Rutherford: Wat er nog over is van 'Vrijheid wordt van alle kanten bedreigd'

“De uitvoerende macht in onze regering is niet het enige, misschien zelfs niet het belangrijkste, voorwerp van mijn bezorgdheid. De tirannie van de wetgevende macht is echt het gevaar dat het meest moet worden gevreesd, en dat zal nog vele jaren zo blijven. De tirannie van de uitvoerende macht zal op haar beurt komen, maar in een meer verre periode.” – Thomas Jefferson, Democracy in America

Het is tijd om de regering opnieuw te kalibreren.

Jarenlang hebben we geleden onder het onrecht, de wreedheden, de corruptie en het misbruik van een diepgewortelde overheidsbureaucratie die geen respect heeft voor de grondwet of de rechten van de burger.

Met 'regering' bedoel ik niet de zeer partijdige, tweepartijenbureaucratie van de Republikeinen en Democraten. Ik verwijs eerder naar 'regering' met een hoofdletter 'G', de diepgewortelde diepe staat die niet wordt beïnvloed door verkiezingen, niet wordt gewijzigd door populistische bewegingen en die zichzelf buiten het bereik van de wet heeft geplaatst.

We zijn te laat voor een systemische controle op de overschrijdingen en machtsgrepen van de overheid.

We hebben te lang in deze vreemde schemerzone vertoefd waar ego de gerechtigheid overtroeft, propaganda de waarheid verdraait, en keizerlijke presidenten - gemachtigd om hun autoritaire neigingen toe te geven door legalistische rechtbanken, corrupte wetgevende machten en een ongeïnteresseerde, afgeleide bevolking - regeren bij fiat in plaats van bij de regel van de wet.

Deze COVID-19-pandemie heeft de regering het perfecte excuus gegeven om aanspraak te maken op een lange waslijst van angstaanjagende lockdown-bevoegdheden (zowel op federaal als staatsniveau) die de Grondwet opheffen: de mogelijkheid om de Grondwet op te schorten, Amerikaanse burgers voor onbepaalde tijd vast te houden , de rechtbanken omzeilen, hele gemeenschappen of delen van de bevolking in quarantaine plaatsen, het Eerste Amendement terzijde schuiven door religieuze bijeenkomsten en bijeenkomsten van meer dan een paar mensen te verbieden, hele industrieën sluiten en de economie manipuleren, dissidenten muilkorven, financiële markten hervormen, een digitale valuta (en dus het gebruik van contant geld verder beperken), bepalen wie moet leven of sterven, en gezondheidsmandaten opleggen aan grote delen van de bevolking.

Dit soort crises heeft de neiging om de autoritaire tendensen in de regering naar voren te brengen.

Dat is geen verrassing: macht corrumpeert en absolute macht corrumpeert absoluut.

We bevinden ons nu in de niet benijdenswaardige positie waarin we alle drie takken van de regering moeten beteugelen - de uitvoerende, de rechterlijke en de wetgevende macht - die hun gezag hebben overschreden en dronken zijn geworden van de macht.

Dit is precies het soort geconcentreerde, absolute macht waartegen de oprichters probeerden te waken door een systeem van checks of balances in te voeren die de macht scheiden en verdelen tussen drie gelijkwaardige takken: de uitvoerende, de wetgevende en de rechterlijke macht.

“Het systeem van checks and balances dat de Framers voor ogen hadden, ontbeert nu effectieve checks en is niet langer in balans”, concludeert professor in de rechten William P. Marshall. “De gevolgen hiervan zijn ernstig. The Framers ontwierpen een systeem van scheiding der machten om excessen en misbruik door de overheid te bestrijden en incompetentie te beteugelen. Ze geloofden ook dat dergelijke kwalen onvermijdelijk zouden volgen bij het ontbreken van een effectieve scheiding der machten. Helaas wordt macht die eenmaal is ingenomen, niet gemakkelijk overgegeven.”

Onvervalste macht in elke tak van de regering is een bedreiging voor de vrijheid.

Het heeft geen zin om te discussiëren over welke politieke partij het zou zijn meer gevaarlijk met deze krachten.

Het feit dat elk individu - of elke regeringstak - van welke politieke overtuiging dan ook bevoegd is om zich als een dictator te gedragen, is al gevaarlijk genoeg.

Dus wat kunnen we doen om de controle over een op hol geslagen regering en een keizerlijk presidentschap terug te winnen?

