GGO-technocraatwetenschappers herontwerpen de hele voedselketen

In een industriële hoek van Singapore, die zich gestaag vermenigvuldigt in bioreactoren die precies tot 82 graden zijn verwarmd, wordt echt garnalenvlees gekweekt uit monsters van de microscopisch kleine cellen van de kreeftachtigen.

Als je een voedingsrijke soep voedt die bedoeld is om zijn dieet in het wild na te bootsen, kan een enkele cel zich meer dan een biljoen keer voortplanten tot een hoop grijs doorschijnend vlees. Zie het als vlees dat groeit zonder alle andere delen van het dier, inclusief die kalkachtige zwarte ader.

De onderneming wordt geleid door Sandhya Sriram en een team van wetenschappers, die proberen een van de hoekstenen van dim sum te verbeteren. Het bedrijf van Sriram, Shiok Meats, is vernoemd naar Singaporese straattaal die wordt gebruikt om iets heerlijks te verklaren.

Gelijkaardig werk wordt over de hele wereld gedaan bij andere startups en onderzoekslaboratoria om rundvlees, varkensvlees, kip en hoogwaardige speciale producten zoals blauwvintonijn en foie gras te verbouwen, maar het is het enige bedrijf waarvan bekend is dat het zich richt op het opnieuw creëren van garnalen, een nietje in veel Aziatische gerechten.

Het eindproduct van Shiok - deze verslaggever kon het niet proberen omdat geen buitenstaanders het hoofdkantoor mogen bezoeken tijdens de pandemie - bezit de textuur van gemalen garnalen en is al getest om shumai te maken, de Kantonese dim sum-steunpilaar met de gele dumpling-verpakking. Maar de toepassingen ervan zijn potentieel talrijk in de Chinese keuken.

Je zou een klodder ervan over een vlot tofu kunnen leggen, het kunnen stomen en het met een iets zoetere sojasaus kunnen overgieten. Het kan uit een spuitzak worden geperst in een sudderende hete potbouillon. En misschien wil je er wel balletjes, brood en frituren van maken.

Uiteindelijk zou Sriram, die het bedrijf twee jaar geleden medeoprichtte, graag verder willen gaan dan gemalen garnalenvlees om krab, kreeft en een gestructureerde, gepelde garnaal te produceren, een die overtuigend genoeg is om aan de rand van een glas gevuld met cocktailsaus te hangen.

'We kunnen de staart 3D printen als je wilt,' zei ze.

Singapore is naar voren gekomen als een toonaangevende speler in de ontluikende technologie die ooit werd bespot als 'Frankenmeat' nadat de Nederlandse onderzoeker Mark Post de eerste onthulde "Reageerbuisburger" voor een panel van voedselcritici op een persconferentie in Londen zeven jaar geleden.

Onderzoekers zijn erin geslaagd de prijs van het vlees, dat celkweekvlees of schoon vlees wordt genoemd, te verlagen van de bijna $ 300,000 die het kostte om het debuutpasteitje van Post te produceren - hoewel niet genoeg om het daadwerkelijk aan het publiek te verkopen. De shumai van Shiok kostte bijvoorbeeld $ 300 per stuk.

In wat is beschreven als een "Eetbare ruimterace", Volgens het Good Food Institute, een non-profitorganisatie in Washington die pleit voor alternatieven voor veeteelt, zijn er wereldwijd minstens 55 bedrijven betrokken bij de ontwikkeling van een of andere verscheidenheid aan celkweekvlees.

Dat geldt ook voor een in Hong Kong die vismuil of -blaas nabootst, een delicatesse die vaak in soepen wordt gebruikt; een Australische startup die kangoeroevlees kweekt; en een bedrijf in China dat varkensvlees wil herscheppen in een land waar de stijgende vraag naar vlees de grenzen van het wereldaanbod op de proef zal stellen. Vorig jaar kweekte een Israëlische startup met succes koeienweefsel op het internationale ruimtestation ISS.

De opkomst van de wetenschap heeft existentiële vragen opgeroepen over de herkomst van vlees veganisten om over na te denken of de technologie een soort maas in de wet is als het geen schade toebrengt aan dieren, en of joodse en islamitische religieuze leiders zich afvragen of het in het laboratorium gekweekte varkensvlees zou kunnen zijn als koosjer beschouwd or halal.

Uiteindelijk zou de technologie het mogelijk kunnen maken nieuwe soorten vlees te maken, waardoor chef-koks ongebruikelijke mogelijkheden krijgen.

"Stel je voor wanneer je de smaak van elk stuk vlees kunt aanpassen", zegt Ryan Bethencourt, de in San Francisco gevestigde medeoprichter van biotech-accelerator IndieBio, die Shiok de eerste startfinanciering heeft verstrekt. “Hoe smaakt varkensvlees met zalmvet? Hoe smaakt een mix tussen Wagyu-rundvlees en andere historische biefstuklijnen? Hoe zit het met vlees dat zowel zoet als zuur smaakt? "

Lees hier het hele verhaal ...