is een gerenommeerd milieuadviseur en voormalig hoogleraar klimatologie aan de Universiteit van Winnipeg. Hij was lid van vele lokale en nationale commissies en als voorzitter van provinciale raden voor waterbeheer, milieukwesties en duurzame ontwikkeling. Dr. Ball's uitgebreide wetenschappelijke achtergrond in klimatologie, met name de reconstructie van eerdere klimaten en de impact van klimaatverandering op de menselijke geschiedenis en de menselijke conditie, maakte hem de perfecte keuze als Chief Science Adviser bij de International Climate Science Coalition.
Inschrijven
Melden van
gast

0 Heb je vragen? Stel ze hier.
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties