TN Opmerking: de auteur van dit verhaal is de directeur van het Earth Institute aan de Columbia University. Over het algemeen zijn Democraten tegen TPP, terwijl Republikeinen ervoor zijn. Democraten zijn daarentegen voor het broeikaseffect en duurzame ontwikkeling, terwijl republikeinen tegen hen zijn. Wat geen van beide partijen zich realiseert, is dat zowel TPP als duurzame ontwikkeling door dezelfde mensen worden gemaakt voor een gemeenschappelijk doel. Dus, als je je hoofd krabt over dit soort artikelen, die zegt dat TPP veel te weinig doet op het gebied van duurzame ontwikkeling, verhef dan je horizon en kijk naar het grotere geheel.
Globalisering is een positieve en krachtige kracht voor het goede, als het is ingebed in het juiste soort ethisch en juridisch kader. Toch is het huidige ontwerp van het Trans-Pacific Partnerschap geen eenvoudige duim omhoog waard door het Congres. Zonder de vermeende doelstellingen van TPP terzijde te schuiven, zouden de ondertekenaars van 12 moeten vertragen, de stukjes van deze complexe handelsovereenkomst op hun beurt moeten nemen en harder moeten werken voor een reeks internationale normen die werkelijk wereldwijde duurzame ontwikkeling zullen ondersteunen.
De TPP moet worden beoordeeld op de vraag of het mondiaal economisch welzijn garandeert, niet op de vraag of het voordelen biedt voor de Verenigde Staten ten nadele van andere landen. Het uiteindelijke doel van het economisch beleid zou moeten zijn het welzijn van alle delen van de samenleving te vergroten, inclusief de armen en de middenklasse. Overeenkomsten die de rijken helpen ten koste van de armen, kapitaal ten koste van arbeid, of bepaalde sectoren ten koste van de consument, moeten met scepsis worden bekeken.
De Obama-regering heeft ongetwijfeld te goeder trouw over de TPP onderhandeld en het akkoord zou waarschijnlijk bijdragen aan de wereldwijde en Amerikaanse economische groei. Dit is geen schadelijk akkoord, de vruchten van een geheime kliek zoals sommigen hebben gevreesd. Globalisering is ook geen kwaad om met tand en nagel te bestrijden. De trieste waarheid is echter dat terwijl de administratie een 21st-eeuwse overeenkomst beloofde, we nog een andere late 20e-eeuwse overeenkomst hebben. En we kennen de waarschijnlijke resultaten al: economische groei ten koste van toenemende inkomensongelijkheid; overmatige macht van grote farmaceutische, grote financiële en andere sectoren met sterke lobbykracht; en de groeiende dreigingen van een negatief handelsconflict met China.
De overeenkomst, met zijn 30-hoofdstukken, bestaat eigenlijk uit vier complexe deals in één.
De eerste is een vrijhandelsovereenkomst tussen de ondertekenaars. Dat deel kan vandaag worden ondertekend. De tarieven zouden op nul komen; quota zouden dalen; handel zou uitbreiden; en protectionisme zou op afstand worden gehouden.
Het tweede is een reeks wettelijke normen voor handel. De meeste hiervan zijn nuttig en vereisen dat voorschriften die de handel beperken, gebaseerd moeten zijn op bewijs, niet op politieke grillen of verborgen protectionisme.
De derde is een reeks voorschriften voor beleggersrechten, intellectuele eigendom en voorschriften in belangrijke dienstensectoren, waaronder financiële diensten, telecommunicatie, e-commerce en farmaceutische producten. Deze hoofdstukken zijn een mix van het goede, het slechte en het lelijke. Hun gemene deler is dat ze de macht van het bedrijfskapitaal verankeren boven alle andere delen van de samenleving, inclusief arbeid en zelfs regeringen.
De vierde is een reeks normen voor arbeid en milieu die bedoeld zijn om de oorzaak van sociale rechtvaardigheid en ecologische duurzaamheid te bevorderen. Maar de overeenkomsten zijn dun, niet afdwingbaar en in het algemeen niet fantasierijk. Klimaatverandering wordt bijvoorbeeld niet eens genoemd, veel minder moedig en creatief aangepakt.
Lees het volledige artikel hier ...
wpDiscuz
Jeffrey Sachs Earth Institute wordt gedeeltelijk gefinancierd door de Open Society Foundation van Soros en Soros zit in de adviesraad. Hij was betrokken bij de "hi-jacking" van de paus, met John Schellnhuber van Potsdam, bij de productie van de encycliek die aandrong op controle op koolstofgebaseerde energie. Hij is ook speciaal adviseur van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-Moon. Van 2002 tot 2006 was hij directeur van het VN-millenniumproject en speciaal adviseur van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties Kofi Annan over de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling, Agenda 21. In 2009 sprak Sachs de jaarlijkse conferentie van de Partij van Europese Socialisten toe: https: //vimeo.com/8673040 Hij... Lees verder "