Het zal niet gemakkelijk zijn.

Wij zijn de onwetende slachtoffers van een systeem dat zo corrupt is dat degenen die opkomen voor de rechtsstaat en streven naar transparantie in de regering in de minderheid zijn.

Deze corruptie is zo groot dat ze alle takken van de overheid omvat: van de machtshongerige agentschappen onder de uitvoerende macht en de marionetten van het bedrijfsleven binnen de wetgevende macht tot een rechterlijke macht die vaker wel dan niet elitair is en bevooroordeeld jegens overheidsinstanties en bedrijven.

We worden geregeerd door een eliteklasse van individuen die totaal geen voeling hebben met de beproevingen van de gemiddelde Amerikaan.

In de ogen van de overheid worden we gezien als relatief vervangbaar: anonieme aantallen individuen die één doel dienen, namelijk de overheidsmachine draaiende te houden door middel van onze arbeid en onze belastingdollars. De machthebbers liggen niet wakker van de vernederingen die ons worden opgelegd of de mogelijke risico's voor onze gezondheid. Het enige waar ze om lijken te geven, zijn macht en controle.

Door toedoen van de overheid worden we talloze keren misbruikt.

We hebben weinig bescherming tegen staande legers (binnenlands en militair), invasieve surveillance, plunderende SWAT-teams, een overweldigend arsenaal aan aanvalsvoertuigen en vuurkracht van de regering, en een spervuur ​​van wetten die alles criminaliseren, van moestuinen tot limonadekraampjes.

In naam van de nationale veiligheid worden we onderworpen aan overheidsinstanties zoals de NSA, FBI en anderen die onze telefoongesprekken afluisteren, onze post lezen, onze e-mails controleren en onze huizen zonder bevel doorzoeken . Naast het misbruik hebben we te maken met bewakingscamera's die op straathoeken en in verkeerslichten zijn gemonteerd, weersatellieten die zijn gecoöpteerd voor gebruik als spionagecamera's vanuit de ruimte, en thermische sensorische beeldapparatuur die warmte en beweging door de muren van onze huizen.

Dat gaat niet eens over de vele manieren waarop onze rechten van het vierde amendement worden vertrapt door gemilitariseerde politie- en SWAT-teams die bevoegd zijn om als wetten voor zichzelf op te treden.

Met andere woorden, de vrijheid - of wat er nog van over is - wordt van alle kanten bedreigd.

De roofdieren van de politiestaat verwoesten onze vrijheden, onze gemeenschappen en ons leven. De regering luistert niet naar de burgers, ze weigert zich te houden aan de grondwet, die onze rechtsstaat is, en ze behandelt de burgerij als een bron van financiering en weinig anders. Politieagenten schieten op ongewapende burgers en hun huisdieren. Overheidsagenten, waaronder de lokale politie, worden tot de tanden bewapend en aangemoedigd om zich als soldaten op een slagveld te gedragen. Opgeblazen overheidsinstanties jagen op de belastingbetaler. Overheidstechnici bespioneren onze e-mails en telefoontjes. Overheidsaannemers maken een moord door eindeloze oorlogen in het buitenland te voeren.

Met andere woorden, de Amerikaanse politiestaat is springlevend en bloeiend.

Er is niets veranderd en er zal niets veranderen tenzij we erop aandringen.

We zijn aangekomen bij de dystopische toekomst afgebeeld in de film uit 2005 V for Vendetta, wat helemaal geen toekomst is.

Speelt zich af in het jaar 2020, V for Vendetta (geschreven en geproduceerd door de Wachowski's) biedt een griezelige blik in een parallel universum waarin een door de overheid ontwikkeld virus de wereld verwoest. Voortbouwend op de angst van de mensen komt een totalitaire regering aan de macht die alles weet, alles ziet, alles controleert en vooral veiligheid en zekerheid belooft.

Er zijn concentratiekampen (gevangenissen, privégevangenissen en detentiecentra) opgericht om politieke gevangenen en anderen die als staatsvijanden worden beschouwd, te huisvesten. Executies van ongewenste personen (extremisten, onruststokers en dergelijke) komen vaak voor, terwijl andere vijanden van de staat worden 'verdwenen'. Populistische opstanden en protesten worden met extreme kracht beantwoord. De televisienetwerken worden gecontroleerd door de overheid met als doel het regime te bestendigen. En het grootste deel van de bevolking is verslaafd aan een entertainmentmodus en heeft geen idee.

