Wereldgezondheidsorganisatie: een technocratie voor de volksgezondheid

In naam van het voorkomen en bestrijden van pandemieën onderhandelen de regering-Biden en internationale entiteiten over een overeenkomst die een technocratie voor de volksgezondheid tot stand zou brengen. Het voorgestelde verdrag, bekend als de “WHO-conventie, overeenkomst of ander internationaal instrument inzake pandemische preventie, paraatheid en respons” – of kortweg WHO CA+ – zou de WHO transformeren van een puur adviserende organisatie in een organisatie met regelgevende bevoegdheid om internationaal openbaar beleid vast te stellen .

Wat houdt het verdrag in

De WHO CA+ centraliseert specifiek de macht op het gebied van de volksgezondheid in de WHO. Uit het huidige ontwerp van het voorgestelde verdrag:

Centrale rol van de WHO — Als de leidende en coördinerende autoriteit op het gebied van wereldwijde gezondheid, en de leider van multilaterale samenwerking op het gebied van mondiaal gezondheidsbeheer, is de WHO van fundamenteel belang voor het versterken van pandemische preventie, paraatheid, respons en herstel van gezondheidsstelsels.

De directeur-generaal van de WHO zou de bevoegdheid krijgen om “pandemieën af te kondigen”, waarna de noodbepalingen van het verdrag om volksgezondheidsbeleid op te leggen van kracht zouden worden:

De directeur-generaal van de WHO erkent de centrale rol van de WHO als de leidende en coördinerende autoriteit op het gebied van internationale gezondheidswerkzaamheden en is zich bewust van de noodzaak van coördinatie met regionale organisaties, entiteiten in het systeem van de Verenigde Naties en andere intergouvernementele organisaties. hierin uiteengezet, pandemieën uit te roepen.

De WHO zou het beleid kunnen dicteren als er geen internationale consensus zou worden bereikt door een stemming van de twee presidenten en vier vice-presidenten van de WHO CA+ (mijn nadruk hier en daarna):

De functionarissen van de partijen, als het bestuursorgaan van het bestuursorgaan, zullen: (a) zijn samengesteld uit twee voorzitters, vier vicevoorzitters en twee rapporteurs, die op persoonlijke titel optreden en door de COP voor XX jaar worden gekozen; en (b) trachten besluiten bij consensus te nemen; Echter, indien pogingen om consensus te bereiken door de voorzitters als vruchteloos worden beschouwd, kunnen besluiten worden genomen door middel van een stemming door de voorzitter en de ondervoorzitters.

Het Internationaal Gerechtshof zou ook beslissende macht krijgen:

Bij het ratificeren, aanvaarden, goedkeuren, formeel bevestigen van of toetreden tot de WHO CA+, of op enig moment daarna, kan een Partij schriftelijk aan de Depositaris verklaren dat zij, voor een geschil dat niet is opgelost in overeenstemming met lid 1 van dit artikel, aanvaardt: als ipso facto verplicht en zonder speciale overeenkomst, met betrekking tot elke partij die dezelfde verplichting aanvaardt: (i) voorlegging van het geschil aan het Internationaal Gerechtshof; en/of (ii) ad-hocarbitrage in overeenstemming met procedures die bij consensus door het bestuursorgaan moeten worden aangenomen.

Welke bevoegdheden zou aan de WIE worden verleend?

De WHO zou de planning en reactie op pandemieën in zichzelf centraliseren:

Hierbij wordt het WHO Global Pandemic Supply Chain and Logistics Network (het "Netwerk") opgericht. . . . De partijen ondersteunen de ontwikkeling en operationalisering van het netwerk en nemen deel aan het netwerk, in het kader van de WGO, onder meer door het in stand te houden in interpandemische tijden en door passende schaalvergroting in het geval van een pandemie.

