Als Nye zegt: "In tegenstelling tot samenzweringstheorieën, heeft de Commissie weinig macht", dan spreekt hij over de baanbrekende werken van deze schrijver Trilaterals Over Washington, Vol. I en II, co-auteur met wijlen professor Antony Sutton. De Trilaterale Commissie en haar leden staan naakt voor de duidelijke documentatie van de geschiedenis, en geen enkele hoeveelheid zichzelf wegcijferende retoriek zal dat uitwissen. ⁃ TN-editor
Toen de Trilaterale Commissie - een groep politieke en zakelijke leiders, journalisten en academici - onlangs in Singapore bijeenkwam, uitten velen hun bezorgdheid over de achteruitgang van het Amerikaanse leiderschap in Azië.
Elk Aziatisch land handelt nu meer met China dan met de Verenigde Staten, vaak met een marge van twee tegen één. Die bezorgdheid is verergerd door de recente heffing van president Donald Trump op tarieven en uitingen van minachting voor multilaterale instellingen. Een veelgehoorde vraag in Singapore: zal het Amerikaanse leiderschap in Azië de Trump-jaren overleven?
Geschiedenis biedt enig perspectief. In 1972 heeft president Richard Nixon unilateraal tarieven zonder waarschuwing aan de Amerikaanse bondgenoten opgelegd, het kader van het Internationaal Monetair Fonds geschonden en een impopulaire oorlog in Vietnam gevoerd.
Angst voor terrorisme was wijdverbreid en deskundigen uitten hun bezorgdheid over de toekomst van democratie.
Het volgende jaar richtten David Rockefeller en Zbigniew Brzezinski de Trilaterale Commissie op, die eenmaal per jaar bijeenkomt om dergelijke problemen te bespreken.
[the_ad id = "11018 ″]
In tegenstelling tot complottheorieën heeft de Commissie weinig macht; maar, net als andere informele kanalen van "track two" -diplomatie, stelt het burgers in staat manieren te onderzoeken om netelige kwesties te beheren. De resultaten zijn te vinden in zijn publicaties en op zijn website.
In Singapore was er geen overeenstemming over Azië na de heer Trump. Indiase en Chinese leden namen bijvoorbeeld verschillende posities in over de rol van de Chinese 'Belt and Road'-infrastructuurprojecten.
Sommige Aziaten en Amerikanen verschilden van mening over de vooruitzichten voor een succesvolle oplossing van de Koreaanse nucleaire crisis, evenals over de grotere vraag of een oorlog tussen China en de VS onvermijdelijk is. En sommige Europeanen vroegen zich af of de huidige wereldwijde onzekerheid de opkomst van China of de opkomst van de heer Trump weerspiegelt.
Mijn eigen gok, waarvan ik de groep heb gewaarschuwd, kan zijn dat de VS hun leiderschap na de Trump-jaren kunnen herstellen als ze opnieuw de lessen leren van het gebruiken van macht met anderen en met anderen.
Met andere woorden, de VS zullen hun soft power moeten gebruiken om netwerken en instellingen te creëren die het mogelijk maken om samen te werken met China, India, Japan, Europa en anderen om transnationale problemen aan te pakken - bijvoorbeeld monetaire stabiliteit, klimaatverandering, terrorisme en cybercriminaliteit - dat geen enkel land eenzijdig kan oplossen.
Dat vereist het overwinnen van het unilaterale beleid en de houding die gepaard gaat met de opkomst van de heer Trump.
Wat betreft de opkomst van China, in tegenstelling tot het huidige pessimisme, zullen de VS belangrijke machtsvoordelen behouden die langer duren dan zelfs een achtjarig voorzitterschap, als de heer Trump herkozen wordt.
wpDiscuz