Klinkt pijnlijk bekend, niet?

Zoals regisseur James McTeighe opmerkte over het tirannieke regime in V for Vendetta,,Het liet echt zien wat er kan gebeuren als de samenleving wordt geregeerd door de overheid, in plaats van dat de overheid wordt bestuurd als een stem van het volk. Ik denk niet dat het zo'n grote sprong is om te zeggen dat zulke dingen kunnen gebeuren als leiders niet meer naar de mensen luisteren."

Het is duidelijk dat onze leiders niet meer naar het Amerikaanse volk luisteren.

Wij zijn - en zijn al een tijdje - de onwetende slachtoffers van een systeem dat zo corrupt is dat degenen die opkomen voor de rechtsstaat en streven naar transparantie in de regering in de minderheid zijn. Deze corruptie is zo groot dat het alle takken van de overheid omvat - van de machtshongerige agentschappen onder de uitvoerende macht en de marionetten van het bedrijfsleven binnen de wetgevende macht tot een rechterlijke macht die vaker wel dan niet elitair is en bevooroordeeld jegens overheidsinstanties en bedrijven.

We worden geregeerd door een eliteklasse van individuen die totaal geen voeling hebben met de beproevingen van de gemiddelde Amerikaan. We zijn relatief vervangbaar in de ogen van de overheid - anonieme aantallen individuen die één doel dienen, namelijk de overheidsmachine draaiende te houden door middel van onze arbeid en onze belastingdollars.

Wat is er nodig voor de overheid om? begin weer naar de mensen luisteren?

In V for Vendetta, zoals in mijn nieuwe roman De dagboeken van Erik Blair, is er een terroristische daad nodig om het volk eindelijk te mobiliseren en op te staan ​​tegen de tirannie van de regering: in Vendetta, V de gemaskerde kruisvaarder van de film blaast de regeringszetel op, terwijl hij in Erik Blair, beramen vrijheidsstrijders een plan om de Deep State te ontmaskeren.

Deze daden van wanhoop en regelrechte anarchie zijn wat er gebeurt wanneer een parasitaire regering de burgerij muilkorft, ze insluit, ze kuddet, brandmerkt, ze tot onderwerping zweept, hen dwingt het zweet van hun aangezichten op te offeren terwijl ze er weinig voor teruggeeft, en biedt hen vervolgens weinig tot geen uitlaatklep om hun ongenoegen te uiten: mensen worden wanhopig, burgers verliezen de hoop en wettig, geweldloos verzet maakt plaats voor onwettig, gewelddadig verzet.

Op deze manier ligt de waanzin.

Aan de andere kant kan deze waanzin onvermijdelijk zijn, tenzij we de controle over onze op hol geslagen regering kunnen terugwinnen, te beginnen op lokaal niveau.

Hoe doe je dit? Het is geen raketwetenschap.

Er is geen 10-stappenplan. Als er echter een tienstappenplan zou zijn, zou de eerste stap als volgt zijn: zet de televisies uit, schakel de politici uit en draag je steentje bij om op te komen voor vrijheidsprincipes in je eigen gemeenschappen.

Kom op voor je eigen rechten, natuurlijk, maar belangrijker nog, kom op voor de rechten van degenen met wie je het misschien niet eens bent. Verdedig vrijheid ten koste van alles. Verdedig gerechtigheid ten koste van alles. Maak geen uitzonderingen op basis van ras, religie, geloofsovertuiging, politiek, immigratiestatus, seksuele geaardheid, enz. Stem zoals Amerikanen, voor de verandering, niet Republikeinen of Democraten.

Gebruik vooral uw macht - en er is macht in onze aantallen - om alles teniet te doen wat de regering doet die de vrijheidsprincipes ondermijnt waarop deze natie is gegrondvest.

Speel geen semantiek. Rechtvaardig niet. Politiseer het niet. Als het zelfs maar een vleugje tirannie met zich meebrengt, verzet je er dan tegen. Eis dat uw vertegenwoordigers in de regering een betere deal voor u sluiten, een deal die zich houdt aan de grondwet en niet alleen probeert deze te omzeilen.

Dat is hun taak: hen het laten doen.

Zoals ik duidelijk maak in mijn boek Battlefield America: The War on the American People, alle vrijheden hangen samen. Ze vallen ook samen.

De politiestaat discrimineert niet. Uiteindelijk zullen we allemaal hetzelfde lot ondergaan.

Lees hier het hele verhaal ...