De WHO zou ook bestaande intellectuele eigendomsrechten kunnen schrappen:

In het geval van een pandemie zullen de partijen: (a) passende maatregelen nemen om tijdgebonden ondersteuning te bieden afstand van intellectuele eigendomsrechten die de productie van pandemiegerelateerde producten tijdens een pandemie kan versnellen of opschalen, voor zover nodig om de beschikbaarheid en adequaatheid van betaalbare pandemiegerelateerde producten te vergroten.

Het verdrag zou ook gecentraliseerde controle over discours en debat mogelijk maken:

Versterking van pandemie en geletterdheid op het gebied van de volksgezondheid 1. De partijen verbinden zich ertoe de kennis over wetenschap, volksgezondheid en pandemie onder de bevolking te vergroten, evenals de toegang tot informatie over pandemieën en de gevolgen daarvan, en valse, misleidende, desinformatie of desinformatie aan te pakken, onder meer door internationale samenwerking te bevorderen. In dat verband wordt elke partij aangemoedigd om: (a) op alle passende niveaus, in overeenstemming met de nationale wet- en regelgeving, de ontwikkeling en uitvoering van educatieve en publieke bewustmakingsprogramma's over pandemieën en de gevolgen daarvan te bevorderen en te faciliteren door het publiek te informeren, het communiceren van risico's en het beheersen van infodemie via effectieve kanalen, waaronder sociale media; (B) regelmatig sociaal luisteren en analyseren om de prevalentie en profielen van desinformatie te identificeren, die bijdragen aan het ontwerpen van communicatie- en berichtenstrategieën voor het publiek om verkeerde informatie, desinformatie en vals nieuws tegen te gaan, waardoor het vertrouwen van het publiek wordt versterkt.

Amerikaanse soevereiniteit weggeven

Lezers zouden kunnen denken dat we ons geen zorgen hoeven te maken, omdat het onwaarschijnlijk is dat een dergelijke weggeefactie van Amerikaanse soevereiniteit door de Senaat komt. Ah, maar daar hebben ze al aan gedacht, en dus staat de overeenkomst een "voorlopig" lidmaatschap toe in afwachting van de formele ratificatie van een natie, wat lijkt te betekenen dat de president ons voor onbepaalde tijd zou kunnen ondertekenen zonder instemming van het congres (zoals gebeurde in de akkoorden van Parijs ):

Bij dit alles word ik eraan herinnerd Anthony Fauci's gepubliceerde oproep om de WHO de macht te verlenen om "de infrastructuur van het menselijk bestaan ​​opnieuw op te bouwen". Fauci's visie is allesomvattend:

Bij een dergelijke transformatie zullen we prioriteit moeten geven aan veranderingen in het menselijk gedrag dat risico's vormt voor het ontstaan ​​van besmettelijke ziekten. De belangrijkste daarvan zijn het verminderen van de drukte thuis, op het werk en op openbare plaatsen, en het minimaliseren van verstoringen van het milieu, zoals ontbossing, intense verstedelijking en intensieve veehouderij.”

Even belangrijk zijn het beëindigen van wereldwijde armoede, het verbeteren van sanitaire voorzieningen en hygiëne, en het verminderen van onveilige blootstelling aan dieren, zodat mensen en potentiële menselijke ziekteverwekkers beperkte mogelijkheden voor contact hebben.

Dit verdrag zou de eerste essentiële stap zijn in dat voorgestelde proces door de WHO de daadwerkelijke macht te geven om beleid op te leggen in plaats van te vertrouwen, zoals nu, op overreding.

Ik ben helemaal voor internationale samenwerking. Maar de dreiging van pandemieën wordt gebruikt als voorwendsel om een ​​internationale technocratie sterker te maken. Verdedigers van de Amerikaanse nationale soevereiniteit zouden deze inspanning moeten terugdringen nu terwijl het nog drachtig is. Aan de WHO mogen nooit andere dan adviserende bevoegdheden worden verleend.

Lees hier het hele verhaal ...